ดีใจค่ะ ที่เห็นคุณครู ให้ความสำคัญกับโอกาสของเด็ก ที่จะได้ก้าวไปพร้อมๆ กันตามวัย
เมื่อ ใบไม้ มีประสบการณืชีวิต และโตขึ้นมา ก็ได้รับรู้ว่า มีบางอย่าง ที่เราผ่านมาได้เพราะการให้โอกาสช่วยเหลือเราของผู้ใหญ่ที่เข้าใจความไร้เดียงสาของเด็ก และ ไม่ทำให้เราเสียจังหวะของเวลาในช่วงที่ผ่านมานั้น
ขอบคุณเรื่องนี้ ที่ทำให้ระลึกของความทรงจำที่ดีๆค่ะ
พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าคนสมัยก่อน ถ้าสอบตกคือ ตกจริงๆ ส่วนมากจบปอ 4 สมัยก่อนต้องบวก ลบ คูณหารได้ ส่วนมากเก่งค่ะ
แต่ถ้าสอบไม่ผ่าน ต้องเรียนซ้ำชั้น ส่วนมากเมื่อก่อนเค้าไม่เรียนต่อกันจบมาก็ทำนา จึงเรียนจบปอ 4 เมื่อโตก็มี (บางคนต้องเอาไก่แลกออก คือ อันนี้ไม่รู้ว่าจริงหรือพ่อหลอกไม่รู้ค่ะ)
การสอบไม่ตกก็ดีนะคะ จะได้ไปทำงานช่วยทางบ้านค่ะ
สวัสดีครับ ใบไม้
เด็ก ป.4 สมัยนั้น อายุมากและโตพอที่จะช่วยผู้ปกครองทำมาหากิน ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจและไม่เห็นด้วยที่มีการแก้ไขคะแนน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วันผมก็เห็นใจครูและผู้ปกครองครับ
ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นครับ
สวัสดีครับ คุณดุจดาว
ถูกต้องครับ สอบตกก็ต้องเรียนชั้นนั้นใหม่ ส่วนใหญ่จะตกชั้น ป.1,2 ครับ ป.3 มีบ้าง แต่ ป.4 ก็จะช่วยๆ กันให้สอบได้ เอาไก่แลกออก เป็นการพูดสนุกสนานครับ เพราะครูกับชาวบ้านโดยปกติก็จะกินอยู่ด้วยกัน วันดีคืนดีก็จับไก่มาต้มสู่กันกิน ก็อาจมีบ้างที่พูดล้อเลียนกันว่า อยากให้ลูกจบก็เอาไก่มาต้มกินกันนะ ประมาณนี้ครับ
สวัสดีครับ Sila Phu-Chaya
เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ ที่ท่านเข้ามาชมและแสดงความคิดเห็นครับ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ
ให้สอบได้หมดทุกคนดีค่ะ นักเรียนจะได้มีกำลังใจ
คุณภัทรานิษฐ์ ดอกไม้สวยมากครับ
ขอบคุณครับ
คุณครูเปลวเทียน ช่วยเด็กให้ได้ โอกาส มีความคิดว่า เด็กสมัยก่อน อาจจะปึกกว่าสมัยนี้ เพราะไม่ค่อยมีอะไรให้คิดมาก อาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าตนเองมาเรียนไปทำไม ทำตามหน้าที่เด็ก เห็นเพื่อนเรียนก็ทำตาม ดีกว่าไปเลี้ยงควาย
พ่อแม่คนที่เขาอยากจะให้ลูกได้ดี มีคุณธรรมพร้อม เขาก็ให้ไปอยู่วัด หัดเขียนอ่าน เรียนธรรมไปด้วย และคนที่ประสบความสำเร็จได้เป็นใหญ่เป็นโต ก็มาจากเคยเป็นเด็กวัด ที่ว่านี้ เป็นช่วงช่างโบราณเหลือเกิน เกิดไม่ทัน
