- ความรักไม่รู้ดับนะคะไม่ว่ารักแบบไหน
- แต่จัไม่ดับใจจิตใจคนแตกต่างอย่างไร
- นั่นก็จากผลของการความรักว่ารักแบบไหนใช่ไหมค่ะ
- ขอบคุณแง่คิดที่ดีเจ้าค่ะ
..ถึงพี่จนน้องก็รัก..
ได้ ยลยินเสียงเพลงฝากให้น้อง
จากนักร้องลูกทุ่งแดนอีสาน
เพลงที่ฝากจากดีเจก้องกังวาน
ฟังแล้วผ่านสะท้อนอ้อนเหลือเกิน
แค่ชื่อเพลง เหนื่อยไหมคนดีที่รัก
พี่จนหนักเจ้าอย่าร้างจางห่างเหิน
แค่ต้องการแรงใจเพื่อก้าวเดิน
หวังเก็บเงินแต่งงานผ่านพิธี
ขอตอบถ้อยร้อยความผ่านอักษร
เป็นบทกลอนอ้อนใจจากน้องนี้
ถึงพี่จนแค่ไหนในชีวี
ขอเพียงพี่อย่าจนใจในรักเรา
จะเป็นแสงแห่งใจให้ก้าวย่าง
ส่องหนทางแห่งรักไม่ให้เหงา
จะประคองความฝันเพื่อแบ่งเบา
เพียงสองเรารักมั่นแท้แน่แห่งใจ
รถคันงามอย่าถามน้องมีแล้ว
อยู่กับพี่ขึ้นเรือแจวยังพอไหว
พี่ซ่อมคอมน้องเก็บตังค์ออมเรื่อยไป
สร้างฐานะรักเอาไว้ในสัญญา
ยิ้มหน่อยนะคนดีอย่าใจน้อย
น้องจะคอยอยู่เพียงดาวสาวปลายฟ้า
หากพี่เหนื่อยจะรีบส่งแรงใจมา
พิมญดารักคนจนไม่บ่นเลย
ถึงพี่จนน้องก้รัก
น่ารักดีค่ะ
ขอให้ความรักเป็นเรื่องของความเข้าใจ ทั้งใจตนเอง ทั้งใจอีกคน ทั้งใจสังคม เข้าใจถึงะรรมชาติของชีวิตค่ะ
รักค่ะ รัก รัก รัก ถึงจนก็รัก
สวัสดีค่ะ
วันนี้แวะมาฝากข้อคิดแต่เช้าแลย
อ่ะแหม น่ารักจริงๆครับ ขอให้รักกันนานๆ ตลอดไปคร้าบ
ขอให้มีน้ำไจแก่กันและกัน ความจนไม่ได้บ่งบอกว่าเป็นคนไม่ดี มีมากมายที่คนไม่จนแต่ไม่มีน้ำใจในสังคม
อืม...อย่างนี้หนุ่มๆค่อยมีกำลังใจหน่อย
นะคะน้องสาว
อืม...อย่างนี้หนุ่มๆค่อยมีกำลังใจหน่อย
นะคะน้องสาว
ถึงพี่จนน้องก้รัก
น่ารักดีค่ะ
ขอให้ความรักเป็นเรื่องของความเข้าใจ ทั้งใจตนเอง ทั้งใจอีกคน ทั้งใจสังคม เข้าใจถึงะรรมชาติของชีวิตค่ะ
รักค่ะ รัก รัก รัก ถึงจนก็รัก
รักพี่นะคนดีมิรังเกลียด
จะขอเบียดใจน้อยคอยเสมอ
หวังวันหนึ่งจะเคียงข้างเดินกับเธอ
อย่าไปเผลอรักใครให้ช้ำทรวง
แม้เหนื่อยล้าอย่าหมองน้องยังอยู่
ยังคอยดูพี่ห่างห่างอย่างห่วงหวง
ฝากสายลมพรมใจพี่ใช่ลวง
เวลาล่วงก็ยังรักมั่นมิคลาย
*ครูดีติดตามอ่านกลอนของ คุณพิมญดา อยู่พักใหญ่แล้ว
*ครูดีก็ชอบกลอนเหมือนกัน พอแต่งได้ไม่ถึงกับเก่งกาจ
*เห็นอะไรบางอย่างในกลอนของคุณพิมญดา จึงขออนุญาตติชมหน่อยนะ
-เห็นว่ามีจินตนาการสูง และถ่ายทอดความรู้ ความคิดออกมาได้ตรง
