ฟังเพลงแจ๊ส ฟังไมล์เดวิส

โปรเกรสซีฟ คลาสิค แจ๊ซ

ฟังเพลงแจ๊ส ฟังไมล์เดวิส

รู้สึกหมดหวังและหดหู่กับสังคมไทย รู้สึกว่าสภาพเศรษฐกิจจะย่ำแย่กว่าที่คิด แต่ในระดับนักการเมืองยังไม่มีความร่วมมือมาแก้ปัญหา ถึงชนะคะคานกันได้ แต่ถ้าต้องยืนอยู่บนเศษซากของประเทศไทย แล้วจะมีประโยชน์อะไร ขณะนี้รู้สึกเครียดมาก ทำงานไม่ค่อยได้ คิดอะไรใหม่ๆไม่ออก เลยหยิบเพลงในสต๊อกที่บ้านมาฟัง

ผมชอบฟังเพลงมาตั้งแต่เด็ก สมัยอยู่ ม.ศ. 3 ซื้อแผ่นเสียงภาษาสอนภาษาอังกฤษมาฟัง จะแถมเครื่องเล่นแผ่นเสียงกระเป๋าหิ้วมาให้ด้วย เลยซื้อแผ่นเสียงเพลงมาฟังเสียเลย ตอนนั้นอยู่สุขุมวิท มาซื้อแผ่นที่ร้านสหกรณ์ตรงข้ามท้องฟ้าจำลอง เป็นแผ่นเลียนแบบ แผ่นแรกที่ซื้อคือ Black Zabbath Volume 4 มันส์มาก ซื้อแผ่นจริงอยู่บ้างที่จำได้ก็มี Golden earring, Uriah Heep, Bachman Turner Overdrive, Bad Company, The Doobie Brothers ต่อมาเริ่มชอบเพลง Progressive เลยซื้อ Yes , Pink Foyld, Supertramp มาบ้า Led Zeppelin อยู่พักหนึ่ง แผ่นพวกนี้สวยๆ ทั้งนั้น มีรูปภาพแทรก ปกก็สวย พวกพี่ๆ มาเต๊าะขอปกหลายคน แต่ไม่ให้ เนื่องจากถ้าให้ก็ไม่มีที่ใส่แผ่น ต่อมาชอบฟังเพลงยาวๆ มากขึ้น ที่ยาวสะใจ ที่จำได้ก็มี Yes: Tales from Topographic Ocean ที่เป็นเรื่องเป็นราวก็มี Rick Wakeman: Six wives of King Henry V, Journey to the center of the earth หรือ King Arthur, Allan Parson Project ที่ชอบก็มี Tales from imaginary ? หรือ ELP ชุด Brain Salad and Surgery เพลง Karn Evil nine ทั้งสามภาค เป็นต้น ยังมีเรื่องตื่นเต้นกับ Yes: Relayers อีก นึกถึงแล้วก็มีความสุข ต่อมาสมัยอยู่ศิริราช อยู่เวรต้องซื้อเทป สมัยนั้นเทป Peacock ม้วนละ 15-20 บาท อยู่เวรทีไร ก็ซื้อเทปมาฟังสองสามม้วนทุกที พ่อผมไปซื้อเครื่องแอมป์แมคคิดทอช และเครื่องเล่นแผ่นเสียงไฮเอนด์มา เขาแถมซุดเพลงคลาสสิคให้กว่า 50 แผ่น ของ National library of Music ของอเมริกา ก็เอามาเปิดฟังดู ยาวกว่าเพลง Progressive มากเลย เลยติดใจ ฟังเพลงคลาสสิก ฟังหมด Bach, Beethoven, Brahm, Bruckner, Mahler, Schuber, Schumann, Chopin, Tchaikovsky, Alan Berk ฟังหมด ยิ่งเป็นซีดี ซื้อแหลก ไปซื้อที่ต่างประเทศก็เยอะมาก เพลงเดียวกันมีเป็นสิบแผ่น เนื่องจาก Conductor ต่างกัน มีตั้งแต่สมัยเครื่องเล่นแบบแผ่นกระดาษเจาะรู เสียงแย่มาก เสียง mono จนถึงเสียงanalog และ digital ในปัจจุบัน ชอบมากๆ คือ Beethoven Symphony no. 3, 6, 9 , Brahm symphony no. 1, Tchaikovsky ตั้งแต่เบอร์ 4,5 และ 6 ของ Bruckner และ Mahler นั้นสุดยอดทุกเบอร์ มีซ้ำกันเบอร์ละสามแผ่นขึ้นไป ทั้งของ Karajan, Bohm, Jochum, Rattle, Abbado เพราะมาก เพลงหนึ่งเกือบชั่วโมงครึ่ง Opera ก็ฟัง บ้ามากขนาดฟังไปอ่านหนังสือที่เขาแถมมากับแผ่นเป็นเนื้อเพลงอิตาลีบ้าง เยอรมันบ้าง และมีแปลเป็นภาษาอังกฤษ ต้องตื่นมาตี 4 มาฟังโอเปร่า วันละเรื่อง มีหมดของ Handel, Gluck, Beethoven, Verdi, Rossini, Puccini, Berg ที่ชอบมากๆคือ Leoncalvalo และ I Pacillaci ซึ่งเป็นเรื่องรักเรื่องแค้น พระเอกตายทั้งสองเรื่องจำชื่อคนแต่งไม่ได้ เนื่องจากมีดังเรื่องเดียว ที่มันส์มากคือ Wagner มีครบหมด ที่เลิศคือ The Ring of Nibelung ซึ่งมีสี่ตอน ทั้งหมด 16 ชั่วโมงจบ มีทั้งของ Karajan, Bohm, Boulez และ Solti ต่อมาก็ฟัง Concerto ทั้ง Violin, Piano ฟัง sonata โดยเฉพาะ Piano Sonata ของ Mozart, Beethoven ซื้อวีดีโอมาดูหมด เป็นสมาชิกนิตยสาร Grammophon, BBC เป็นหมด พอถึงยุคต้มยำกุ้ง เลิกหมดเพราะแพงเป็นเท่าตัว มีหนังสือเกี่ยวกับ symphony และ Opera เยอะมาก โดยเฉพาะลงทุนซื้อ Koebbe encyclopedia of music มา 24 เล่ม ตอนนั้นบ้ามากๆครับ มีแผ่นซีดีเกือบพันแผ่น ลองคูณเป็นเงินดู ก็ใจหายครับ