ด้วยชีวิตของเขา อยู่กับท้องไร่ท้องนา จะไปหวังสูงกว่านี้ก็ไม่ได้ เพราะตื่นขึ้นมาก็ไปไร่ไปนา ช่วยพ่อแม่ทำงาน พ่อแม่หรือมาตรการสมัยนั้นก็คงจะมีแค่ว่า อ่านออก เขียนได้ก็ดีแล้ว ส่วนวิชาเลขคณิต สมัยก่อนไม่ค่อยได้ใช้สมอง
เคยได้ยินว่า คนจบ ปอ 4 สมัยก่อนเก่งมาก ก็เก่งจริงๆ ส่วนคนที่ไม่เก่ง ก็เอาไก่แลกออก สมัยนั้นก็ไม่ว่ากัน จนเป็นคำพูดที่เป็นตำนาน มาจนถึงทุกวันนี้ คงจะเป็นจริงๆ เด็ก ปอ 4 เขาโตแล้วโตกว่าเด็ก ปอ 4 สมัยนี้ ถ้าสอบตก คงน่าอายมาก ดีแล้วที่ให้เขาได้ คือสมควรให้ได้ ถ้าเขาใฝ่สูงกว่านี้เขาจะดิ้นรนเอง
แล้วกลับไปบอกนักเรียนตนเองว่าสอบได้หมด แท้จริงแล้ว ตกตั้ง 3 คน ใน 7 คน เก่งทั้งนั้นคุณครูด้วย ทำไมครูจะไม่เก่ง สอนพร้อมกันทีเดียวตั้ง 4 ชั้น ไม่ เหมือนโรงเรียนอื่น เด็กภูมิใจ ดีใจ แต่ครู คง กล้ำกลืน หาหนทางวางแผนการสอนใหม่ สมัยก่อนทำไมครูถึงขาดแคลน หรือถ้าไปสอนในดงในป่า หรือถิ่นกันดานไม่อาสาสอน
ไม่ว่าคุณครูเปลวเทียนดอกคะ ไปว่าครูธวัชชัย ทำไมถึงฉลาดอย่างนี้ (รู้จักการเอาตัวรอด) แต่สมัยนี้คงทำได้บ้างหรือทำไม่ได้เลย เพราะมีการประเมินการสอนด้วย
ผมเห็นใจครุธวัชครับ เขาสอนคนเดียวมาหลายปี สมควรที่เขาจะได้ย้ายกลับไปอยู่กับครอบครัว สมัยนี้ก็มีการย้ายลักษณะนี้ครับ การประเมินการสอนเป็นตัวชี้วัดประกอบส่วนหนึ่งเท่านั้นครับ
เป็นธรรมดาครับ มีเก่งมีโง่ มีปึกมีบาง ช้างเผือกเกิดจากป่าก็มี เหมือนสมัยนี้แหละครับ แต่... เด็กชนบทย่อมด้อยโอกาส เพราะขาดปัจจัยสนับสนุนหลายตัวครับ
สมัยก่อนเรารู้กันครับ นักเรียน ป. 4 ต้องสอบได้หมด เพราะเด็กที่เรียนไม่เก่งเขาตกตั้งแต่ชั้น ป.2 หรือ ป.3 แล้ว
(ซ้ำชั้นมาแล้ว บางคนซ้ำหลายๆ ชั้นด้วย)
ใช่ครับ ชนบทอ่านออกเขียนได้ คิดเลขง่ายๆ เป็น ก็ดีแล้ว
ขอบคุณนะครับ ที่เข้าใจครูบ้านนอก
สวัสดีครับ เฮีย ให้โอกาสสบายดีน่ะครับ ให้โอกาสเด็กได้ไปต่อเหมาะสมแล้วครับเฮีย
เอ้าท่านวอญ่า มาได้ไง นึกว่าจะมี แค่เรา สองคน เป็นจริงดั่งท่านว่า มีคนเขาเข้ามาอ่านทุกวัน มันมีสถิติการเข้าอ่านอยู่ข้างๆ แต่บางคนเขาไม่เม้นท์
ถูกต้องแล้วครับ!
แสงเรืองๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ อะไรต่อน้า....
พักนี้ไม่ได้เข้าไปเยี่ยมบล็อกซือตี๋ ไม่ได้ลืมนะครับ แต่ยุ่งมาก
เดี๋ยวจะไปนะครับ
เด็กเหล่านั้น เขาประสบความสำเร็จตามเป้าหมายการจัดการศึกษาในบ้านป่าแล้วครับ เขาก็ควรจบออกไปประกอบอาชีพตามรอยเท้าพ่อแม่ของเขา การที่จะออกไปโลดแล่นยังเมืองใหญ่ไม่อยู่ในความคิดของพวกเขาเลย
ขอบคุณอีกครั้งที่เข้าใจหัวอกครูบ้านป่า
แสงเรืองๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่...... ต่อว่า
ปาเจรา จริยา โหนติ คุณุตตรา นุสาสกา....... จบครับ ฮ่า ฮ่า