ดิฉันได้ไปสอนแทนครูในชั้นอนุบาลซึ่งครูไม่อยู่บ่อย ๆ โดยเข้าไปดูแลเด็กในระดับชั้นอนุบาลในห้องนี้บ้างห้องโน้นบ้างจนรู้จักเด็กหลายคนก็จะพูดคุยกับเด็กจนเด็กให้ความไว้วางใจ อยู่ต่อมาอีกสองสามวัน ก็เดินผ่านห้องเรียนอนุบาลห้องหนึ่งก็มีเด็กคนหนึ่งสมมุติชื่อเกม วิ่งมาพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสารแล้วพูดกับดิฉันว่า "คุณครูครับเพื่อนแกล้งผมครับ " ดิฉันจึงถามว่าใครแกล้งน้องเกม น้องเกมบอกชื่อเพื่อนหลายคน พร้อมร้องไห้ เกมบอกชื่อเพื่อนไปร้องไห้ไป โดยมีชื่อเพื่อนในห้องที่แกล้งตนประมาณ ห้า หกคน ดิฉันจึงเรียกเพื่อนที่แกล้งน้องเกมออกมา แล้วซักถามเรื่องราวที่ทำให้น้องเกมร้องไห้ว่ามีความเป็นมาอย่างไร แล้วให้ทุกคนขอโทษกัน ให้น้องเกมให้อภัยเพื่อน แล้วให้สัญญาว่าจะรักน้องเกมไม่แกล้งเกมอีกจะได้มีเพื่อนเล่นเพิ่มอีก ดิฉันก็พูดอบรมหลาย ๆ อย่างจนทุกคนมีสีหน้าที่แสดงการยอมรับน้องเกมเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง แต่เกมก็ยังไม่หยุดร้องไห้ แต่กลับร้องไห้ต่ออีกหน่อยแล้วพูดว่า "คุณครูครับครู...(บอกชื่อครูประจำชั้นกับดิฉันก็ชอบว่าผมครับ" ดิฉันจึงถามว่า "คุณครูว่ายังไงคะ" น้องเกมว่า "คุณครู..."ว่าผมซกมก ครับ " ดิฉันจึงอยากให้ทุกคนช่วยกันคิดว่าเด็กคนนี้รู้สึกอย่างไร แล้วทำให้สะท้อนถึงครูในเรื่องนี้เป็นอย่างไรช่วยกันคิดหน่อยซิ ครูสำคัญกับเด็กแค่ไหน
ก้อจริงนะบางทีเราก้อลืมนึกไปว่าเด็กเขารู้เรื่องเขาก้อเสียใจเป็น
ขอบคุณคะที่แสดงความคิดเห็น
ครูนงค์ว่าไปก้อจิงนะครู
จิน
ดีใจจังที่จินมาแลกเปลี่ยนกับครู
สวัสดีค่ะ
ต้องระวังแล้วนะคะ คำพูดเล็กน้อยซึ่งครูอาจไม่คิดว่าเป็นความรู้สึกทางลบต่อจิตใจเด็ก บางคนมักเรียนเด็กว่าอ้วน ผอม แห้ง ดำ ขาว แบบนี้ก็ไม่ควรนะคะ
ใด้อ่านแล้วอยากเรียนจบเร็วๆจะตั้งใจเป็นครูที่ดีเพื่อพัฒนาเด็ก จากใจเด็กใต้คะ
สวัสดีคุ่ะคุณคิมและคุณมนัสนันท์
ขอบคุณทั้งสองคนที่ร่วมแสดงความคิดเห็น