วันนี้เป้นอีกวันที่จะได้ไปใช้สิทธิ์ค่ะ คิดว่าหลายท่านคงเตียมตัวที่จะไปเลือกตั้งอยู่เช่นกันบางท่านอาจจะไปเลือกตั้งล่วงหน้าแล้วก็ได้ วันนี้ตื่นค่อนข้างสายค่ะเพราะเมื่อคืนที่ผ่านมาได้ใช้เวลาที่มีเข้ามาอ่านบันทึกและความคิดเห็นต่างๆอย่างจริงจังค่ะ บันทึกที่จะเขียนนี้นะค่ะออกตัวแรงๆค่ะว่าเป็นความคิดเห็นส่วนตัวมากๆนั้นคือเอาความรู้สึกล้วนๆเลยค่ะมาเขียนหามีที่มาและอ้างอิงไม่ค่ะส่วนมากจะเป็นว่าดิฉันคิดเองค่ะ
จากการที่ได้เข้าไปอ่านในหลากหลายบันทึกเห็นหลายอย่างสงสัยในหลายประเด็นวันนี้น่าจะมีเวลาที่จะได้ถามเพื่อให้คลายข้อสงสัยเพราะจากการอ่านส่วนมากดิฉันจะเกิดข้อสงสัยมากกว่าที่จะเข้าใจไปเลยเมื่ออ่านแล้วซึ่งนั้นก็คิด(เอง)ค่ะว่ามันน่าจะเป็นข้อดีที่มีเมื่อเข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง(เล็ก)ของ gotoknow โดยในความคิดเบื้องแรกที่ตั้งใจเข้ามาคือเข้ามาเพราะอยากรู้ในเรื่องที่สงสัย เรื่องที่ไม่เข้าใจ อยากแลกเปลี่ยนเพื่อเห็นมุมมองและวิธีคิดที่หลากหลายจำได้ว่าวันแรกที่เข้ามาทำบล็อกความรู้ที่มีเท่ากับศูนย์รู้จักgotoknow จากการเข้าไปที่ km ของกรมอนามัยเพื่อค้นหางาน (ซึ่งขออนุญาตออกตัวไว้ก่อนว่าในการเขียนบันทึกนี้ดิฉันขอใช้หลักการเท่าที่รู้นะค่ะเขียน) ในการเริ่มทำบล็อกคนแรกที่ดิฉันรู้จักใน gotoknow คือท่านอาจารย์ดอกเตอร์จันทวรรณ(ขออนุญาตพาดพิงค่ะอาจารย์)ค่ะคือทำไปพร้อมกับคลิกเมนูช่วยเหลือไปเรื่อยๆทีละขั้นทีละขั้น ไม่ทราบหรอกค่ะว่าอาจารย์คือใครรู้สึกแต่ว่าใจดีจังเลยแหละและเก่งจังเลยที่สามารถทำให้คนที่มีความรู้เรื่องเกี่ยวกับการทำบล็อก เป็นศูนย์อย่างดิฉันสามารถมีบล็อกเป็นของตัวเองได้และได้ทำตามวัตถุประสงค์ของบล็อกที่ตั้งไว้คือการแลกเปลี่ยนและเรียนรู้ในวิชาชีพพยาบาลตอนนั้นดิฉันจำกัดตัวเองเอาไว้ที่พยาบาลชุมชนซึ่งภายหลังดิฉันได้ปรับวัตถุประสงค์ของบล็อกดิฉันเอง ไปแล้วหนึ่งครั้งเพราะรู้สึกว่าวัตถุประสงค์ที่ตัวดิฉันเองตั้งมันกลับมาบังคับความคิดของตัวดิฉันเองในการเขียนบันทึกนั้นคือคิดว่าเร็วๆนี้วัตถุประสงค์ของบล็อกอาจจะต้องถูกปรับเป็นครั้งที่ 3 ค่ะ
จากวันนั้นจนถึงเมื่อคืนนี้ค่ะได้เข้าไปอ่านในบันทึกของ ท่าน dr.ka-poom เรื่องระบบ rating ค่ะอ่านละเอียดมากๆเลยค่ะทั้งการแลกเปลี่ยนในประเด็นต่างๆในส่วนของความคิดเห็นที่หลายท่านเข้ามาแสดงความคิดเห็น การ link ไปที่บันทึกอื่นๆ เกิดความคิดเห็นเช่นกันค่ะว่าบันทึกดังกล่าวเป็นบันทึกที่ดีมากในการที่จะบอกกับกับตัวดิฉันเองเป็นลำดับต้นๆว่านั้นแหละคือการแลกเปลี่ยนเพื่อให้เกิดการเรียนรู้อย่างแท้จริงในความรู้สึกดิฉัน เพราะทุกคนเปิดใจและยอมรับในข้อคิดเห็นที่ต่างฝ่ายต่างได้เสนอนั้นคือเสน่ห์ของการแสดงความคิดเห็นค่ะเพราะมันสามารถบอกได้เล็กๆน้อยๆถึงฐานคิดและปรัชญาความเชื่อ(ซึ่งอาจจะเป็นในเบื้องแรกๆเท่านั้นค่ะ)ของหลากหลายท่านในgotoknow ค่ะว่าพวกเราเข้ามาที่นี้เพื่อที่จะ gotoknow อันจะทำให้ความคิดและวิธีคิดของเรา gotogrowth
