รู้ไหมว่า "ฉันก็มีหัวใจเหมือนคน" ... จากใจจริงของครอบครัวหมา


ฉันเดินทางไกล 800 กิโลเมตร เพื่อทำหน้าที่เชื่อมสัมพันธ์ไมตรีกับสถาบันการศึกษาอื่นในระดับครูบาอาจารย์มหาวิทยาลัย ... ในการเดินทาง ฉันนำกล้องดิจิทัลตัวแรกในชีวิตติดตัวไปด้วยเสมอ ราคาที่ฉันพอซื้อได้ โดยใช้วิธีการกู้เงินจากสหกรณ์ที่ฉันเป็นสมาชิกอยู่ หนี้สินยังคงต้องใช้ไปอีกหลายปี แต่อาจจะเป็นหนี้ที่ฉันมีความสุขสำหรับการได้บันทึกภาพในสิ่งที่ดวงตาฉันมองเห็น หูที่ฉันได้ยิน มือที่ฉันได้สัมผัส

รถตู้ที่ฉันนั่งมีเป้าหมายจากว่าจะเดินทางไป วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี ซึ่งเคยมีอดีตพระปฏิสัมปันโนท่านหนึ่งจำพรรษาอยู่จนกระทั่งมรณภาพที่วัดแห่งนี้ ท่านคือ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ซึ่งฉันจะได้เล่าถึงท่านในโอกาสต่อไป

นอกเหนือจากการบันทึกภาพวัดและสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ตามสายตาที่ฉันเห็นแล้ว ฉันกลับชอบบันทึกภาพ "สุนัขวัด" "หมาวัด" หรือ "สุนัขจร" ที่อาศัยอยู่ภายในวัดเป็นจำนวนมากมาย ฉันแน่ใจว่า คงจะมีคนใจไม่บุญ มาปล่อยพวกเขาเหล่านั้นเอาไว้ ให้เป็นภาระของพระ ญาติโยมที่มาจำวัด เป็นแน่แท้

ฉันว่า เขาก็มีชีวิตจิตใจเหมือนคน ... ดังนั้น เมื่อฉันเดินไปเจอ "หมา" ของใครหลาย ๆ คนที่ชอบเรียก "ไอ้หมาวัด" ... หากมุมกล้องรับกับความรู้สึกของคนถ่ายอย่างฉัน ฉันจะบันทึกอย่างไม่รีรอ

ฉันจึงขอนำภาพหมา ๆ เหล่านั้นมีฝากท่านทั้งหลาย

 

หมาแห่งวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี

 

ชื่อภาพ : "อื้ยยย ... กำลังสบายเลย"

 

 

ชื่อภาพ : "มองผมทำไมครับพี่น้อง"

 

 

ชื่อภาพ : "ตื่น 2 หลับ 2 ประลองปัญญา"

 

 

ชื่อภาพ : "ผมหลับครับ"

 

 

ชื่อภาพ : "ผมฝันด้วยนะครับ (ขาสั่น เป็นสัญญาณบอก)"

 

 

ชื่อภาพ : "ร้านนี้ ผมจอง (นอน) ครับ"

 

 

เมื่อบันทึกภาพ ทำบุญ ชมแรงศรัทธาของผู้ที่ศรัทธาหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรียบร้อยแล้ว รถตู้ของฉันได้แวะไปวัดสังกัสฯ ณ เขาสะแกกรัง จังหวัดอุทัยธานี หากแต่ฉันไม่ได้บันทึกหมาไว้ได้

 

ตัดภาพมายังวันที่สองของการเดินทาง ฉันเดินทางจากที่พักในจังหวัดนครสวรรค์มายังสนามแข่งขัน

ฉันได้พบภาพ "ครอบครัวหมา" จำนวน 1 ครอบครัว มีแม่สุนัข 1 ตัว กับลูกสุนัขอีก 3 ตัว ที่ยังไม่ลืมตาดูโลก เพราะตายังปิดอยู่ บริเวณโคนต้นไม้ที่ถูกตัดลำต้นไปบ้างแล้ว ครอบครัวนี้อาศัยอยู่ ภายในโพรง

เพื่อนฉันเรียกให้ฉันไปดู ฉันเองก็ใช้เวลานั่งมอง "ครอบครัวหมา" อยู่นาน ฉันได้แต่ครุ่นคิด ฉันกำลังเห็นอะไรอยู่ ฉันเห็นความสวยงามของชีวิต ฉันเห็นแม่หมาที่รักลูกดุจดวงใจอยู่ต่อหน้าฉัน ฉันคิดถึงแม่ของฉันอย่างจับใจ

ฉันจึงเริ่มลงมือบันทึกภาพจำนวนหลายสิบภาพทีเดียว พร้อมกับการนั่งมองพฤติกรรมความรักของสัตว์โลกประเภทนี้ต่อไป