-บางครั้ง ถูกกลอนพาไปทำให้ความเสีย เช่น ได้ยลยินเสียงเพลงฝากให้น้อง และ สร้างฐานะรักเอาไว้ในสัญญา เป็นต้น
-ส่วนใหญ่ยังขาดสัมผัสใน จริง ๆแล้วก้พบบ่อย ๆว่าคุณพิมญดาทำได้ดี เช่น จะเป็นแสง แห่งใจ ให้ก้าวย่าง และ ฟังแล้วผ่านสะท้อนอ้อนเหลือเกิน เป็นต้น
-จึงชออนุญาตแก้ไขมาให้ดูดังนี้
ได้ ยลยินเสียงเพลงฝากให้น้อง แว่วเสียงเพลง คนยาก ฝากให้น้อง
จากนักร้องลูกทุ่งแดนอีสาน จากนักร้อง เมืองแคน แดนอีสาน
เพลงที่ฝากจากดีเจก้องกังวาน สื่อความโศก เศร้าทรวง ช้ำดวงมาลย์
ฟังแล้วผ่านสะท้อนอ้อนเหลือเกิน ฟังแล้วซ่าน สะท้อน อ้อนเหลือเกิน
แค่ชื่อเพลง เหนื่อยไหมคนดีที่รัก เหนื่อยไหมจ๊ะ คนดี สุดที่รัก
พี่จนหนักเจ้าอย่าร้างจางห่างเหิน พี่จนหนัก เจ้าอย่าร้าง จางห่างเหิน
แค่ต้องการแรงใจเพื่อก้าวเดิน ขอแรงใจ น้องเอิ้อ เพื่อก้าวเดิน
หวังเก็บเงินแต่งงานผ่านพิธี หวังเก็บเงิน แต่งน้อง ครองชีวี
ขอตอบถ้อยร้อยความผ่านอักษร ขอตอบถ้อย ร้อยรัก ผ่านอักษร
เป็นบทกลอนอ้อนใจจากน้องนี้ เป็นบทกลอน วอนว่า จากยาหยี
ถึงพี่จนแค่ไหนในชีวี ถึงแม้นจน เพียงไหน ในรตี
ขอเพียงพี่อย่าจนใจในรักเรา ขอเพียงพี่ อย่าจนใจ ในรักเรา
จะเป็นแสงแห่งใจให้ก้าวย่าง จะเป็นแสง แห่งใจ ให้ก้าวย่าง
ส่องหนทางแห่งรักไม่ให้เหงา ส่องหนทาง หว่างใจ ไม่ให้เหงา
จะประคองความฝันเพื่อแบ่งเบา ร่วมเปลี่ยนโศก แปลงศัลย์ ให้บันเบา
เพียงสองเรารักมั่นแท้แน่แห่งใจ เพียงรักเรา รักมั่น ไม่ปันใจ
รถคันงามอย่าถามน้องมีแล้ว รถคันงาม งามเพียงใด ไม่ปองแล้ว
อยู่กับพี่ขึ้นเรือแจวยังพอไหว อยู่กับพี่ ขึ้นเรือแจว ก็ยังไหว
พี่ซ่อมคอมน้องเก็บตังค์ออมเรื่อยไป พี่ซ่อมคอมฯ น้องเป็นคลัง เก็บตังค์ไป
สร้างฐานะรักเอาไว้ในสัญญา นานแค่ไหน บ่ยั่น น้องสัญญา
ยิ้มหน่อยนะคนดีอย่าใจน้อย ยิ้มหน่อยนะ พี่จ๋า อย่าใจน้อย
น้องจะคอยอยู่เพียงดาวสาวปลายฟ้า น้องจะคอย เคียงข้าง มิห่างหา
หากพี่เหนื่อยจะรีบส่งแรงใจมา หากเหนื่อยนัก ให้ตักหนุน อุ่นอุรา
พิมญดารักคนจนไม่บ่นเลย พิมญดา รักคนจน ไม่บ่นเลย
-ต้องขออภัยด้วย ที่ถือวิสาสะ แกไขก่อนได้รับอนุญาต แต่ก้หวังว่า คุณพิมญดา คงเข้าใจในเจตนาดี เพราะเห็นว่ารักกลอนเหมือนกัน และมีท่าทีว่าจะเจริญในทางนี้ได้
รัก
ครูดี
วันนี้แวะมาฝากข้อคิดแต่เช้าแลย
ขอบคุณค่ะอาจารย์ข้อคิดที่ดีมากๆ
ความรักคือการให้..
