Family trip (2): เพราะประมาท และทิฐิ จึงเกิดเหตุ
สิ่งสำคัญของการขับรถไปเที่ยวกันเอง ก็คือเจ้า “รถ” ที่จะนำพาเราไปที่ไกลนั้น ต้องไม่เกเร เพราะไม่งั้นคงหมดสนุก และทำความลำบากให้เราแน่ๆ รถที่เลือกใช้ครั้งนี้ เป็นรถยนต์ของตัวเองที่ใช้ขับอยู่ทุกวัน มีอายุงานพอประมาณแล้วคือ 5 ปี
ทุกครั้ง คุณผู้ชายก็จะรับหน้าที่เอารถไป check ก่อน โดยเฉพาะต้องตั้งศูนย์ถ่วงล้อเพราะรถเอียงซ้าย รอแล้ว รออีก ก็เจอโรคเลื่อนตลอด เราเองก็ไม่ยอมเอาไปตรวจเช็คเอง ทั้งที่เป็นรถของตัวเอง เพราะถือว่าเป็นหน้าที่ของเขา
จนบ่ายวันเสาร์ (7 มีนา) วันก่อนออกเดินทาง จึงได้นำไปตั้งศูนย์ถ่วงล้อ ส่วนระบบอื่นๆ ไม่ได้ตรวจเช็ค เพราะไม่มีเวลาแล้ว ตอนเอารถออกจากร้าน เห็นเวลาที่แสดงที่หน้าปัดเปลี่ยนไป ก็เอะใจนิดนึง ว่าการตั้งศูนย์ถ่วงล้อมันไปเกี่ยวอะไรกับระบบเครื่องยนต์หรือไม่ จึงมีการเซ็ตเวลาใหม่ คิดอยู่ในใจ ไม่ได้ทำอะไร แล้วก็เห็นไฟ show ระบบเบรกขึ้นสีแดงช่วงสั้นๆ แต่ก็หายไป
บ่ายวันอาทิตย์ พวกเราก็ออกเดินทาง คุณผู้ชายพาพวกเราเวียนไปทำธุระโน่นนี่อยู่สักพักใหญ่ กว่าจะถึงฤกษ์ที่เรียกได้ว่าเป็นการเริ่มต้นของ trip นี้จริงๆ ก็บ่ายแก่ๆ แล้ว
แต่เพียงเราออกจากใจกลางเมืองหาดใหญ่ไม่เกิน 3 ก.ม. ไฟสีแสงที่หน้าปัดซึ่งแสดงระบบต่างๆ ทั้ง แอร์แบ็ค และ ระบบเบรก ก็ปรากฏขึ้นอีก คุณผู้ชายจึงนำรถเข้าข้างทาง หาที่ตรงใต้ร่มไม่ใหญ่หลบร้อน เพื่อ check ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
แต่พอลองดับเครื่อง และติดเครื่องใหม่ เครื่องก็สตาร์ทไม่ติดเสียแล้ว โอ้ พระเจ้าช่วยด้วยเถิด...
“ไม่น่าจะเกิดจากแบตตารี่เพราะระบบไฟยังทำงาน น่าจะเป็นระบบสมองกลที่ควบคุมเครื่อง” คุณผู้ชายคาดคะเน และรีบติดต่อช่างศรี ซึ่งเป็นช่างที่ใช้บริการประจำกันอยู่
ด้วยวาทะของคุณเธอ ถึงแม้จะติดธุระ ช่างก็รับปากว่าจะมาดูรถให้ ณ ที่เกิดเหตุ พร้อมทั้งถามไถ่อาการ เพื่อเตรียมอะไหล่มาเปลี่ยนให้พร้อม
เรารอช่างศรีอยู่นานเกือบชั่วโมง แต่เรารู้สึกว่านานกว่านั้น เพราะอากาศร้อนมากๆ ดีที่รถจอดใต้ร่มไม้ใหญ่ และวันนั้นลมก็แรงด้วย
แล้วช่างก็มาถึง พร้อมอะไหล่ที่เตรียมมา การแก้ไขดำเนินไปไม่นาน ก็เป็นอันว่ารถสตาร์ทติด ระบบต่างๆ ก็ไม่แสดงไฟให้เห็น ช่างบอกว่า เราน่าจะไปตามจุดหมายที่วางไว้ได้
คุณผู้ชาย ตัดสินใจออกเดินทางต่อโดยไม่เปลี่ยนรถ (เพราะรถที่มีให้เปลี่ยน ก็เก่าไม่แพ้กัน)
ระหว่างที่รอ ก็พึงพำเบาๆ ว่า ที่รถเสียนี่ มันเกี่ยวกับที่ไปตั้งศูนย์ถ่วงล้ออะไรหรือเปล่า แต่ก็ได้แค่พึมพำ เพราะเหตุที่เกิดครั้งนี้ จริงๆ แล้ว เป็นเพราะเราเอง ที่ไม่ได้นำรถไปตรวจเช็คสภาพให้ครบถ้วน ทั้งที่เป็นรถของเราเองแท้ๆ แต่เพราะถือทิฐิ คิดว่าเป็นหน้าที่ของคุณผู้ชายทั้งที่เขาไม่ว่าง นอกจากจะทิฐิ แล้วก็ประมาทมากๆ ด้วย เรียกว่า ไม่มีสิทธิ์บ่นอะไรเลยเสียด้วยซ้ำ...
