เรียนรู้ที่ราชบุรี

          การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นอย่างมากมาย เป็นการที่ผู้คนต้องก้าวออกจากความเคยชินของตัวเอง การทำงานในที่ทำงานเดิมๆด้วยวิธีการเดิมๆมาอย่างยาวนานที่เป็นงานประจำ หรือบางท่านเรียกว่าเป็นวัฒนธรรม ทำให้ผมเกิดความคิดในการเรียนรู้ คำว่าวัฒนะ หรือวัฒนา นั้นสื่อออกมาเป็นความรุ่งเรือง ความเจริญ หากความคุ้นชินอยู่อย่างเดิมที่ไม่พัฒนาขึ้น อย่างนี้ก็ยังไม่เรียกว่าเป็นการเรียนรู้ องค์กรที่มีปัญหาซ้ำๆทุกๆเดือน หรือทุกๆปี ก็อาจจะไม่ได้เรียกว่าเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ได้เต็มปาก

          ผมมาเรียนรู้ที่ราชบุรีคราวนี้ก็ได้เรียนรู้เรื่องราวดีๆมากมายได้รับรู้วิธีการพูด และการฟังของคนทำงานในระบบบริการสุขภาพ การฟังอย่างลึกซึ้งของมวลสมาชิกและเรียนรู้ร่วมกัน และผมก็พบว่าระบบบริการที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์นั้นขยายออกจากตัวบุคคลหนึ่งไปยังผู้คนอีกหลายคนอย่างรวดเร็ว

         ผู้นำพาการเรียนรู้นอกจากผมแล้วก็ยังมี นาวาเอกสมสินธ์ อ่อนศรี จากกรมแพทย์ทหารเรือ ที่เป็นศิลปินแต่งเติมถ่ายทอดให้เราได้เห็นความงดงามของเวทีการเรียนรู้ อาจารย์นิตยา โพธ์ศรีขาม จากมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ  ที่นำพาให้เราเห็นความเกี่ยวพันธ์ทเชื่อมโยงกัน และอาจารย์กนกวรรณจากโรงพยบาลโพธาราม

       ผมจะค่อยเอามาแบ่งปันกันนะครับ...........

 

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

[ต้นเรือ]

ผมได้ประสบการณ์ใหม่มากเลยครับ

[ต้นเรือ]

การฟัง บางครั้ง ได้อะไรมากกว่าการพูด