เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา พานายตุลย์กับนายต่าย ไปให้คุณย่าสม ได้ชื่นชมหลานชายเพื่อหวังให้ คุณย่า ของลุกชายได้แช่มชื่นหัวใจ อยู่ได้ 1 สัปดาห์ ก็ต้องไปรับกลับ เพราะ นายตุลย์มีภาระ ต้องซ้อมบาส นายต่ายมีภาระต้องเรียนคณิตศาสตร์เพิ่มเติม ขากลับเลยแวะ เขาชีจรรย์ พาเด็ก ๆ และน้องมายด์ หลานสุดรักซึ่งมีน้ำใจนั่งไปเป็นเพื่อนป้าหยุยจากกรุงเทพเพื่อไปรับน้องๆ กลับ ขากลับจึงแวะรับประทานพิซซา แบบคันทรี แถวเขาชีจรรย์ พัทยา บรรยากาศดีมาก และแอบนำภาพมาให้ชม เพื่อให้ทุกคนได้สดชื่น ในขณะที่อากาศร้อนๆ แบบนี้ มีภาพต้นไม้ที่สูงเด่น
ดูน่าเกรงขาม ช่วยดูที่ว่าต้นไม้ชื่ออะไร และที่ไปนั่งทานพิซซ่ากันน่ะ เป็นไร่องุ่น แต่ขอโทษจำชื่อไม่ได้ ใครรู้ช่วยบอกที.......... จริงแล้วการพาลูกไปเที่ยวแต่ละครั้งมีอารมณ์แฝงหวังให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ธรรมชาติ เพื่อหวังให้เด็กได้เห็นคุณค่าของสรรพสิ่งทั้งหลาย อย่างเช่น ภาพต้นไม้ หรือภาพวิว ต่างๆ ลูกชายไปถ่ายมา ซึ่งถ้าสังเกตจะพบว่านายตุลย์มักจะถ่ายภาพธรรมชาติ ต้นไม้ วิวสวย ซึ่งทำให้เด็กๆ มีความรู้สึกสดชื่น ยิ่งเห็นต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ พวกเด็กๆ ยิ่งสนุกสนาน ความสุขที่เด็กๆ ได้รับทำให้เขาเห็นความสำคัญของสิ่งแวดล้อม ต้นไม้ ผุ้คน มาทุกสรรพสิ่งต่างมีประโยชน์ร่วมกัน ก็หวังว่าประสบการณ์การเรียนรู้เหล่านี้จะฝั่งแน่นเป็นผุ้ที่รัก หวงแหนในธรรมชาติ ผู้คน และสามารถปรับตัว อยู่ในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าลม ฟ้า อากาศ ผุ้คนจะแปรเปลี่ยนไปเท่าใด ก็สามารถคงทน เด่นเป็นสง่า มีค่ามีความหมายแก่ผู้อื่นๆ เฉกเช่นต้นไม้ .. สูงเด่น น่าเกรงขามต้นนี้
ไม่มีความเห็น