คุณผู้ชาย แวะข้างทาง ให้พวกเราได้ดื่มน้ำมะพร้าวเย็นๆ เป็นการปลอบใจหลังจากซ่อมรถเสร็จ
ความเห็น (10)
ตามมาอ่านติด ๆ
หน้าตาท่าทางชื่นมืนกันทุกคนนะจ๊ะ
มา นฐ สิ มะพร้าวน้ำหอมอร่อยระดับโลกจ้า
- มายิ้มๆๆ
- ดีครับที่ต้องเช็ครถก่อนออกเดินทาง
- เพิ่งเคยเห็นเด็กๆๆ
- คนเล็กสำเนาถูกต้องครับ
- ฮ่าๆๆๆ
- คุณหมอสบายดีไหม
- หายไปนาน
คุณ ภูสุภา
การแวะทานน้ำมะพร้าวร้านนี้ เขาต้องออกจากเส้นทางหลักเพื่อแวะเข้ามา เป็นการตั้งใจแวะ ไม่ใช่ผ่านด้วยความบังเอิญ แล้วก็บอกพวกเราว่า "ทานน้ำมะพร้าวเย็นๆ เป็นการปลอบใจ" ถือเป็นการใส่ใจเล็กๆ ที่น่ารักทีเดียว
แม้มีอุปสรรค ก็มีความสุขที่ได้ท่องเที่ยวค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต สบายดีค่ะ ได้ข่าวว่าไปงาน HA ด้วยในวันแรก เสียดายที่ไม่ได้เจอกัน ดูอีกภาพนะคะ ว่า คนโต สำเนาถูกต้องไหม?
คุณ น้อยหน่า
อุปสรรค ทำให้ชีวิตเรามีสีสัน แล้วก็อะไรๆ อีกหลายอย่าง
เป็นกำลังให้กับครอบครัวคุณน้อยหน่าด้วยนะคะ
สวัสดีคะ
น้ำมะพร้าวน่าทานมากๆนะคะ
แบบนี้ คราวหลังคณหมอก็คงไม่มีความผิดพลาดอย่างแน่นอนคะ เพราะว่าเราได้ทบทวนความเสี่ยง ความไม่ปลอดภัยแล้วนี่คะ อิอิ
ตามมาติดๆค่ะ อาจารย์เล่นเกริ่นให้ลุ้นมาแล้วตั้งแต่ตอนเริ่มต้น จะมารอลุ้นตอนต่อๆไปด้วยค่ะ เที่ยวแบบไม่มีอุปสรรคมักจะจำรายละเอียดไม่ค่อยได้นะคะ บ้านเราก็เหมือนกัน คราวไหนลำบากลำบน อุปสรรคเยอะๆนี่ เด็กๆก็จำได้ดีด้วย
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย
เรื่องความผิดพลาดสำหรับตนเอง เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีค่ะ เพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยรอบคอบ แต่จะพยายามค่ะ ขอบคุณแม่ต้อยค่ะ
โอ๋จ๋า..
ไม่แน่ใจจะทำให้คุณโอ๋ผิดหวังหรือเปล่า แต่จะพยายามปั่นบันทึกที่ 3 จ๊ะ