ฉันคงสามารถนำภาพมาฝากท่านทั้งหลายได้บางภาพตามมุมกล้องจะอำนวย

 

ครอบครัวหมาน้อย จังหวัดนครสวรรค์

 

ชื่อภาพ : "แม่รักลูกนะ"

 

 

ชื่อภาพ : "หนูหลับก่อนนะแม่"

 

 

ชื่อภาพ : "บ้านของเรา"

 

 

ชื่อภาพ : "สองหมาน้อย...หลับฝันดี"

 

 

ชื่อภาพ : "สามพี่น้อง"

 

 

ชื่อภาพ : "หลับตาพริ้ม...พุงปลิ้นด้วย"

 

 

ชื่อภาพ : "นอนกลางดิน...เกลือกกลิ้งกลางทราย"

 

 

ฉันมีความเชื่อลึก ๆ ว่า คนที่อยู่ในบริเวณนั้นคงดูแลครอบครัวหมาครอบครัวนี้เป็นอย่างดี ดูได้จากความอุดมสมบูรณ์ของทั้งแม่และลูกที่ได้รับการดูแล ... นี่หากครอบครัวนี้อยู่เชียงใหม่ มีหวังพวกมันได้ไปพักผ่อนที่บ้านของฉันเป็นแน่ ...

ฉันเชื่อนะว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีหัวใจเหมือนคน นั่นแหละ ... แต่ทำไมคนชอบไปทำร้าย ระบายอารมณ์กับสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดภาษาคนได้ล่ะ ... คนใจร้าย แต่กลับบอกว่า ตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ ... ประเสริฐตรงไหนไม่ทราบ"

อย่างน้อย ครอบครัวนี้ก็โชคดีที่เกิดที่ภาคกลางของประเทศ หากไปเกิดแถวที่เค้ามีวัฒนธรรมแลกหมากับกะละมังในบางแห่ง คงตายยกครอบครัวแน่

ขอบคุณ โลกที่ยังมีความรักที่สวยงามอยู่ :)

 

 

 

หมายเหตุ :

ภาพในบันทึกได้รับบันทึกด้วยกล้อง Olympus SP-570UZ

ลิขสิทธิ์เป็นของผมเอง คือ wasawatdeemarn ครับ

 

หมายเลขบันทึก: 238804เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2009 16:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (38)

มาพบกับคนรักหมา

ครูอ้อยเกิดปีจอ

และรักหมา มากๆๆค่ะ

@ สวัสดีครับอาจารย์

@ ฝีมือการถ่ายภาพระดับขั้นเทพ..อิอิ...สามารถมองและเห็นได้

@ ขอบคุณครับ

ระดับป๋าเทพ โพธิ์งามใช่เปล่าครับ :) คุณ ไทบ้านผำ :)

ขอบคุณมากครับที่มาแวะชมภาพครอบครัวหมาของผม

มาชมภาพน่ารักครับ ที่บ้านมี 2 หน่อ กำลังจะได้มาอีก ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ

น่ารักจังครับทั้งน้องหมา และจิตใจที่ดีงามของคนถ่าย

รักเค้ามากๆนะครับพวกเรา :)

ขอบพระคุณ ท่าน ผอ.บวร ครับ ที่แวะมาเยี่ยมชม :)

ขอบคุณ คุณ adayday ครับผม :) ... ความรักทำให้โลกสวยงามและสงบสุข ไม่เอารัดเอาเปรียบกัน ครับ

พาน้องหมามาสมทบครับผม..

Dscf4206

ถ่ายเมื่อ ๓๐ มค.๕๒ ที่ เชียงรายครับ..

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • ตามมาดูภาพน่ารักๆแบบหมาๆ
  • อยู่บ้านมีตัวหนึ่งค่ะ ฉลาดมากเลย แสนรู้  แบบหมาบ้านๆ  ซื่อสัตย์
  • เหมือนเรากับเค้าศื่อภาษาใจกันได้
  • ตอนที่พ่อไม่สบาย เค้าอยู่บ้านคนเดียว พ่อ แม่ และเทียนน้อยไปค้างที่โรงพยาบาล
  • กันหมด  บอกให้เฝ้าบ้าน เฝ้าข้าวที่พึ่งเก็บเกี่ยวยังตากอยู่ลานกลางบ้าน มันก็เฝ้าอยู่อย่างนั้น  ตาบอกว่า9ลอดหนึ่งสับดาห์ที่เค้าอยู่บ้านคนเดียวมันเหงาหงอยมาก ผอม
  • จนวันหนึ่งแม่กลับมา มันดีใจใหญ่ กระโดดโลดเต้น ดูเหมือนว่าเจ้าหมาตัวดีของเทียนน้อยจะผูกพันธ์กับครอบครัวเรามาก  เพราะพวกเรารักเค้ามากเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว  ที่มากกว่าความซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ คือความรัก ความผูกพันธ์ ห่วงใย
  • ที่เค้าแสดงออก  ทั้งต่อพ่อ และแม่ ...
  • ความรักของแม่ที่มีต่อลูก นี่ช่างยิ่งใหญ่จริงๆนะคะ...ไม่ว่าจะสัตย์โลกชนิดไหนๆก็ตาม...^_^

