วาเลนไทน์ วันแห่งความรัก ไม่เขียนได้อย่างไร
วาเลนไทน์ วันแห่งความรัก ไม่เขียนได้อย่างไร
ท่ามกลางความรีบเร่งของการทำงาน เอกสารส่วนตัว เอกสารคำสอน
เราหัวซุกหัวซุน หัวหมุน แต่เรามีความสุข
มีสมาธิกับการทำงาน มีความสงบ เงียบ เรียบง่ายในการกิน อยู่ นอน ทำงาน
เช้าออกกำลังกาย รดน้ำต้นไม้ ชมและสอดส่ายสายตาดู ดูแบบเอาจริงเอาจังกับมวลหมู่ต้นไม้ที่เราปลูกไว้ หรือเก็บ เด็ดมาชำจน สะเดาที่สูงเพียงศอก ตอนนี้สูงเกินความสูงของอาคารสองชั้น-ตึกแถวข้าง ๆ ซอยบ้านพักแล้ว
ชมนาด งาม แต่ยังไม่ออกดอก แปลก ปีที่แล้วออกดอกหอมน้อย ๆ หอมอ่อน ๆ
ยามเราแอบมาอาบน้ำใต้แสงจันทร์ เราจดจำได้ว่า ได้กลิ่นเจ้านี่นะ
บัวดิน ยังคงสภาพ-ไม่ถูกโฉลกกันกับเรา ไม่โผล่แม้แต่ดอกเดียว
ขุดทิ้งเสียดีไหม ไม่หรอก ทำไม่ได้ เก็บมา ขุดมากับมือ
อีกหลากพืชพรรณ มีเพิ่มมาเอง นกคงพามา
ลำไยแน่ ๆ ลักษณะใบเช่นนี้
เถาอัญชัน ความหลังบทความซื่อ ๆ ที่ได้ลงตีพิมพ์ ต้นตอของการหัดเขียน
จันทร์กระจ่างฟ้า ยังชูช่อเผยโฉมโนมพรรณท้าฟ้าและแดดลม
เล็บมือนาง ของคุณยายข้างบ้าน เลื้อยจนคล้ายเป็นเพื่อนต้นไม้ หรือเป็นต้นไม้ของเราไปแล้ว สีแสดอ่อนไล่แสดเข้มปนแดง งามน่าประหลาดใจในธรรมชาติ
มะลิลาเจ้าเอย กี่สิบปีแล้วที่ยังคงความเก่ง เป็นคุณแม่พันธุ์ดก ออกดอกขาวแสนหอมได้ทุกวี่วัน สมกับที่ไปไหนไปกัน เราย้ายบ้านมาอย่างน้อยสี่หลังแล้วที่ปลูกเจ้ามา
สาย ๆ เมื่อรดน้ำต้นไม้เสร็จ ไม่ต้องอาบน้ำ แผลผ่าตัดยังห้ามโดนน้ำ เช็ดตัวพร้อมกับกำหนด พยายาม เพียรพิจารณา กายหยาบที่อยู่นอกเหนืออำนาจเรา
จิตด้วยเล่า พระท่านสอนว่าเพียรพยายามตาม”รู้จิต”ก่อน รู้ว่าใคร(ความรู้สึกนึกคิด)กำลังมาเยือน มองดู รู้จัก แล้วพอ ไม่ต้องเชื้อเชิญให้เขามาพำนักกับเรานานนัก
ทำได้ยาก สำหรับมือใหม่
ต้มข้าวต้มจากข้าวสวยมันปู ที่สามีหุงไว้ให้
เขาตื่นเช้ากว่าเราเสมอ ไม่ได้กินเช้าด้วยกันแต่เขาหุงไว้ให้เรา
<3<3<3
ตักกับข้าวเจ เต้าหู้ยี้ ที่มีติดบ้านไว้ทั้งสองแบบ-โบราณคลาสสิค น้ำสีแดง กลิ่น รส โบราณ อร่อยเหมือนตอนเด็ก ๆ ที่แม่จูงมือไปกินข้าวต้มที่โรงเจ
กับอีกแบบ-สามีซื้อไว้ให้ น้ำสีเหลือง ๆ เนื้อเนียน ๆ อร่อยคล้าย ๆ นั่งกินอาหารในร้านอาหารญี่ปุ่น คิดคำนึงไปได้อย่างไรไม่รู้
ลูกหนำเลี้ยบอีกสักสองสามลูก
อาหารเช้าที่เรียบง่าย เบาท้อง
ตามด้วยกาแฟร้อนหนึ่งถ้วยกาแฟใบเก่า แตกลายงา
