ผมมีความเห็นว่าการปฎิบัติ คือ การเรียนรู้ชนิดหนึ่ง ขั้นแรกผู้เรียนควรจะต้องศึกษาทฤษฏีบ้างก่อน คือ การปริยัติหรือรับรู้ หลังจากนั้น เริ่ม "ลงมือ" ปฏิบัติ เป็นการเรียนรู้โดยต้องลงไปปฏิบัติด้วยตัวเอง ถ้าปฏิบัติได้ถูกต้องตามที่พระพุทธเจ้าสอน เราก็จะเห็นผลของการปฏิบัติ หรือ ปฏิเวธ ด้วยตัวของเราเอง ฐานของการเรียนรู้การ คือ กาย ใจ หรือ รูป นามของผู้ปฏิบัตินั่นเอง ผู้ช่วยเหลือเราก็ควรจะต้องมีครูบาอาจารย์ไว้ปรึกษา หรือ สอบทวนได้ครับ พร้อมกับเราก็สอบทวนตัวเองโดยใช้หลักโยนิโสมนสิการไปด้วย
ขอบคุณครับ
ขออนุโมทนาครับ...