ระทึกใจ ๓ : ตำรวจของประชาชน

ผมขึ้นรถยกของช่างโดยมีลูกน้องนั่งท้ายกลับไปที่จุดเกิดเหตุ ระหว่างทางก็มีรถกระบะลงข้างทางช่วงขาขึ้น นายช่างของเราก็ต้องลงไปช่วยเขายกรถคันนั้นก่อน ใช้เวลาไม่นานนัก เพราะลงไปตรงแอ่งข้างทางเท่านั้นเอง และเป็นฝั่งที่อยู่ติดภูเขา ผิดกับของผมที่อยู่ฝั่งเหว

เมื่อไปถึงที่จุดเกิดเหตุ มีรถตำรวจจากโรงพักราชกรูดและตำรวจสองนายมายืนรอ พร้อมชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่ง นายตำรวจคนหนุ่มกว่าสอบถามผมว่า มีประกันหรือเปล่า ผมตอบว่า ไม่มี  กระบวนการยกรถผมจึงเริ่มต้นขึ้น

ความที่รถผมหล่นลงไปอยู่นอกราวกั้นเหว ขั้นแรกจึงต้องถอดราวกั้นเหวและเสาตรงจุดนั้นออกทั้งแถบ ขั้นตอนตรงนี้ใช้เวลานานพอสมควร เพราะเสานั้นฝังลึกเป็นเมตร ตำรวจอีกคนหนึ่งประสานงานกับนายช่างอย่างคล่องแคล่ว ผมได้แต่ยืนมองอยู่ห่างๆ

ส่วนชาวบ้านที่ขับรถผ่านมา ก็แยกย้ายกันไปจอดรถก่อนถึงจุดเกิดเหตุทั้งสองด้าน แล้วทำหน้าที่ให้สัญญาณกับรถที่ขับผ่านมาให้ชะลอตัว เนื่องจากรถยกจะต้องขวางถนนช่วงนั้นอยู่ ทุกคนดูราวกับรู้งานของตนเอง ไม่ต้องมีใครบอก แต่สมัครใจลงมาช่วยเหลืออย่างรู้ว่าจะต้องทำอย่างไร

มีคนขับรถผ่านมาคนหนึ่งลงมาสอบถามผมว่า มีอะไรให้ช่วยหรือไม่ เพราะเขาเห็นทะเบียนรถปัตตานี เขามีบ้านเดิมปัตตานี ก็อยากลงมาช่วย

มันน่าทึ่งจริงๆ กับความปรารถนาดีและความช่วยเหลือที่ประสานกันอย่างเหมาะเจาะ

ช่วงนั้นผมได้โทรศํพท์แจ้งข่าวให้พี่ชายผมที่ปัตตานีทราบ โดยบอกว่า อย่าเพิ่งบอกพ่อกับแม่

ตอนที่จะขยับรถผมออกจากจุดนั้นยกท้ายให้ลอยขึ้น รถผมทำท่าจะพลิกตะแคงตกลงไปในเหวด้านล่าง นายช่างต้องขึ้นไปขย่มรถฝั่งคนขับให้พลิกกลับมาอย่างน่าหวาดเสียว กว่าจะดึง กว่าจะหมุนล้อให้ไม่ขวางเนินดินขึ้นมาได้ ก็เหนื่อยกันทั่วหน้า ในที่สุดรถผมก็กลับขึ้นมาอยู่บนถนนได้สำเร็จ

สภาพรถที่เห็น กันชนหน้าทั้งแถบยุบเข้าไปจนขัดกับล้อ แต่พอค่อยๆดันมันออกมา ก็ยังพอใช้การได้ ในระหว่างนั้น เพื่อนผมก็นั่งรถตู้ของโรงแรมทินิดีมาถึงพอดี เขาจึงอาสาขับรถผมไปที่อู่ให้ ส่วนผมต้องนั่งรถตำรวจไปเสียค่าปรับที่โรงพัก

นายตำรวจคนหนุ่มเป็นร้อยเวรทำหน้าที่บันทึกเหตุการณ์ผม และมีนายตำรวจท่านอื่นเข้ามาชวนคุยอย่างเป็นกันเอง พอรู้ว่าผมเป็นหมอฉายแสงอยู่ที่ม.อ. ร้อยเวรท่านนั้นก็บอกผมว่า หมออาจจะเป็นคนรักษาคุณป้า

ผมถามว่า คนไข้ชื่ออะไร ขณะเหลือบไปดูป้ายชื่อที่หน้าอกนายตำรวจคนนั้น  ร.ต.ท. ศิลป์ชัย ถวัลย์ภิยโย  อ้าว.. นามสกุลนี้ ผมจำได้ทันทีเพราะเขียนแปลกดี ผมมีคนไข้ผู้หญิงนามสกุลนี้แน่ๆ