เสร็จจากอาหารเช้า หัวซุกหัวซุน พิมพ์ จ้องจอคอมพ์ สลับกับการอ่านเอกสาร ตำรา วารสาร
แล้วนั่งนิ่งสักพัก เรียบเรียงในสมองจนจบเกือบทั้งเรื่อง แล้วเขียนทีเดียว กระบี่ตวัดครั้งเดียว
เป็นคนที่มีนิสัยแบบนี้ เปลี่ยนจากสมัยเด็กกว่านี้ได้อย่างไรไม่ทันรู้ตัว
เพิ่งสังเกตว่า ต้องเขียนสด เขียนครั้งเดียวจนจบ แล้วค่อยตามใส่ข้อความอ้างอิง เรียงบรรณานุกรมกันอีกครั้งโดยอ่านทบทวนและเขียนตามหลัง
เป็นอันเสร็จไปหนึ่งชิ้นงาน
ทิ้งไว้อีกข้ามครึ่งวัน อ่านใหม่ และเกลา
คนอื่น ๆ เขียนผลงานกันอย่างไรบ้างนะ อยากรู้เหมือนกัน
จวบจนเวลาผ่านไปบ่ายแก่ ๆ เราเริ่มรู้สึกหิว
มื้อกลางวัน จึงจะเคาะเปลือก ปอกเปลือกไข่ต้ม
สามีต้มไว้ให้และแช่ไว้อย่างที่เราเคยต้มให้พ่อและลูก ข้างในเป็นยางมะตูมนิด ๆ
และเช่นกัน เขาไม่ได้กินแต่ต้มไว้ให้
นอกเหนือจากไข่ต้ม มักมีอาหาร กับข้าวบางอย่างมาเอง
มีคน เพื่อน ผู้ช่วยจะแวะเวียนมาถาม ฝากเขาซื้อ หรือไม่ก็เขาทำมาให้..
นัยว่ายังเป็นคนไข้อยู่ เลือกกินหน่อยนะ..เธอจ๋า
กิจวัตรง่าย ๆ ผ่านไปเรื่อย ๆ ต่อเนื่องไปโดยช้า ๆ
หากเราได้งานมาหลายชิ้น
จนกระทั่งก่อนลุกมาพิมพ์บันทึกนี้
ลูกชายบอกว่า สุขสันต์วันวาเลนไทน์
แม่ง่วงแล้ว และเกรงใจลูกที่ตื่น
เพียงว่า แม่จะลุกมาเขียนไว้เพื่อระลึกถึง คนสองคนแห่งความรักในห้วงความคิดคำนึง
คนที่กินข้าวต้ม-เต้าหู้ยี้เป็นเพื่อนเรา
คนที่หุงข้าว ต้มไข่ไว้ให้ แต่ไม่ได้กินด้วย
และลูก.....
**มีต่ออีกนิดค่ะ สำหรับวันนี้ ไม่เขียนได้อย่างไร**
ความเห็น (21)
สวัสดีค่ะ
ในวันแห่งความรักนี้ ขอให้มีความสุขนะค่ะ...^_^
ขอส่งไมตรีจิตมิตรภาพอย่างจริงใจ มาให้คุณหมอค่ะ
จริงๆคุณหมอก็ไม่เหงานะคะ มีอะไรต่ออะไรทำทั้งวันเลย เพียงแต่อาจจะเงียบหน่อย
พี่เอง ชอบความเงียบค่ะ ได้มีเวลาทำงาน ครุ่นคิดคำนึง และใช้จินตนาการเรื่องโน้น เรื่องนี้ไปเรื่อยๆเงียบๆ คิดตรึกตรองโน่นนี่ ซึ่ง ความคิด ในช่วงที่อยู่คนเดียวนี้ มักไม่ค่อยผิด เนื่อง จากเรามีสติและสมาธิ มากกว่า ที่จะมีสิ่งอื่นๆมารบกวนค่ะ
Happy Valentine's Day ค่ะ
มาสวัสดีในวันแห่งความรักค่ะอาจารย์ อาจารย์เขียนว่าวันนี้ไม่เขียน(บันทึก)ได้อย่างไร
เกิดความรู้สึกอยากเขียนขึ้นมาบ้างเรื่องความรักแล้วค่ะ วันนี้จะเขียนเรื่อง รักเบา เบาสักเรื่องดีกว่าค่ะ
..รักและคิดถึงคุณหมอทุกวันค่ะ..
