ฉันเดินทางไกล 800 กิโลเมตร เพื่อทำหน้าที่เชื่อมสัมพันธ์ไมตรีกับสถาบันการศึกษาอื่นในระดับครูบาอาจารย์มหาวิทยาลัย ... ในการเดินทาง ฉันนำกล้องดิจิทัลตัวแรกในชีวิตติดตัวไปด้วยเสมอ ราคาที่ฉันพอซื้อได้ โดยใช้วิธีการกู้เงินจากสหกรณ์ที่ฉันเป็นสมาชิกอยู่ หนี้สินยังคงต้องใช้ไปอีกหลายปี แต่อาจจะเป็นหนี้ที่ฉันมีความสุขสำหรับการได้บันทึกภาพในสิ่งที่ดวงตาฉันมองเห็น หูที่ฉันได้ยิน มือที่ฉันได้สัมผัส
รถตู้ที่ฉันนั่งมีเป้าหมายจากว่าจะเดินทางไป วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี ซึ่งเคยมีอดีตพระปฏิสัมปันโนท่านหนึ่งจำพรรษาอยู่จนกระทั่งมรณภาพที่วัดแห่งนี้ ท่านคือ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ซึ่งฉันจะได้เล่าถึงท่านในโอกาสต่อไป
นอกเหนือจากการบันทึกภาพวัดและสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ตามสายตาที่ฉันเห็นแล้ว ฉันกลับชอบบันทึกภาพ "สุนัขวัด" "หมาวัด" หรือ "สุนัขจร" ที่อาศัยอยู่ภายในวัดเป็นจำนวนมากมาย ฉันแน่ใจว่า คงจะมีคนใจไม่บุญ มาปล่อยพวกเขาเหล่านั้นเอาไว้ ให้เป็นภาระของพระ ญาติโยมที่มาจำวัด เป็นแน่แท้
ฉันว่า เขาก็มีชีวิตจิตใจเหมือนคน ... ดังนั้น เมื่อฉันเดินไปเจอ "หมา" ของใครหลาย ๆ คนที่ชอบเรียก "ไอ้หมาวัด" ... หากมุมกล้องรับกับความรู้สึกของคนถ่ายอย่างฉัน ฉันจะบันทึกอย่างไม่รีรอ
ฉันจึงขอนำภาพหมา ๆ เหล่านั้นมีฝากท่านทั้งหลาย
ชื่อภาพ : "อื้ยยย ... กำลังสบายเลย"
ชื่อภาพ : "มองผมทำไมครับพี่น้อง"
ชื่อภาพ : "ตื่น 2 หลับ 2 ประลองปัญญา"
ชื่อภาพ : "ผมหลับครับ"
ชื่อภาพ : "ผมฝันด้วยนะครับ (ขาสั่น เป็นสัญญาณบอก)"
ชื่อภาพ : "ร้านนี้ ผมจอง (นอน) ครับ"
เมื่อบันทึกภาพ ทำบุญ ชมแรงศรัทธาของผู้ที่ศรัทธาหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรียบร้อยแล้ว รถตู้ของฉันได้แวะไปวัดสังกัสฯ ณ เขาสะแกกรัง จังหวัดอุทัยธานี หากแต่ฉันไม่ได้บันทึกหมาไว้ได้
ตัดภาพมายังวันที่สองของการเดินทาง ฉันเดินทางจากที่พักในจังหวัดนครสวรรค์มายังสนามแข่งขัน
ฉันได้พบภาพ "ครอบครัวหมา" จำนวน 1 ครอบครัว มีแม่สุนัข 1 ตัว กับลูกสุนัขอีก 3 ตัว ที่ยังไม่ลืมตาดูโลก เพราะตายังปิดอยู่ บริเวณโคนต้นไม้ที่ถูกตัดลำต้นไปบ้างแล้ว ครอบครัวนี้อาศัยอยู่ ภายในโพรง
เพื่อนฉันเรียกให้ฉันไปดู ฉันเองก็ใช้เวลานั่งมอง "ครอบครัวหมา" อยู่นาน ฉันได้แต่ครุ่นคิด ฉันกำลังเห็นอะไรอยู่ ฉันเห็นความสวยงามของชีวิต ฉันเห็นแม่หมาที่รักลูกดุจดวงใจอยู่ต่อหน้าฉัน ฉันคิดถึงแม่ของฉันอย่างจับใจ
ฉันจึงเริ่มลงมือบันทึกภาพจำนวนหลายสิบภาพทีเดียว พร้อมกับการนั่งมองพฤติกรรมความรักของสัตว์โลกประเภทนี้ต่อไป