สวัสดีค่ะ

เห็นด้วยที่สุดค่ะ...."สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีหัวใจเหมือนคน นั่นแหละ ... แต่ทำไมคนชอบไปทำร้าย ระบายอารมณ์กับสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดภาษาคนได้ล่ะ ... คนใจร้าย แต่กลับบอกว่า ตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ ... ประเสริฐตรงไหนไม่ทราบ"

ว่าแต่ภาพนี้ แน่ใจว่าเป็น หมา? เอ...หรือ หมู กันแน่คะ ....^__^...

น่ารักมากเลยค่ะ..บันทึกนี้..

ชอบคำทิ้งท้าย.และเห็นด้วยมากๆค่ะ....

"ฉันเชื่อนะว่า "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีหัวใจเหมือนคน นั่นแหละ ... แต่ทำไมคนชอบไปทำร้าย ระบายอารมณ์กับสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดภาษาคนได้ล่ะ ... คนใจร้าย แต่กลับบอกว่า ตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ ... ประเสริฐตรงไหนไม่ทราบ"

อย่างน้อย ครอบครัวนี้ก็โชคดีที่เกิดที่ภาคกลางของประเทศ หากไปเกิดแถวที่เค้ามีวัฒนธรรมแลกหมากับกะละมังในบางแห่ง คงตายยกครอบครัวแน่

ขอบคุณ โลกที่ยังมีความรักที่สวยงามอยู่ :)"

....

แปะๆๆๆๆๆ..เสียงปรบมือขอบคุณจากน้องหมาทั้งหลายค่ะ..อิอิ..^^

ถ่ายภาพได้น่าประทับใจมากครับ...ผมมาสวัสดีครับ...เพิ่งเป็นสมาชิกได้ไม่นาน มีอะไรแนะนำผมได้นะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

เหมือนน้องพูม่าเลย ในท่านอนค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ภาพเหล่านี้นี่เอง ที่เกือบได้รางวัล :)

อ้วบ อวบ .. เห็นแล้ว คิดถึงน้องเก็บตังค์

อ้าว อ. ไปถ่ายที่วัดท่าซุงรึคะ ...

งั้น ต้องมีภาพวิถีชีวิตริมน้ำสะแกกรัง ? คะ

....

คิดถึง วัดท่าซุง เมื่อหลายปีก่อนช่วงไปทำงาน

วัดสวยงาม มากๆ ตอนเย็นๆ ชอบไปถ่ายภาพ

มีน้องหมาวัด เยอะแยะเลยค่ะ ...

...

อ. เสือ เขียนเรื่องถ่ายทอดได้ดีมากๆ ค่ะ

(รีบรับๆ นะคะ นานๆ ชมกันที วันนี้ไม่มีแทะ:)

แย่งกันดูดนมแม่ใหญ่เลยนะครับ พี่ ครูอ้อย :)

ขอบคุณครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :) ... บันทึกภาพวันต่อวันกันเลยนะครับ ... เจ้าตัวนี้ต้องขี้อ้อนแน่ ๆ เลย เชิงระแวงนิด ๆ

สวัสดีครับ น้องคุณครู  เทียนน้อย :) ...

"ความรัก" เป็นความงดงามของชีวิตของเราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตใด เค้าก็ต้องการเหมือน ๆ ครับ ... ยิ่งไปกว่านั้น เราจะเห็นความซื่อสัตย์ที่เค้ามีมากกว่าคนหลาย ๆ คนอีกครับ

ขอบคุณครับ :)

เออคือว่า สงสัยจะเป็น "หมู" หรือ "ฮิปโปเตมัส" ก็ได้อยู่ครับ อิ อิ

คุณ คนไม่มีราก ... อ้วนจริง ๆ พุงปลิ้นของแท้

ขอบคุณครับ :)

ขอบคุณเสียงปรบมือจาก คุณครูแอ๊ว มาก ๆ ครับ :)

ยินดีและขอบคุณมากครับ คุณ วิญญาณเสรี :)

เราทุกคนก็แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันทั้งสิ้น

ไม่มีใครรู้มากไปกว่าใครครับ หากใครบอกว่า ตนเองรู้มากที่สุด

ก็ให้ข้อเสนอแนะว่า ... จงยกเว้นพูดคุยกับเขาเถอะ เพราะเขารู้มากอยู่แล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดคุยด้วย :)

น้องพูม่า เป็น "หมูอ้วน" เหมือนตัวนี้ใช่ไหมครับ คุณ krutoi :)

ล้อเล่นน่ารัก ๆ ครับ

วิเคราะห์หมาก็เป็นด้วย  :)

เยี่ยมยุทธ์จริงๆ

รับคำชื่นชมด้วยความยินดียิ่ง (ก็ได้) ครับ คุณ poo :)

ภาพเหล่านี้ถือเป็นรางวัลชีวิตของผมแล้วล่ะครับ ... มีค่ามาก

สวัสดี .... น้องเก็บตังค์ :) ... มองอารายไม่ทราบฤา :)

อาจจะจริงครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :) ...