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่คิดแบบนั้นเพราะโดยธรรมชาตแล้วตังดิฉันเองเป็นคนไม่ค่อยขยันมากนักดังนั้นเวลาที่ต้องการทำอะไรหากเลือกได้จะชอบความรู้ที่ผ่านการย่อยแล้วบ้างประมาณ bender diet ซึ่งดิฉันอยากเรียกว่า bender knowledge(ไม่น่าจะมีในพจนานุกรมค่ะบัญญัติเองใช้เองค่ะ) ซึ่งตั้งแต่เข้ามาเมื่อไม่นานได้นำเอาไปปรับใช้ในงานหลายเรื่องแล้วค่ะมีโอกาสจะได้เรียนให้ทราบในโอกาสต่อๆไป แต่อยากยกตัวอย่างหัวข้อ"การเขียนบันทึกอย่างไร"ซึ่งหลายคนที่เข้ามาใหม่อาจสงสัยดิฉันเองเป็นหนึ่งในจำนวนนั้นค่ะเมื่อสงสัยก็หาอ่านค่ะได้มาประมาณ 3-4 บันทึกที่เขียนเกี่ยวกับการเขียนบันทึกที่ดี(ซึ่งสงสัยอีกเช่นกันว่าใครคือคนที่จะมาบอกว่าดีหรือไม่ดี)อ่านแล้วสุดท้ายดิฉันก็มาสรุปเองเป็นแนวทางของตัวดิฉันเองภายใต้บริบทของตัวเองค่ะคือเขียนเพราะใจอยากอย่างอิสระไม่ทำร้ายใครซึ่งก่อให้เกิดความสบายใจและโล่งใจที่สุดๆค่ะ แต่ก็ไม่ปฏิเสธแนวทางกว้างๆที่มีนะค่ะ
สำหรับตัวดิฉันเองพอที่จะสรุปบทเรียนที่ดิฉันเองได้จากการเข้ามาในสังคมแห่งนี้เป็นหลายด้านดังนี้ค่ะ
1.เรื่องการนำเอาข้อความรู้ที่ได้ไปใช้
เมื่อจะเอาความรู้ที่มีอยู่มากมายไปใช้ เราควรนำเอามาปรับให้เข้ากับบริบทของเราที่เป็นอยู่ก่อนเพราะไม่มีความรู้ใดสำเร็จรูปที่จะนำไปใช้ได้กับคนทุกคน สังคมทุกสังคม
2.การแลกเปลี่ยนเรียนรู้และความคิดที่เปลี่ยนไปจาก"ในดีมีเสีย ในเสียมีดี ไปเป็นในสิ่งใดๆมีสิ่งดีอยู่ในนั้นแน่ๆแค่จะดีมากหรือดีน้อย"
2.1การแลกเปลี่ยนมีเสน่ห์และสีสันรวมทั้งยืนยันความคิดของดิฉันว่าคนที่ไม่ฟังใครเลยสักวันหนึ่งเขาก็ต้องเว้นวรรค (เกี่ยวกันไหมค่ะ)
3.ตอกและย้ำความเชื่อของดิฉันเองว่าโลกนี้กว้างใหญ่ไพศาลมากๆ วิชาและวิทยามีมากมายเหลือคณานับรวมทั้งหลากหลายสาขาเหลือเกิน หากหลายสาขามาคิดช่วยและเชื่อมโยงแต่ละความรู้สู่สาขาตนจะดีมากมายเพียงไรหนอ เมื่อมานั่งอยู่บนกะลาใส่แว่นตาแล้วก็ยังไม่เห็นว่าสุดปลายของความรู้อยู่ณ.ที่ใด
วันนี้จึงอยากขอบคุณทุกๆความรู้ที่ทุกท่านถ่ายทอดที่น่าจะถือเป็น tacit knowledgeที่ดิฉันชอบอ่านมากๆ(เพราะความขยันที่มีจำกัดของตัวเองค่ะ) และดิฉันได้เข้าไปอ่านไปซึมชับและได้เห็น ความเชื่อและค่านิยมของหลายท่านจากสมองและสองมือที่ท่านๆได้พิมพ์ผ่านแป้นพิมพ์และมาปรากฏให้ดิฉันได้อ่านมันมีค่ามากนะค่ะในความรู้สึกของดิฉัน
ขอบคุณดังๆอีกครั้งค่ะ และอยากบอก gotoknow ว่าดิฉันรักgotoknowค่ะ
เป็นกำลังใจให้อย่างเต็มที่ ภายใต้การเรียนรู้ไม่มีข้อจำกัดนะครับว่าสิ่งใดผิดถูกสุดท้ายมันอยู่ที่การนำเอาความรู้ที่ได้มาปรับใช้ และคุณค่าของความรู้จะอยู่ที่นั้น คิดว่าไม่ได้อยู่ที่ปริญญาเลยครับ
เรียนอาจารย์ขจิต
ขอบพระคุณอาจารย์ขจิตเป็นอย่างสูงค่ะ ที่กรุณาให้คำแนะนำค่ะ ผลสอบจะนำไปใช้ในการอบรมค่ะเป็นหลักสูตรสั้นๆ ค่ะประมาณ 4 เดือนขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้งค่ะ