คนที่อะไรผ่านมาแล้วยึดไว้อย่างเหนียวแน่น นี่จัดว่าเป็นวิบากหรือหนี้เก่าแต่หนใดหรือท่าน ?
วิสัชนา...
อื่ม หลายหนเลยแหละ...!
ทั้งปัจจุบันชาติ และอดีตชาติ หลายภพหลายชาติเลย
เพราะถ้าเราไม่ยึดไว้เราก็คงไม่ได้เกิดมา
การที่ได้เกิดมาในภพใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นสุขคติ หรือทุกคติ ล้วนแล้วแต่มีเหตุมีปัจจัยจากการยึด การถือเป็นสำคัญ
หากเราปล่อย เราวางได้หมด แต่ก็ปลดเปลื้องสาเหตุแห่งการเกิด
แล้วการปล่อยการวางนั้นแล เป็นหลักแห่งการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน ที่จะค่อย ๆ ให้เราวาง เราคลายยึดการยึดและความถือนั้น...
วิวาทะ...
ความตั้งใจในศีล สมาธิ ปัญญา +ยิ้มๆไว้ แบบท่านสอน
อาจเป็นตัวละลาย กาวอันเหนียวแน่นนั้นได้
ทุกวันนี้เราก็บอกตัวเองงี้แหระ อื่ม !!!!แล้วทุก ๆ อย่างจะผ่านพ้นไป… !!!!!
ยิ้มไว้ ยิ้มไว้ แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วย "รอยยิ้ม"
ก่อร่างและสานต่อ...
หากเราหน้าบึ้ง หน้าตึง หน้าเครียด ทุก ๆ อย่างจะยืนอยู่บนความตึง ความเครียดเหล่านั้น
ถึงแม้นว่าอารมณ์นั้น มิว่าจะเป็นทุกข์ หรือเป็นสุข จะอยู่นานหรือไม่
แต่ถ้าสิ่งนั้นยังอยู่ เราก็ขอให้อยู่บนรอยยิ้ม อยู่ร่วมด้วยกับเสียงหัวเราะ
ยิ้มรับทุกข์ ยิ้มสู้สุข
ยิ้มไว้ใจก็สบายได้ไปครึ่งหนึ่ง
ยิ้มไว้นะ ยิ้มไว้...
ไม่มีความเห็น