อาหารคุ้นลิ้น กินแบบเดิมเดิม
เคยเขียนบันทึกไว้ว่า เข้ากรุงเทพทีไร ต้องไปกินข้าวร้าน ยำแซ่บ
แม้แต่พี่รุ่ง(ตันติราพันธ์ุ์) ก็ยังถูกดึงไปร่วมภารกิจด้วยนี้ เมื่อครั้งไปมิ๊ตติ๊ง gotoknow ด้วย
ถึงครานี้พอมาอยู่เชียงใหม่ ไปเจอร้านยำแซ่บ ก็ไม่วายที่ต้องแวะเข้าไป
รสชาดไม่แตกต่างจาก กรุงเทพ ส้มตำไข่เค็มอร่อยดี
แต่อาหารที่ต้องสั่งเป็นประจำ หนีไม่พ้น ยำเย็นตาโฟ ยำผักบุ้งกรอบ ทะเลลวกจิ้ม ส้มตำไข่เค็ม
เมื่อก่อน เต้าหู้ทอดจะชอบมาก แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีให้ทาน
แปลกอยู่อย่าง คนเราเนี่ย มักทำอะไรเดิมเดิม
ไม่กล้าที่จะออกไปจากพื้นที่คุ้นชิน
แม้จะออกไปบ้าง แต่ยังไงก็ต้องกลับมาที่เดิม
มิน่าละ.........จึงมีคำว่า "ลูกค้าประจำ" เกิดขึ้น ในพจนานุกรมไทย
ลูกส่วนใหญ่มักจะชอฝีมือการทำกับข้าวของแม่
แม่ใครก็แม่ใคร ไม่มีใครยอมใคร
นั่นคงเป็นเพราะความคุ้นชินคุ้นลิ้น ตั้งแต่เล็กๆ
จากบ้านไปนาน ก็ให้คิดถึงกับข้าวของแม่ รสชาดมือแม่ กินข้าวไม่อร่อยก็จะคิดถึงแม่
นี่...ก็คงเหมือนกัน ร้านอาหารที่ถูกปากคุ้นลิ้น ก็มักจะกลับไปทานแล้วทานอีก
หากรสชาดไม่เปลี่ยนแปลง ก็จะถูกบรรจุในหน่วยความจำและต้องกลับไปอีก
ความเห็น (6)
อิอิ
ดึกแค่ไหน ก็หิวได้ค่ะ ป้าแดง จ๋า
นึกแล้วว่าป้าแดงไปเดินศูนย์การค้าแอร์พอร์ตฯ เสีย กะ...ตังค์ ค่า Talking Dict ที่นี่เอง
อิๆ สอบเสร็จรายสัปดาห์เลยฉลองเที่ยวใช่ไหมคะ น้องดาวลูกไก่ไปห้างนี้ครั้งล่าสุดกี่เดือนผ่านไปแล้วก็ไม่รู้สิคะ :)
ป้าแดงขา
- บ่ายแล้วมาเจออาหารหน้าตาน่าอร่อย หิว ๆ ๆ ๆ ค่ะ
- รสชาติที่คุ้นลิ้นคือ รสอาหารฝีมือแม่ค่ะ
น่าตาอาหารน่าหม่ำมากค่ะ
ดูท่าทางน่าแซ่บนะคะ..หิวอีกแล้วสิ
ภาพสวยอ่ะ ทำให้ผมหิวมากเลย
วุ้ย!!! น้ำลายไหล