เหมือนแมวที่บ้านครับ เวลาที่เราไม่อยู่นาน ๆ มันก็จะมาร้อง เหมือนกับอยากจะพูดคุยกับเรา เพียงแต่เราไม่รู้เรื่องที่มันพูดเท่านั้นเอง

พูดคุยกันด้วยหัวใจ ไยจะไม่รู้เรื่องกันล่ะครับ :)

ตกลง ผมวิเคราะห์ถูกหรือครับ ??

สวัสดีวันอาทิตย์สดใสไม่มีสอนค่ะท่านอ.เสือ

....

มาดูภาพน้องหมา แล้วคิดถึง เรื่องน้องเก็บตังค์ค่ะ

http://gotoknow.org/blog/lanandaman/195114

และอยากชมภาพ เมืองสะแกกรัง ที่อ.เสือจับภาพมาค่ะ

....

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ... คิดถึง วัดท่าซุง น. มีชีวิต

 

 

แหม คุณ poo จำแม่นว่า ผมถูกยกเลิกการสอน

ผมบันทึกภาพวัดท่าซุงเอาไว้หลายภาพ แล้วผมจะเขียนบันทึกให้นะครับ

ขอบคุณครับ :)

กลับจากคอนหวันแล้วหรอคะ

ทราบโปรแกรมอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมอาจารย์

ไปวัดท่าซุงก็ต้องถ่ายปลา ริมแม่น้ำค่ะ

ไปแอบถ่ายหมาตรงไหนมาคะ อิอิ..

ไม่เห็นมีรูปสิงโตมาโชว์บ้างเลย

หมาก็เป็นหนึ่งชีวิต ที่มีความรู้สึกนึกคิด แต่ไม่สามารถถ่ายทอดเป็นภาษาพูดได้เหมือนเรา

ขอบคุณคนรักหมาค่ะ

โหย ทำไมคุณครูจุฑารัตน์ NU 11 ตื่นเช้าจังครับ ตี 4.38 น. แน่ะ :)

ไม่เป็นไรครับ มาเยี่ยม ผมก็ตกใจเปล่า ๆ ช็อคหนัก ๆ :)

วัดท่าซุง มาครั้งแรกน่ะครับ เขาพาไปไหนก็เก็บภาพตรงนั้น แต่ไม่ได้ถ่ายปลาเลย เสียดายจัง

สิงโตก็ไม่ได้ชมขบวนแห่ ครับ ... ถ่ายไว้ตอนอยู่บนรถบ้าง แต่ก็ไม่ชัดนัก

ผมรักหมดเลยครับ สิ่งมีชีวิตที่น่ารัก ๆ (งูม่ายอาวครับ สยอง)

ขอบคุณครับ :)

เกรงว่าท่านอาจารย์จะไปจริง ๆ ที่เคยอ่านบันทึกไว้แต่ไม่ได้ comment ก็เลยต้องรีบมาแสดงตน...ตั้งแต่เปิดดูภาพนี้ครั้งแรก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคนจะมองเห็น

ชีวิตทุุกชีวิตมีค่าเท่ากัน...ท่านอาจารย์ได้บอกกล่าวแล้วด้วยภาพ "อยู่เพื่อมองโลก

ร่วมกันและเพื่อคนที่รักเรา" นะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับ คุณ Sila Phu-Chaya :)

รักษ์โลก รักษ์ธรรม กันครับ :)

น่ารักจังค่ะ น่ารักจัง อมยิ้มแก้มตุ่ยเลย

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ คุณ ดอกหญ้า ;)

ก็น้องหมาอยากน่ารักทำไมล่ะ มองหน่อยก็ไม่ได้ ทำงอน ฮึ ;) คิดถึงเจ้าเก็บตังค์น้อยจัง

ชอบภาพที่ลงอ่ะ น่ารักดี ถึงเป็นหมาเค้าก็มีจิตใจเหมือนคนแหละ เพียงแต่เค้าเรียกร้องอะไรไม่ได้แค่นั้นเอง

ขอบคุณมากครับ คุณ isuke ;)...

ผมก็ชอบเหมือนกันครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท