เรียนรู้จากร้านน้ำแข็ง (ก้อน)..วิธีการลำเลียงน้ำแข็ง

   เมื่อวันที่ 11 เมษายน 2549 ฉันได้เดินทางไปเยี่ยมญาติกับครอบครัว ที่จังหวัดสุพรรณบุรี แต่ทางผ่านต้องแวะไปเยี่ยมอา ที่อำเภอหันคา จังหวัดชัยนาท

   อาของฉันเขาเป็นพ่อค้าขายน้ำแข็งก้อน ลูกชายของเขาซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เรียนจบม.3 ก็มาช่วยทางบ้านส่งน้ำแข็ง

   ตอนที่ฉันไปถึงเวลา 10 โมงครึ่งนั้น น้ำแข็งหมดร้านเลย (หน้าร้อน) พออีกไม่นานโรงน้ำแข็งก็เอาน้ำแข็งมาส่ง เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นวิธีการขนส่งน้ำแข็งว่าเขาทำกันยังไง ก็เลยสนใจเป็นพิเศษ

   จากโรงน้ำแข็งเขาก็ขนน้ำแข็งขึ้นรถ เรียงเป็นชั้นๆ แล้วเอากระสอบปิดไว้เป็นชั้นๆ พอมาถึงร้านน้ำแข็ง ก็จะเอามาลงเป็นก้อนใหญ่ๆ ตามจำนวนที่ร้านน้ำแข็งจะสั่ง แล้วก็ไปส่งร้านอื่น ๆ ต่อไป

   จากนี้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของภาพเล่าเรื่องต่อ

 

ภาพที่ 1 เขาเอาชะแลงงัดน้ำแข็งก้อนโตๆ ออกจากกัน ยกลงมาวางบนกระสอบใส่ข้าวเปลือก

ภาพที่ 2 แล้วเขาก็ลำเลียงน้ำแข็งใส่ลงไปในรางส่งน้ำแข็ง (รางเหล็ก)

ภาพที่ 3 น้ำแข็งถูกลำเลียงไปตามรางส่งน้ำแข็ง (พาดอยู่ที่ท้ายรถบรรทุกกับพื้นร้านส่งน้ำแข็ง)

ภาพที่ 4 ที่ภาคพื้นดิน จะมีคนคอยรับน้ำแข็ง (อาฉัน) ที่ส่งมาจากราง เพื่อนำไปเก็บรอการขาย (ฉันสังเกตว่าที่พื้นเขาจะวางไม้ (ฝา) ทำเป็นแนวเพื่อให้น้ำแข็งวิ่งไถลไปได้)

  

[ดอกหญ้า]

ตอนพี่เรียน มัธยม  ช่วงปิดเทอมพี่จะขายน้ำแข็งใสเสมอ
ใสเอง แม่จะลงทุนให้พี่แล้วพี่จะดำเนินการเองทุกอย่าง
เพื่อที่จะมีเงินเก็บช่วงเปิดเรียน 
และเป็นความภาคภูมิใจมากเลย
แล้วพี่จะไปรอรับน้ำแข็งที่ร้าน แบบนี้แหละ
ช่วงเดือนเมษายน น้ำแข็งขายดี พี่ต้องนั่งรอให้เขามาส่ง
แบบภาพนี้เลย  ดูแล้วนึกถึงตอนนั้นแล้วมีความสุข

 

[Mojina]

ขอบคุณพี่ดอกหญ้ามากเลยที่มาแสดงความคิดเห็นต่อยอดให้เห็นภาพของนักเรียนสมัยก่อน ที่ต้องหาเงินช่วงภาคฤดูร้อนเอาไว้ใช้ตอนเปิดเทอม

[ดอกหญ้า]

พี่ต้องคอยลุ้นนะว่าน้ำแข็งก้อนที่เขาเลื่อนตัดให้พี่จะใหญ่หรือเล็กเพราะว่าถ้าเขาตัดไม่ตรง มันก็จะเล็กแล้วเราขอเปลี่ยนก็ไม่ได้  แล้วเอาไปขายก็ได้กำไรไม่เยอะเหมือนก้อนใหญ่

[Mojina]

การลุ้นก็เหมือนการวัดดวงเลย แต่ถ้าเรากล้าบอกเขาให้เลือกก้อนใหญ่ให้เราก็น่าจะดีไม่น้อย

[ice]

เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก  เพราะพี่ก็กำลังสนใจจะทำธุรกิจนี้อยู่พอดี  แล้วอาของน้องเค้าต้องใช้ต้นทุนประมาณเท่าไรคะถึงจะทำธุรกิจนี้ได้