อันตราย ...สมุนไพรไทย

รองฯขวัญ

ขวัญเรือน เสรารมย์

อันตราย ...สมุนไพรไทย

สะเดา ตะไคร้หอม ขมิ้นชัน ขิง ข่า ดาวเรือง สาบเสือ กากเมล็ดชา พริก ฯ

สมุนไพร 13 ชนิดเป็นวัตถุอันตราย

ีคณะกรรมการวัตถุอันตรายได้ประกาศให้ผลิตภัณฑ์จากชิ้นส่วนพืช ซึ่งไม่ผ่านกรรมวิธีที่ทำให้ เกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมี 13 ชนิด ประกอบด้วย สะเดา ตะไคร้หอม ขมิ้นชัน ขิง ข่า ดาวเรือง สาบเสือ กากเมล็ดชา พริก ขึ้นฉ่าย ชุมเห็ดเทศ ดองดึง และ หนอนตายหยาก เป็นวัตถุอันตราย ชนิดที่ 1 บัญชี ข และมี ผลบังคับใช้แล้วนั้น นพ.ประพจน์ เภตรากาศ รองอธิบดี กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกกล่าวว่า การบังคับใช้ประกาศฉบับดังกล่าว ส่งผลกระทบ ต่อประเทศไทยอย่างมหาศาลแน่นอน เพราะพืชทั้ง 13 ชนิด เป็นพืชสมุนไพรไทยพื้นบ้านที่เป็นวิถีชีวิตของคนไทยมานาน อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ยังไม่ทราบรายละเอียดของประกาศฉบับดังกล่าว ว่ามีข้อกำหนดในการควบคุมอย่างไรบ้าง แต่หากมีการกำหนดเป็นวัตถุอันตรายแล้ว หากมีครอบครอง หรือครอบครองไว้เพื่อจำหน่าย จะต้องมีการจดแจ้งหรือขออนุญาต ให้ถูกต้อง ซึ่งส่วนนี้จะมีผลกระทบอย่างมาก โดยเฉพาะชาวบ้านที่ปลูกหรือขายพืช เหล่านี้ตามตลาดสดต่างๆ รวมถึงภาคอุตสาหกรรมขนาดย่อม เช่น วิสาหกิจชุมชน ที่ นำพืชสมุนไพรไทยมาดัดแปลงทำเป็นยาสมุนไพรด้วย และว่าเพื่อให้เกิดความกระจ่าง กรมจะจัดเวทีรับฟังความคิดเห็นของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต่อประกาศฉบับดังกล่าว ในวันที่ 13 ก.พ. เวลา 13.30 น. ที่สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข โดยจะมีตัวแทนจากกระทรวงอุตสาหกรรม กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยฯ ภาคเกษตรเข้าร่วม.

ที่มา นสพ.ไทยรัฐค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย รองฯขวัญ
ใน รองขวัญ

คำสำคัญ (Tags): #วัตถุอันตราย

หมายเลขบันทึก: 241293เขียนเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2009 20:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 23:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (20)

ดร. ดร.ทินโน ขวัญดี

เขียนเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2009 21:57 น. ()

ขอบคุณแทนทุกคนที่ท่าน รองฯขวัญ ได้แจ้งให้ผู้อื่นทราบ ผมขอเล่าประสบการณ์เสริมที่เกิดขึ้นกับผม จนผมตกใจแทบตายให้ฟัง เพื่อเป็นวิทยาทานแก่กันทุกผู้ทุกนาม..............

ปลายเดือน พ.ย.51 ผมคุยกับผู้ใหญ่ที่นับถืออย่างสูง โดยเล่าให้ฟังว่าผมชอบเป็นสิว เป็นแล้วหาย หายแล้วเป็น สงสัยเลือดลม น้ำเหลืองไม่ดี หรืออาจขาดความสมดุล เนื่องจากการทำงานที่ไม่ได้ออกกำลังกาย..............ผู้ใหญ่ท่านจึงเล่าให้ฟังว่า ตอนสมัยสงครามโลกครั้งที่2เสร็จสิ้นใหม่ๆ ข้าวยาก หมากแพง หยูกยาหายาก ประกอบกับปักษ์ใต้สมัยนั้นห่างไกลปืนเที่ยงเสียเหลือเกินต้องช่วยเหลือตัวเองโดยอาศัยภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่อยู่ได้ก็อยู่ไป ที่ทนไม่ไหวก็ตายกันเป็นเบือ รักษาถูกก็นับว่าโชคดี รักษาผิดก็เป็นวิทยาทานให้คนอื่นๆ.....................ท่านเล่าต่อไปว่า.......มีคนจีนคนหนึ่งอาศัยและทำงานอยู่กับเตี๋ยของท่านเป็นโรคอะไรไม่ทราบ แต่ มีน้ำเหลืองไหลเยิ้มทั้งตัว ผุ พอง คิดว่าน่าจะไม่รอด...

เตี๋ยท่านไปเอาต้นชุมเห็ดที่ขึ้นตามชายนามาทั้งต้นรวมถึงรากมาสับแล้วตากแห้ง หลังจากนั้นก็นำมาต้ม นำมาให้กิน เช้า เย็น เวลาผ่านไปไม่ถึงเดือนก็หายเป็นปกติ...

ในส่วนของผมน่าจะไม่มีปัญหาอะไร ลองทำกินดูก็ได้

........... ขนาดป่วยหนักยังหาย แค่คิดว่าไม่ค่อยดี เรื่องเล็ก...

ผมตัดสินใจทำกิน และ แบ่งปัน ให้เพื่อน ร่วมทานด้วย โดยคิดว่าจะทำให้ผิวพรรณดี เนื่องจากคิดว่าชุมเห็ด จะไปปรับความสมดุลของร่างกาย ถ้าผิดพลาดก็คงจะไม่เป็นอะไร

เพราะมันเป็นแค่สมุนไพร.............

ผลปรากฎว่าผมเกิดการแพ้ผิวหนังพอง คัน ทั้งตัว ผมตกใจมากเพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นซึึ่งปกติผมจะแพ้ง่าย แต่ครั้งนี้ เป็นมากเกินกว่าที่เคยเป็น ผมจึงไปหาหมอ พอหมอดูหมอรู้ได้ทันทีเลยว่าผมไปกินยาหม้อ โดยที่ผมไม่ได้บอก สัญนิษฐานได้ว่าคนอื่นก็คงจะเป็นมาก ไม่อย่างนั้นหมอจะรู้ได้อย่างไร พูดอย่างไม่ลังเล

ผมใช้เวลารักษาผิวหนังอยู่เดือนกว่าจึงหาย แต่สภาพผิวหนังก็ยังด่างอยู่เล็กน้อย

หมดเงินไปเกือบหมื่น ที่เรียนมานี้ก็เพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้กับคนอื่นๆได้ระมัดระวัง

1.อย่าคิดว่าไม่เป็นไร

2.อย่าทดลองอะไรง่ายๆ

3.ต้องสอบถามผู้รู้ที่รู้จริงเท่านั้น

4.ถ้าไม่เข้าใจ หรือสงสัย กลับไปอ่านขอ้1.ใหม่ แล้วท่านจะปลอดภัย

........ด้วยความรักและปราถนาดี เพื่อเป็นวิทยาทานและกุศลกรรม.........

ดร.ทินโน ขวัญดี

www.drtinno.com