ฉันคงสามารถนำภาพมาฝากท่านทั้งหลายได้บางภาพตามมุมกล้องจะอำนวย
ชื่อภาพ : "แม่รักลูกนะ"
ชื่อภาพ : "หนูหลับก่อนนะแม่"
ชื่อภาพ : "บ้านของเรา"
ชื่อภาพ : "สองหมาน้อย...หลับฝันดี"
ชื่อภาพ : "สามพี่น้อง"
ชื่อภาพ : "หลับตาพริ้ม...พุงปลิ้นด้วย"
ชื่อภาพ : "นอนกลางดิน...เกลือกกลิ้งกลางทราย"
ฉันมีความเชื่อลึก ๆ ว่า คนที่อยู่ในบริเวณนั้นคงดูแลครอบครัวหมาครอบครัวนี้เป็นอย่างดี ดูได้จากความอุดมสมบูรณ์ของทั้งแม่และลูกที่ได้รับการดูแล ... นี่หากครอบครัวนี้อยู่เชียงใหม่ มีหวังพวกมันได้ไปพักผ่อนที่บ้านของฉันเป็นแน่ ...
ฉันเชื่อนะว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีหัวใจเหมือนคน นั่นแหละ ... แต่ทำไมคนชอบไปทำร้าย ระบายอารมณ์กับสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดภาษาคนได้ล่ะ ... คนใจร้าย แต่กลับบอกว่า ตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ ... ประเสริฐตรงไหนไม่ทราบ"
อย่างน้อย ครอบครัวนี้ก็โชคดีที่เกิดที่ภาคกลางของประเทศ หากไปเกิดแถวที่เค้ามีวัฒนธรรมแลกหมากับกะละมังในบางแห่ง คงตายยกครอบครัวแน่
ขอบคุณ โลกที่ยังมีความรักที่สวยงามอยู่ :)
หมายเหตุ :
ภาพในบันทึกได้รับบันทึกด้วยกล้อง Olympus SP-570UZ
ลิขสิทธิ์เป็นของผมเอง คือ wasawatdeemarn ครับ
มาพบกับคนรักหมา
ครูอ้อยเกิดปีจอ
และรักหมา มากๆๆค่ะ
ขอบคุณครับ พี่ ครูอ้อย :) ...
@ สวัสดีครับอาจารย์
@ ฝีมือการถ่ายภาพระดับขั้นเทพ..อิอิ...สามารถมองและเห็นได้
@ ขอบคุณครับ
ระดับป๋าเทพ โพธิ์งามใช่เปล่าครับ :) คุณ ไทบ้านผำ :)
ขอบคุณมากครับที่มาแวะชมภาพครอบครัวหมาของผม
มาชมภาพน่ารักครับ ที่บ้านมี 2 หน่อ กำลังจะได้มาอีก ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ
น่ารักจังครับทั้งน้องหมา และจิตใจที่ดีงามของคนถ่าย
รักเค้ามากๆนะครับพวกเรา :)
ขอบพระคุณ ท่าน ผอ.บวร ครับ ที่แวะมาเยี่ยมชม :)
ขอบคุณ คุณ adayday ครับผม :) ... ความรักทำให้โลกสวยงามและสงบสุข ไม่เอารัดเอาเปรียบกัน ครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะ
เห็นด้วยที่สุดค่ะ...."สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีหัวใจเหมือนคน นั่นแหละ ... แต่ทำไมคนชอบไปทำร้าย ระบายอารมณ์กับสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดภาษาคนได้ล่ะ ... คนใจร้าย แต่กลับบอกว่า ตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ ... ประเสริฐตรงไหนไม่ทราบ"
ว่าแต่ภาพนี้ แน่ใจว่าเป็น หมา? เอ...หรือ หมู กันแน่คะ ....^__^...
น่ารักมากเลยค่ะ..บันทึกนี้..
ชอบคำทิ้งท้าย.และเห็นด้วยมากๆค่ะ....