ไม่เคยชอบแจ็สเลย ไม่ชอบเครื่องเป่าทุกชนิด เคยฟังบ้างแต่ไม่รู้ว่าเขาเรียกว่าแจ๊ส ฟังดูหมดทุกรูปแบบแล้ว (Hiphop ก็ฟัง the Beasie boy, eminen ไม่ชอบศิลปินผิวสี) ลองซื้อแจ๊สมาฟังดู ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร แรกๆก็ฟัง Big band โดยเฉพาะแผ่นสังกัด Telarc ไม่ชอบหลุยส์อาร์มสตรอง เพราะว่า It's a wonderful world นั้นเฝือมาก ซื้อ Chick corea, Winston Marshallis, Lee Ritnor, Sadao Watanabe, Shakatak มาฟังก็รู้สึกเฉยๆ

สองสามปีมานี้ เก็บของเก่า เนื่องจากเพลงใหม่ๆ ไม่ค่อยอินกับมันเลย เท่าที่จำได้ ซื้อ ELO แผ่นแรกๆ กับ Discovery ซื้อ Yes แผ่น Remaster เดิมเคยซื้อ Mike Oldfield สมัย Tabular Bells สองสามปีมานี้ซื้อ Crisis เพราะติดใจ Moonlight Shadow แต่เพลงดีๆมีเพียบ เลยซื้อ Five miles out มาอีกแผ่น โอ้โฮ สุดยอด มี Deep purple ที่ Remaster ใหม่คือ In Rock , Fireball และ Made in Japan ได้ Grandfunk Railroad มาก็หลายแผ่น นอกจากนี้ยังรำลึกถึงความหลังต่อด้วย Reo speedwagon แผ่น hi fidelity , White lion และมา หนักหูกับ Dream Theatre, Metallica กลับมาต่อด้วยเพลงยาวๆ จาก Rush ตั้งแต่ Farewell to the King, Moving Picture, exit stage live, 2112 มันมากๆ ล่าสุดซื้อ Cold play สู้วงเก่าๆไม่ได้เลย

