คิดคำนึง..?
ช่วงวันหยุดที่ผ่านมาผมเองได้ไปส่งลูกชายวัยซนเพื่อไปเรียนพิเศษด้านภาษาอังกฤษตามที่แม่ของลูกต้องการอยากให้เรียนเพราะเพื่อนแม่ที่มีลูก ๆ ทุกคนล้วนต้องให้บุตรเรียนพิเศษทั้งนั้นเลยละในเมืองหาดใหญ่นี้
เมื่อผมไปส่งและไปรับนั้นช่วงที่รอคอยลูกน้อยอยู่สายตาก็ดูธรรมชาติไปรอบ ๆ บริเวณเห็นสรรพสิ่งที่เคลื่อนไหวมีนกนานาชนิดหลบแดดร้อนเข้าร่มเงาแห่งหมู่แมกไม้ทำให้เกิดมุมคิดว่า ต้นไม้ใหญ่นั้นมีร่มเงาของตนเองที่ปกปิดบังลำต้นมิดชิดไม่ให้แสงส่องถึงได้ มีแต่มวลกอหญ้าน้อยคอยอาศัยร่มเงาต้นไม้ใหญ่เหล่านั้น
ไม่มีต้นไม้ใหญ่ใด ๆ จะไปอิงแอบแนบชิดกับต้นไม้ใหญ่เลย นี้เอง คนเราควรเป็นอิสระจากการพึ่งพิงอิงอาศัยจึงเติบโตโดดเด่นเป็นตัวตนของตนเองได้
ถ้าเราไปซบปีกใครอาศัยร่มเงาเขาอยู่ก็ไม่แตกต่างจากกอหญ้าเล็ก ๆ ที่จะถูกเหยียบย้ำเกียรติและศักดิ์ศรีของภาวะความเป็นมนุษย์อยู่ร่ำไปนั้นเอง ดังนั้นคนเราถ้าเลือกได้จงเป็นอย่างเช่นต้นไม้ใหญ่ที่ยืนโดดเด่นอยู่เถิด.
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ อ.ยูมิ
อยากเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ค่ะ คงค่อยๆต้องเรียนรู้ และฝึกปฎิบัติ ตั้งใจมุ่งมั่นอีกเยอะค่ะ
สวัสดีครับ คุณ berger0123
การเดินทางทีละก้าวก็ย่อมถึงที่หมายได้เหมือนกันนะครับผม
ขอบคุณครับ