"ฉันเชื่อนะว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีหัวใจเหมือนคน นั่นแหละ ... แต่ทำไมคนชอบไปทำร้าย ระบายอารมณ์กับสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดภาษาคนได้ล่ะ ... คนใจร้าย แต่กลับบอกว่า ตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ ... ประเสริฐตรงไหนไม่ทราบ"
อย่างน้อย ครอบครัวนี้ก็โชคดีที่เกิดที่ภาคกลางของประเทศ หากไปเกิดแถวที่เค้ามีวัฒนธรรมแลกหมากับกะละมังในบางแห่ง คงตายยกครอบครัวแน่
ขอบคุณ โลกที่ยังมีความรักที่สวยงามอยู่ :)"
....
แปะๆๆๆๆๆ..เสียงปรบมือขอบคุณจากน้องหมาทั้งหลายค่ะ..อิอิ..^^
ถ่ายภาพได้น่าประทับใจมากครับ...ผมมาสวัสดีครับ...เพิ่งเป็นสมาชิกได้ไม่นาน มีอะไรแนะนำผมได้นะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
เหมือนน้องพูม่าเลย ในท่านอนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ภาพเหล่านี้นี่เอง ที่เกือบได้รางวัล :)
อ้วบ อวบ .. เห็นแล้ว คิดถึงน้องเก็บตังค์
อ้าว อ. ไปถ่ายที่วัดท่าซุงรึคะ ...
งั้น ต้องมีภาพวิถีชีวิตริมน้ำสะแกกรัง ? คะ
....
คิดถึง วัดท่าซุง เมื่อหลายปีก่อนช่วงไปทำงาน
วัดสวยงาม มากๆ ตอนเย็นๆ ชอบไปถ่ายภาพ
มีน้องหมาวัด เยอะแยะเลยค่ะ ...
...
อ. เสือ เขียนเรื่องถ่ายทอดได้ดีมากๆ ค่ะ
(รีบรับๆ นะคะ นานๆ ชมกันที วันนี้ไม่มีแทะ:)
แย่งกันดูดนมแม่ใหญ่เลยนะครับ พี่ ครูอ้อย :)
ขอบคุณครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :) ... บันทึกภาพวันต่อวันกันเลยนะครับ ... เจ้าตัวนี้ต้องขี้อ้อนแน่ ๆ เลย เชิงระแวงนิด ๆ
สวัสดีครับ น้องคุณครู เทียนน้อย :) ...
"ความรัก" เป็นความงดงามของชีวิตของเราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตใด เค้าก็ต้องการเหมือน ๆ ครับ ... ยิ่งไปกว่านั้น เราจะเห็นความซื่อสัตย์ที่เค้ามีมากกว่าคนหลาย ๆ คนอีกครับ
ขอบคุณครับ :)
เออคือว่า สงสัยจะเป็น "หมู" หรือ "ฮิปโปเตมัส" ก็ได้อยู่ครับ อิ อิ
คุณ คนไม่มีราก ... อ้วนจริง ๆ พุงปลิ้นของแท้
ขอบคุณครับ :)
ขอบคุณเสียงปรบมือจาก คุณครูแอ๊ว มาก ๆ ครับ :)
ยินดีและขอบคุณมากครับ คุณ วิญญาณเสรี :)
เราทุกคนก็แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันทั้งสิ้น
ไม่มีใครรู้มากไปกว่าใครครับ หากใครบอกว่า ตนเองรู้มากที่สุด
ก็ให้ข้อเสนอแนะว่า ... จงยกเว้นพูดคุยกับเขาเถอะ เพราะเขารู้มากอยู่แล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดคุยด้วย :)
น้องพูม่า เป็น "หมูอ้วน" เหมือนตัวนี้ใช่ไหมครับ คุณ krutoi :)
ล้อเล่นน่ารัก ๆ ครับ
วิเคราะห์หมาก็เป็นด้วย :)
เยี่ยมยุทธ์จริงๆ
รับคำชื่นชมด้วยความยินดียิ่ง (ก็ได้) ครับ คุณ poo :)
ภาพเหล่านี้ถือเป็นรางวัลชีวิตของผมแล้วล่ะครับ ... มีค่ามาก
สวัสดี .... น้องเก็บตังค์ :) ... มองอารายไม่ทราบฤา :)
อาจจะจริงครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :) ...