เห็นแผ่น Miles Davis เลยลองเอามาฟังดู เป็นแผ่น คู่ Bitches Brew จริงๆ ปูพื้นมาก่อนแล้วด้วย Mahavisanu John Mclaughin แผ่น Bird of Play และ Live เพลงยาวมาก ในแผ่น Miles นี้ (จริงแล้วเคยซื้อ colour มาฟัง ไม่อินเท่าไร) เพลง Pharoah's Dances และBitches Brew นี้ยาวเกือบเพลงละ 30 นาที ฟังทีแรกก็ติดใจ ฟังไปเรื่อยๆ ทำนองเปลี่ยนแต่ theme หลักไม่เปลี่ยน มี improvised มันส์ ๆ หลายๆ ตอน วันนี้ฟังเที่ยวที่สิบแล้วกระมัง เลยขยายผลไปซื้อ DVD แสดงสดของ Miles มาสองแผ่น แผ่นแรกเป็นประวัติชื่อ in electric และอีกแผ่นเป็นแสดงสดที่ Montreaux ดูหมดแล้ว ดีมากเสียงดี ภาพดี ราคาถูกตามกำลังทรัพย์ ตอนนี้กำลังชั่งใจจะซื้ออีกแผ่นใหม เป็นประวัตินักมวย Jack Johnson ซึ่งมีสองเพลง เพลงละเกือบ 30 นาทีทั้งคู่ ฟังแล้วยังคิดอยู่ว่าเอ เขาจะเล่นซ้ำให้เหมือนเดิมได้อย่างไร เนื่องจาก improvised หรือ ด้นสดเยอะมาก ในแผ่นแสดงสดมีเพลงหนึ่งเขาถาม Miles ว่าเพลงนี้ชื่ออะไร Miles ตอบว่า You can call it anything เลยกลายเป็นชื่อเพลงไปเลย แต่ก็แปลกนะ พอฟัง Fusion Jazz แล้ว กลับไปฟังเพลง Jazz แผ่นเก่าๆของ Chick Chorea, John Mclaughin, Pat Matheny แล้ว เพราะดี เลยไปค้นแผ่นเก่าๆมาฟังอีก ได้ Weather Report , Chicago จนถึงหวานแหววแบบ Kenny G ขุดเอาออกมาจากกรุ ปัดฝุ่นมาฟังก็รู้สึกได้อรรถรสมากขึ้น

ขอพูดถึงเรื่องเก่าหน่อยเถอะนะครับ เป็น Nostalgia ประเภท coming of age รำพึงถึงความหลัง เฮ้อ ความสุขของความแก่นี้เอง จบครับ

เขียนใน GotoKnow โดย นายแพทย์ อดุลย์ บัณฑุกุล
ใน occmedman

คำสำคัญ (Tags): #คลาสสิค#แจ๊ซ#โปรเกสซีฟ

หมายเลขบันทึก: 247810เขียนเมื่อ 11 มีนาคม 2009 21:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน 2012 16:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (5)

ใบไม้

เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2009 06:25 น. ()

สวัสดีค่ะ

ใบไม้ มีเพลงของ kenny G มาฝากค่ะ

Forever in Love

http://www.imeem.com/people/zQ77Wg/music/I9h1ijda/kenny-g-kenny-g-forever-in-love/

และ เมนูเพลงของ kenny G ค่ะ

http://www.imeem.com/tag/kenny%20G/music/

ขอให้มีความสุขกับการฟังเพลงโปรดนะคะ.....

พิมญดา

เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2009 09:13 น. ()

แอบมาฟังด้วยค่ะ

ตามคุณใบไม้มาค่ะ..อิอิ

วิวัฒน์ (ลูกศิษย์อาจารย์)

เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2009 16:30 น. ()

รุ่นป๋าฟัง black sabbath, led zeppelin, bad company, ...

รุ่นเราฟัง blur, oasis, suede, green day, ...

แต่ตอนนี้เด้นท์หนึ่งมันฟังเกาหลี ฟัง wonder girl อ่ะ ...

เอื้อ !!! โลกเรามันก็เปลี่ยนไปตามยุคอ่ะเนอะ ;p

adayday

เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2009 16:40 น. ()

สวัสดีครับคุณนายแพทย์ อดุลย์ บัณฑุกุล

อ่านเพลินมากๆ ผเมกิดมาในยุค 80 แฮร์แบนด์เฟื่องฟูครับ แต่พอย้อนไปฟังยุค Led Zeppelin ก็รู้ถึงที่มาและของจริงเริ่มจากตรงนี้ :)

ปัจจุบันนี้ฟังทุกแนวครับ มีความสุขที่ได้ฟังเพลง อ่านจากคุณหมอเล่าให้ฟังแล้วก็คล้อยตาม อยากไปหา Miles David มาฟังซะแล้ว ได้ยินชื่อมานานแต่ไม่เคยสดับเลย

ขอบคุณมากนะครับ :)