ตัวตน
เมื่อฉันรู้ตัว
แล้ววันหนึ่ง…หัวใจฉันแทบสลาย
ดวงใจฉันแทบมลาย
เหตุใดฉันสร้างตัวตน
ตัวตนที่ยิ่งใหญ่
ตัวตนที่มากกิเลสหนา
ตัวตนที่อยากเป็นดารา
ตัวตนที่พาใจร้อนรน
คิดว่าตัวเองเป็นสุข
คิดว่าตัวเองมีมากล้น
คิดว่าตัวเองเหนือผู้คน
คิดว่าตัวตนคนดี
นี่คืออัตตาร้ายเหลือ
คอยทาเกลือละเลงฝี
คอยเฝ้ายอปอปั้นมี
คือตัวดีทำร้ายเรา
เมื่อฉันได้เรียนรู้
คอยเฝ้าดูตนโง่เขลา
ฉันจึงเก็บเป็นสำเนา
แล้วนำเอาเป็นบทเรียน
วันที่ฉันนั่งอยู่ท่ามกลางผู้คน
ด้วยใจที่ไม่ร้อนรน
ด้วยใจที่เปิดตามสบาย
แล้วฉันก็พบว่า…
ฉันเห็นสีดำเป็นสีดำ
ฉันเห็นสีขาวเป็นสีขาว
ฉันเห็นสีเขียวเป็นสีเขียว
ฉันเห็นสีฟ้าเป็นสีฟ้า
ฉันเห็นทุกสีอย่างที่มันเป็น
ฉันเห็นทุกสีชัดเจนยิ่งขึ้น
ฉันเห็นใจของทุกสี
ฉันเห็นทุกอย่างที่มันมี
ฉันอยากขอโทษ
ที่หัวใจฉันลิงโลด
แล้วมองข้ามตัวเจ้าไป
ไม่สามารถเข้าถึงข้างใน
ไม่สามารถมองความเป็นไป
อย่างที่เจ้าเป็น...
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ
ขออนุญาตมาเรียนรู้....ตัวตน....ด้วยค่ะ
ตัวตนใหญ่ยิ่งอหังการ คอยเยี่ยมหน้าท้าโลก เย้ยหยันอยู่เรื่อยเลยค่ะ
ต้องตามให้ทัน ...
ยินดีด้วยค่ะ
(^___^)
1. คนไม่มีราก
ขอบคุณค่ะ ระลึกถึงเสมอนะคะ :)
- คิดถึงอาจารย์
- ฮ่าๆๆๆๆ
- ไม่ค่อยเจอกันเลย
- สงสัยมาไม่ตรงกัน