เหมือนแมวที่บ้านครับ เวลาที่เราไม่อยู่นาน ๆ มันก็จะมาร้อง เหมือนกับอยากจะพูดคุยกับเรา เพียงแต่เราไม่รู้เรื่องที่มันพูดเท่านั้นเอง
พูดคุยกันด้วยหัวใจ ไยจะไม่รู้เรื่องกันล่ะครับ :)
ตกลง ผมวิเคราะห์ถูกหรือครับ ??
สวัสดีวันอาทิตย์สดใสไม่มีสอนค่ะท่านอ.เสือ
....
มาดูภาพน้องหมา แล้วคิดถึง เรื่องน้องเก็บตังค์ค่ะ
http://gotoknow.org/blog/lanandaman/195114
และอยากชมภาพ เมืองสะแกกรัง ที่อ.เสือจับภาพมาค่ะ
....
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ... คิดถึง วัดท่าซุง น. มีชีวิต
แหม คุณ poo จำแม่นว่า ผมถูกยกเลิกการสอน
ผมบันทึกภาพวัดท่าซุงเอาไว้หลายภาพ แล้วผมจะเขียนบันทึกให้นะครับ
ขอบคุณครับ :)
กลับจากคอนหวันแล้วหรอคะ
ทราบโปรแกรมอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมอาจารย์
ไปวัดท่าซุงก็ต้องถ่ายปลา ริมแม่น้ำค่ะ
ไปแอบถ่ายหมาตรงไหนมาคะ อิอิ..
ไม่เห็นมีรูปสิงโตมาโชว์บ้างเลย
หมาก็เป็นหนึ่งชีวิต ที่มีความรู้สึกนึกคิด แต่ไม่สามารถถ่ายทอดเป็นภาษาพูดได้เหมือนเรา
ขอบคุณคนรักหมาค่ะ
โหย ทำไมคุณครูจุฑารัตน์ NU 11 ตื่นเช้าจังครับ ตี 4.38 น. แน่ะ :)
ไม่เป็นไรครับ มาเยี่ยม ผมก็ตกใจเปล่า ๆ ช็อคหนัก ๆ :)
วัดท่าซุง มาครั้งแรกน่ะครับ เขาพาไปไหนก็เก็บภาพตรงนั้น แต่ไม่ได้ถ่ายปลาเลย เสียดายจัง
สิงโตก็ไม่ได้ชมขบวนแห่ ครับ ... ถ่ายไว้ตอนอยู่บนรถบ้าง แต่ก็ไม่ชัดนัก
ผมรักหมดเลยครับ สิ่งมีชีวิตที่น่ารัก ๆ (งูม่ายอาวครับ สยอง)
ขอบคุณครับ :)
เกรงว่าท่านอาจารย์จะไปจริง ๆ ที่เคยอ่านบันทึกไว้แต่ไม่ได้ comment ก็เลยต้องรีบมาแสดงตน...ตั้งแต่เปิดดูภาพนี้ครั้งแรก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคนจะมองเห็น
ชีวิตทุุกชีวิตมีค่าเท่ากัน...ท่านอาจารย์ได้บอกกล่าวแล้วด้วยภาพ "อยู่เพื่อมองโลก
ร่วมกันและเพื่อคนที่รักเรา" นะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับ คุณ Sila Phu-Chaya :)
รักษ์โลก รักษ์ธรรม กันครับ :)
น่ารักจังค่ะ น่ารักจัง อมยิ้มแก้มตุ่ยเลย
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ คุณ ดอกหญ้า ;)
ก็น้องหมาอยากน่ารักทำไมล่ะ มองหน่อยก็ไม่ได้ ทำงอน ฮึ ;) คิดถึงเจ้าเก็บตังค์น้อยจัง
555 ขอบคุณครับ คุณ poo ;)
ชอบภาพที่ลงอ่ะ น่ารักดี ถึงเป็นหมาเค้าก็มีจิตใจเหมือนคนแหละ เพียงแต่เค้าเรียกร้องอะไรไม่ได้แค่นั้นเอง
ขอบคุณมากครับ คุณ isuke ;)...
ผมก็ชอบเหมือนกันครับ