ความรักทำให้โลกสดใส..
รักเพื่อแบ่งเบา..ใช่ไหมค่ะ
ขอให้มีน้ำไจแก่กันและกัน ความจนไม่ได้บ่งบอกว่าเป็นคนไม่ดี มีมากมายที่คนไม่จนแต่ไม่มีน้ำใจในสังคม
เจ้าค่ะ...ความจนหาใช่อุปสรรค
ความรักนำพา.จับมือกันก้าวเดินไปสู้ความมั่นคงได้ใช่ไหมค่ะ
*ครูดีติดตามอ่านกลอนของ คุณพิมญดา อยู่พักใหญ่แล้ว
*ครูดีก็ชอบกลอนเหมือนกัน พอแต่งได้ไม่ถึงกับเก่งกาจ
*เห็นอะไรบางอย่างในกลอนของคุณพิมญดา จึงขออนุญาตติชมหน่อยนะ
-เห็นว่ามีจินตนาการสูง และถ่ายทอดความรู้ ความคิดออกมาได้ตรง
ได้เลยค่ะครูดี
พิมยินดีมากค่ะหากมีคนวิจารณ์งานพิมบ้าง
แต่ขอออกตัวนิดนะคะพิมไม่จบอักษรและที่แต่งก็เพราะอยากแต่ง(อาจจะมีเพราะคูณครูชอบให้แต่งร้อยกรองสมัยประถมโตขึ้นก็ลืม) ไม่เคยสนใจเท่าไหร่
พอเจอมรสุมรักลูกใหญ่มหาศาล..ทำให้ต้องหาทางระบายก็เบาบางสิ่งที่เจ็บปวดทางใจได้บ้าง ครั้งแรกเลยเหมือนรายงานรักเลยค่ะ..อิอิ..ไปเจอเวปหนึ่ง
ไทยโพเอม..http://www.thaipoem.com/forever/ipage/home.html
เป็นเวปคนเขียนกลอนเยอะมากฝีมือดีดีทั้งนั้น ก็แอบพักลักจำและได้แนวทางมาเขียน จึงทำให้ได้ออกมาเป้นรูปเป็นร่างเมื่อปีที่แล้วเองค่ะ..ส่วนใหญ่พิมจะเขียนโดยใช้ใจและบวกกับจินตนาการความรู้สึกของตัวเอง
และเรื่องสัมผัสพิมนี่แระค่ะคือตัวปัญหา
ขอบคุณที่ชี้แนะพิมยินดีมากนะคะอย่าคิดว่าพิมจะไม่พอใจนะคะจะได้พัฒนาฝีมือได้..แต่ถ้าให้รุ่งทางด้านงานกลอนคงไม่ไหวค่ะ..อิอิ..สู้บ่ได้น้อ..กำลังมึนเลยค่ะช่วงนี้...คิดมะออก..ขอบคุณน๊าๆๆ(แล้วพิมจะคัดกลอนที่แก้กลอนพิมออกมาจากบทของพิมนะคะ)