คุณครูขา..ช่วยหนูด้วย

ขอบใจ..ที่ทำให้ครูได้ทำหน้าที่..

 

 

 

 

 

 

คุณครูขาคุณตาหนูอยู่ที่บ้าน
เป็นเบาหวานนานมาน่าใจหาย
แผลที่ขาลุกลามตามร่างกาย
หนูใจหาย...หมายให้ครู..ช่วยหนูที

คุณแม่หนูหายไปหลายปีแล้ว
ไร้วี่แววจะคืนนาคล้ายลาหนี
จะติดตามถามข่าวใครที่ไหนดี
ผ่านหลายปีไร้แม่มาแลตา

แต่ละวันหวั่นไหวใจโหยอ่อน
จะกินนอนลำบากยากนักหนา
ต้องขาดเรียนรับจ้างกลางทุ่งนา
ซื้อข้าวปลาพอกลั้วท้องเราสองคน

รบกวนครูเช็คเวลาอย่าให้ขาด
แม้นไม่อาจมาเรียนเพียรฝึกฝน
การบ้านมีตัวหนูจะสู้ทน
ตั้งกมลหมั่นเพียรเขียนส่งครู

อีกเทอมเดียวครูขาเมตตาหน่อย
อย่าได้ปล่อยให้คว้างอย่างอดสู
ไร้พ่อแม่พี่น้องจะอุ้มชู
ใจหนูสู้แต่ท้อแท้แพ้ชะตา

สะอึกสะอื้นเจ้ากลืนกล้ำ
รินน้ำคำพรั่งพรูคุณครูขา
แม้นครูช่วยพอพ้นทนอีกครา
ทุนการศึกษาขอด้วยช่วยหนูที

นิ่งจนหนาวร้าวถึงทรวงดวงใจเอ๋ย
ครูมิเคยรู้เรื่องของเจ้านี่
เหมือนครูร้ายใจดำขำสิ้นดี
สองมือนี้..พอบรรเทา...อย่าเศร้าเลย