จงมีศรัธาต่อไป
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมามีโอกาสได้ไปทำบุญถวายสังฆทานที่สำนักสงฆ์แห่งหนึ่ง อยู่บนเกาะสิเหร่ อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต เป็นสถานที่ที่ไม่มีไฟฟ้าใช้(ไม่ประ สงค์จะใช้) เป็นสถานที่ที่เงียบสงบมีต้นไม้ร่มรื่นเหมาะสมสำหรับผู้ปฏิบัติธรรมอยูจริง ๆ มีพระสงฆ์นิกายธรรมยุตประมาณ 7 รูป ฉันมื้อเดียว
และในพื้นที่ใกล้กันนั้นก่อนจะถึงทางเข้าสำนักสงฆ์ เป็นเมืองที่ พลุงพล่านด้วยร้านค้า รถรา ผู้คนจอแจ มันช่างเป็นมิติของความต่างยิ่งนัก
ฉันมาทำบุญที่นี่เป็นครั้งแรก จึงสังเกตุอะไรต่อมิอะไรไปรอบ ๆ และไปสะดุดเข้ากับนวตกรรมใหม่ของสำนักสงฆ์แห่งนี้ คือ ที่วางถาดอาหารซึ่งมีล้อเลื่อน ทำด้วยแผ่นไฟเบอร์สีขาว รูปร่างสี่เหลี่ยมขนาด 18 x 24 นิ้วเห็นจะได้ ลบเหลี่ยมมุมมน ด้านล่างติดล้อเลื่อนเล็ก ๆ เหมือนล้อเลื่อนเฟอร์นิเจอร์ทั่ว ๆ ไป 4 ล้อ เมื่อชาวบ้านนำอาหาร หวานคาวมาก็ถ่ายใส่ถ้วยใส่จานใส่ถาด แล้วจึงนำมาวางบนแผ่นล้อเลื่อนดังกล่าว บางคนวางทั้งปิ่นโต บางคนที่ทำบุญใหญ่ จัดอาหาร มามากก็วางทั้งหม้อ เมื่อถึงเวลาพราะสงฆ์ก็เข้าประจำที่ตามตำแหน่ง อาราธนาศีล สวดคำถวายภัตตาหารเสร็จ ก็คนต่างไปประเคนอาหารแด่พระสงฆ์ที่นั่งอยู่หัวแถว 2-3 รูป เมื่อประเคนเสร็จ พระสงฆ์ก็ตักอาหารใส่บาตรที่วางอยู่ตรงหน้าอย่างละช้อนแกง ส่วนผลไม้ หรือขนม ท่านจะหยิบใส่ฝาบาตรวางไว้ข้าง ๆ ตัว และเลื่อนสไลด์สำรับอาหารไปให้พระรูปต่อไปเรื่อย ๆ จนถึงปลายแถว ซึ่งแม่ชีและชาวบ้านก็คอยรับสำรับที่พระสงฆ์ตักอาหารแล้วส่งคืนแก่ผู้มาทำบุญ ส่วนอาหารที่เหลือ บางคนก็นำไปนั่งรับประทานต่อที่โรงครัว ใต้ต้นไม้ หรือใครจะนำกลับบ้าน หรือใครจะนำไปวางไว้ที่โรงครัวเพื่อให้คนที่จัดเก็บ ทำความสะอาดได้รับประทานต่อไป ก็ได้
ฉันเห็นแล้วรู้สึกเป็นสุข กับการเป็นอยู่ที่พอเพียงของสมณะเช่นนี้ ปัจจุบันคนไทยไม่อยากทำบุญ เพราะบางแห่งที่เป็นข่าวคราว พระมีการแบ่งเป็นสายบิณบาตร เหมือนสัมปทานรถเมล์ ใครข้ามเขตอาจมีโมโหถึงกับตีกันหรือแสดงความละโมบให้เห็น ซึ่งไม่ใช่วิสัยของ ผู้ทรงศีลจะปฏิบัติ แต่ถึงอย่างไรพระสงฆ์ที่ดีมีอีกมากมาย ขอเพียงคนไทยอย่าท้อ จงมีความศรัทธาเพื่อสืบทอดพุทธศาสนาให้คงอยู่กับแผ่นดินไทยต่อไป...
ความเห็น (2)
ขอเพียงมีศรัทธา อย่าท้อ
... ขอบคุณค่ะ ...
สวัสดีค่ะคุณปู
ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทาย คุณปูอยู่ส่วนไหนของภูเก็ตนะนี่
ดิฉันอยู่หมู่บ้านจอมทองธานี ถนนขวางค่ะ