Happy Valentine's day ขอให้มีความสุขเช่นกันนะคะ^_^
ยินดีที่รู้จักค่ะ
เมื่อสักครู่ มีโอกาสได้คุยกับรุ่นพี่ ภรรยาคุณหมอรุ่นพี่ที่นี่ ถึงเรื่องหนังสือของ อ.ดร.ชลธิรา สัตยาวัฒนา (จำได้ว่าเป็นเพื่อนกับคุณพี่ศศิ) พี่เขาเล่าว่า อาจารย์ชลธิรา เป็นนัก"ไทยนิยม" สวมชุดแบบไทย ๆ คือผ้านุ่งมาสอนหนังสือนักศึกษาประจำ..ทำให้คิดนิยมชมชอบ..เพิ่มขึ้นไปอีก..จากที่ชอบอ่านหนังสือของอาจารย์น่ะค่ะ
แต่หนังสืออาจารย์อ่านยาก ต้องอ่านช้า ๆ โดยละเลียดค่ะ
คิดไปคิดมา นึกถึงว่า..พี่ศศิ เคยได้รับการทาบทามให้เขียน ตำราอาหารหรืออะไร..??? อ่านพบใน อนุทิน
พี่ศศิน่าเขียนนะคะ สไตล์บันทึก The Good living นี่แหละค่ะ
น้องเดิน ๆ ร้านหนังสือบ่อย ๆ
คนชอบอ่านนะคะ ส่วนตัวน้องถ้าจะให้ถูกใจ ซื้อเก็บ ต้อง เรื่องดี มีพลัง รูปภาพน่าชม...
ยุขึ้นมั้ยคะ..เนี่ย
ยุจากใจค่ะ ;P
<3 หายไปนาน คุณน้อง มาโผล่วันนี้ได้เชียวคะ <3
คุณดาว"ขุดกรุ" ความรักหรือเปล่า
รีบตามไปอ่านพลัน
สงสัย จะยุไม่ขึ้นค่ะ เพราะไม่มีเวลาพอ มัภาระเยอะค่ะ และถึงแม้ว่า น่าจะมีเรื่องที่ให้เขียนได้มาก แต่คงไม่มีแรงจูงใจพอมั๊งคะ เลยเขียได้แค่ บันทึกและอนุทิน ละค่ะ
ส่วนอ.จ.ชลธิรา เขาเขียนเรื่องวิชาการทั้งนั้น และค่อนข้างอ่านยากหน่อยเหมือนกันค่ะ
ซึ้งค่ะ
เรื่องนี้ซึ้งไหมคะ แมซเซนเจอร์ส่งรัก..ในวันแห่งความรัก
- เห็นอย่างนี้ ทุกวันคือวันแห่งความรักใช่ไหมคะ
- ความรัก ความเข้าใจ สร้างสายใยให้ครอบครัวมีความสุขด้วยพลังศรัทธาที่มีให้แก่กัน
หลาน"ม่อน"น่ารักนะคะ คิวปิดน้อย ๆ
ดอกรัก สวยจังค่ะ
แม้สีม่วง อย่างไรก็ไม่กลัวค่ะ
มารอบสองค่ะ ขอบคุณที่อาจารย์ไปวางรอย...รัก ดาวลูกไก่ซ่อนความรักไว้หลายบล็อกเหมือนกันค่ะ นอก G2K ก็มี ^^..อิอิ
ครูอ้อยคะ เพิ่งเสร็จงานเอกสารปึกใหญ่ เดี๋ยวตามไปอ่าน เรื่องซึ้งค่ะ
กุหลาบ ช็อคกิ้งพิ้งค์ ดอกนี้สวยงามจังค่ะ
กุหลาบเป็นดอกไม้ชนิดหนึ่งที่ดิฉันชอบ(หัด)วาดลายเส้น เดี๋ยวถ้าพอมีเวลาจะลองขีด ๆ เขียนใน เพ้นท์ทิ่ง ค่ะ
ถ้าไม่ขี้เหร่ จะตามไปส่งเป็นสาส์นสื่อรักค่ะ คุณศิลา (หรือสิลา คะ)
Happy วาเลนไทน์ย้อนหลัง ในวันที่มาย้อนรอยบันทึกเราเองค่ะ น้องแอ๊ด
สวัสดีค่ะพี่หมอสุดที่รักของคุณพ่อขายาวกะน้องภู
พลาดบันทึกนี้ไปได้จั๋งได๋ สุขสันต์สุขใจย้อนหลัง ให้สุขีทุกวี่วันในเดือนแห่งความรัก
คิดถึง มิเปลี่ยนแปลง :)