ผมต้องรอให้นายช่างซึ่งอาสาไปหาป้ายทะเบียนรถที่หล่นหายไป เนื่องจากกรอบทะเบียนแหลกยับเยิน เพื่อจะรอแจ้งความป้ายหาย ถ้าหาไม่เจอ เพื่อนผมก็เอารถที่ตรวจสภาพจากอู่เรียบร้อยแล้วมาถึงโรงพัก

สุดท้ายนายช่างก็เอาป้ายทะเบียนที่อยู่ในสภาพบุบบิบบู้บี้แทบจะพับเข้าหากันมาให้ บอกว่า มันตกลงไปในเหวหลายเมตร แสดงว่า มันคงกระเต็นลงไปตั้งแต่รถผมชนราวกั้นเหว

ผมลานายตำรวจทุกท่านที่กำลังมีภารกิจสำคัญอีกเรื่องหนึ่งอยู่ออกจากโรงพักมา โดยเพื่อนผมเป็นคนขับรถของผมเข้าเมืองระนองให้

นายตำรวจอีกคนที่ช่วยเอารถผมขึ้นจากข้างทางอย่างคล่องแคล่ว คือ จ.ส.ต.ไพฑูรย์ ทองเขียว ประจำอยู่โรงพักกะเปอร์ และถูกขอตัวให้มาช่วยจัดการเรื่องยกรถ

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

สวัสดีครับ อ.หมอเต็ม

ติดตามเหตุการณ์ระทึกใจ อย่างละเอียดครับ ผมคิดอย่างหนึ่งว่า หากเราเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น เราควรแก้ไขอย่างไร ซึ่งเรื่องราวที่อาจารย์เขียนก็เห็นภาพครับ

ผมเคยอุบัติเหตุ ขับรถยนต์ทะลุลงเหว แต่ก็ไม่เป็นอะไร ลักษณะคล้ายกันมาก โชคดีที่มีต้นไม้มากั้นรถผมไว้ก่อน ก่อนที่ผมจะค่อยๆหย่อนตัวลงมาจากรถและค่อยๆคลานขึ้นมาจากเนินชัน โบกเรียกรถเพื่อเเจ้งเหตุ ... ไม่มีใครเห็นผมเลย เพราะหลังจากเกิดเหตุรถทั้งคันก็หายไปกับหลุมลึก เงียบราวไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีเพียงฝุ่นคลุ้งเล็กน้อยและค่อยๆจางไปไม่มีผู้ประสบเหตุ และไม่มีใครทราบด้วยซ้ำที่ผมติดในรถ...

กระบวนการก็ ไปโรงพัก จัดการเรื่องรถ ตามระเบียบ...เหตุการณ์นั้นทำให้ผมลดการคะนองในการขับรถลงไปมากเลย

จากนั้นอีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องไปเป็นพิธีกรสร้างความสนุกสนานให้กับงานแต่งงาน โดยไม่มีใครทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม เมื่อสองชั่วโมงก่อน โชคดีที่ไม่บาดเจ็บและเสียโฉม  :)

เล่าสู่กันฟังครับผม 

 

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาชื่นชมตำรวจไทยครับคุณหมอ
• ตอนนี้อยู่บ้านแล้วใช่ไหมครับ
• ดีใจที่คุณหมอไม่เป็นอะไรมากครับ
• ขอบคุณครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ครับ ผมก็เก็บมาคิดอย่างอาจารย์นะครับ ว่า หากเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เราจะทำยังไง...
• ผมว่า ถ้ารถเริ่มเซแล้วคงจะทำอะไรได้ไม่มาก น่าจะตัดเสียตั้งแต่ต้นเหตุ
• ของอจารย์ หนักกว่าผมเยอะนะครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

สวสัดีครับอาจารย์

• อาทิตย์นี้อยู่บ้านครับ มีคนบอกว่า กลับมาเลียแผล..
• เสาร์อาทิตย์นี้ต้องออกไปพัทลุงอีก อาทิตย์หน้าก็ตรัง ยังไม่หยุดเดินทางนะครับ แต่ไม่ได้ขับรถเองแล้วครับ ยังอยู่ในอู่

[มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)]

• มาอ่านตอนที่ 3
• ตอน...ตำรวจเป็นมิตรกับประชาชน  อิอิ
• หรือจะเรียกว่า  ตอน...อดีตเป็นภูมิคุ้มกันที่ดี
• แล้วแต่คุณหมอเลือกเอาเอง

  เอาวิวระนองมาฝากให้ระทึกใจเล่นๆ  อิอิ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• รูปสวยนะครับ ตรงไหนของระนองครับ
• ตำรวจดีๆมีเยอะครับ

[ตำรวจราชกรูด]

ตำรวจคนที่ช่วยนำรถขึ้นจากข้างทางนั้น ชื่อ

จ.ส.ต.ไพฑูรย์ ทองเขียว ครับคุณหมอ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

ขอบพระคุณมากครับ

ผมแก้ไขบันทึกข้างบนเพื่อเพิ่มชื่อ นายตำรวจอีกท่าน คือ จ.ส.ต.ไพฑูรย์ ทองเขียว นะครับ