ผู้เฒ่า-เล่าบอก เรื่องคนกวาดหน้าบ้าน

ผู้เฒ่า-เล่าบอก

ผู้เฒ่าเก้าสิบ มากด้วยประสบการณ์ ผ่านเวลาและวิกฤติชีวิตมามากมาย

               ริ้วรอยแห่งกาลเวลาที่ปรากฏและทุกถ้อยคำความที่พร่ำเตือน  ลูกหลานคิดว่าบ่น

แต่มีอีกมากมายที่ลูกหลานไม่รู้ว่าประสบการณ์เหล่านั้น

       เมื่อประสบเจอ ยามต้องอยู่ในสภาวการณ์ที่สุขและทุกข์ล้วนนำบทเรียนมาให้

 

ผู้เฒ่าวัยเก้าสิบมีเรื่องราวมากมาย เล่าถึง นานมาแล้ว คู่สามีภรรยาคู่หนึ่ง ชอบกวาดหน้าบ้าน

      ไม่ต้องใช้ที่โกยผง กวาดในตัวบ้านและปัดออกนอกบ้าน

          เมื่อถึงนอกบ้าน ปัดซ้ายปัดขวา

                  ไปยังบ้านข้างๆ ประหยัดที่โกยผง ประหยัดแรงที่ต้องก้มไปโกย

 

ปัดซ้าย ปัดขวา...ปัดขวา ปัดซ้าย...

        สะอาด หน้าบ้านสะอาด...ประหยัด ไม่ต้องหาที่โกยผง

 

หาได้คะนึงถึงใจเพื่อนบ้านสองข้างไม่

        ปัดซ้าย ปัดขวา...ปัดขวา ปัดซ้าย...

                   สะอาด อย่างนี้ทุกวัน...

                            ไม่ต้องเสียเวลาหาที่โกยผง

                                          ไม่ต้องเหนื่อยแรงก้มลงโกยผง

 

ผู้เฒ่าวัยเก้าสิบเล่า

   หวังให้ลูกหลานได้คิดเห็นภาพ

         ได้เรียนเล่าจากสิ่งที่พร่ำบอก

หวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์น่าเศร้าขึ้นจากความเห็นแก่ตัว

          ของคนกวาดหน้าบ้านตัวเองให้สะอาดแต่ไม่เคยคิดว่าเหลืออะไรไว้ให้แก่เพื่อนบ้านและคนรอบข้าง

  

ผู้เฒ่าเล่าประสบการณ์

         ถามว่ามีใครบางคนเหมือนอย่างสามีภรรยาคู่นี้บ้างไหม

                   กวาดหน้าบ้าน ปัดซ้าย ปัดขวา บ้านสะอาด สะอาด

                             สบายใจ สบายใจ เพราะหน้าบ้านสะอาด

 

เพื่อนบ้านมองเขม้นคู่สามีภรรยาที่ตั้งหน้าตั้งตาทุกเช้า

                  กวาดหน้าบ้านให้สะอาดอย่างไม่อนาทรร้อนใจกับความรู้สึกของคนอื่น

 

และแล้ววันหนึ่งเมื่อน้ำหยดสุดท้ายตกลงในตุ่ม ความอดทนของบุคคลถึงที่สุด

 

ซ้ายที่ปัดไปข้างหนึ่ง ขวาที่ปัดไปอีกข้างหนึ่ง 

        นั่นมากเกินไปแล้ว    เมื่อหมดความอดทน  

                  เพื่อนบ้านก็รวมตัวกัน ด้วยความโกรธ

                              ทุบตีคู่สามีภรรยาตายในที่สุด

 

ชีวิตทำงาน คนทำงาน ดีรับไว้ ชั่วปัดออก ไม่ต่างจากปัดหน้าบ้านตัวเอง ไปอยู่หน้าบ้านใครก็ช่าง

ดีไหม ดี ขอรับไว้ ชั่ว เลว ไหม ไม่ใช่ฉัน ขอปัดออก

 ผู้เฒ่ามากประสบการณ์ เล่าเรื่องราวให้ลูกหลานฟัง เรื่องเดิมซ้ำๆ เล่าเช้าเล่าเย็น ลูกหลานคิดว่าบ่น

แต่ถ้าลูกหลานเข้าใจ

เรื่องเศร้าก็ไม่เกิดขึ้น

ไม่ต้องตอบคำถามผู้เฒ่าว่า

เมื่อวันที่คนรอบข้างหมดความอดทน จะเหลืออะไร

 

ดอกฝิ่นสีน้ำเงิน

๐๘๐๓๒๕๕๒

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีค่ะ คุณดอกฝิ่นสีน้ำเงิน

ดิฉันได้อ่านอนุทินของคุณแล้วชอบใจจังค่ะ คุณแม่เฒ่าท่านสบายดีใช่ไหมคะ

ตามมาอ่านแล้วรู้สึกดีกับการสอนของผู้ใหญ่ ดิฉันคิดว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากเลยค่ะ

[ดอกฝิ่นสีน้ำเงิน]

ขอบคุณมากค่ะคุณมะปรางเปรี้ยว

ท่านสบายดีค่ะ ดิฉันคิดเช่นเดียวกันค่ะ

ท่านชอบทำอาหาร สวดมนต์ และงานฝีมือการพับกระดาษไหว้เจ้า ก็ได้สิ่งที่มีคุณค่าจากท่านมาก อยากแบ่งปันคนอื่นด้วยค่ะ ดีใจค่ะชอบ

ขอบคุณมากอีกครั้งค่ะ

ดอกฝิ่นสีน้ำเงิน