เมื่อวานดิฉันนั่งคุยกับคนไข้มะเร็งท่อน้ำดี คนไข้ได้ยาเคมีบำบัดมา 5 ครั้งแล้ว ก่อนกลับบ้าน ดิฉันจะต้องแนะนำคนไข้ ให้ดูแลตนเองที่บ้านได้ถูกต้อง การรับประทานยา การมาตามนัด ฯลฯ
ดิฉันถามคนไข้ว่า.. ป้าเลิกกินปลาร้าดิบหรือยัง (ปลาร้าดิบเป็นสาเหตุหนึ่งของการเกิดมะเร็งท่อน้ำดี)
ป้าตอบ.. เลิกกินมาตั้งแต่รู้ว่าป่วย
ดิฉัน.. ทำไมป้าเลิกได้ล่ะ
ป้าตอบ.. ป้าอยากหาย กลัวตาย แต่คิดถึงก้อยปลาดิบทีไร ก็อยากกินทุกที แต่ก็ไม่กิน
ดิฉัน.. แล้วลูกๆหลานๆเลิกกินหรือยัง
ป้าตอบ.. ยังไม่เลิกกินปลาร้าดิบ ยังใส่ส้มตำ
ดิฉัน.. ฝากป้าไปบอกต่อด้วยนะคะ ว่าถ้าลูกหลานเขายังกินปลาร้าดิบ ก้อยปลาดิบ ก็อาจจะป่วยโรคเดียวกับป้าได้
ป้าตอบ.. ป้าก็บอกเขานะว่า เดี๋ยวป่วยนะ เขาก็ไม่เชื่อ เขาบอกกินปลาร้าดิบอร่อยมากๆๆ กินปลาร้าสุกก็กินไปไม่มีรสชาด แต่ป้าจะไปบอกอีก ตามที่คุณพยาบาลสอน
ดิฉัน .. ฝากป้าเพิ่มอีก ยกให้ป้าเป็นครู ไปบอกเพื่อนบ้านด้วยนะคะ กินปลาร้าดิบ มีโอกาสเกิดมะเร็งท่อน้ำดี ขอให้ต้มปลาร้าใส่อาหารนะคะ ขอบคุณป้ามากๆค่ะ
หลังจากคุยกับป้าคนไข้ ของดิฉันแล้ว ดิฉันคิดว่า คนต้องป่วยแล้ว กลัวตาย จะเลิกนิสัยที่ไม่ดีได้ทันที แต่การที่จะสอนให้คนไม่ป่วยเลิกทำพฤติกรรมการกินที่เคยชอบ ไม่รู้จะได้ผลไหม
เพราะมะเร็งท่อน้ำดี ยังอยู่คู่คนอิสานไม่เคยลดลงเลย และอัตราตายยังสูงมาก
ทำไม..คนเราสามารถเลิกทำสิ่งที่ชอบได้ในทันที เพราะกลัวตายนั่นเอง
จากประสบการณ์ของดิฉัน พบว่า
คนไข้มะเร็งปอด ที่พอรู้ว่าป่วย ก็สามารถเลิกบุหรีได้ทันทีเช่นกัน
น่าจะมาจากเหตุผลว่า คนเราเมื่อเป็นโรคมะเร็ง จะกลัวตาย
ทำให้เลิกทำสิ่งที่ชอบได้
สวัสดีค่ะ
ครูคิมคะ
คนเราส่วนมาก จะเป็นเช่นนั้น ถ้าไม่รู้ว่าป่วย จะไม่ชอบป้องกัน
เกิดแล้ว จะวิ่งหาวิธี เหมือนเรา ปวดข้อมือ และแขน วิ่งหาซื้ออุปกรณ์ทั้งเม๊าท์และที่รองแขนและมือเรียบร้อยแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว
ชื่นชมมากค่ะกับผลงานต่างๆ ขออนุญาตปรึกษาเป็นระยะๆ