บันทึกนี้ความตั้งใจจริงๆว่าจะให้นักเรียนได้อ่าน แต่ไม่มั่นใจว่า จะมีเด็กกี่มากน้อยที่ได้อ่าน คงไม่อาจที่บอกได้ว่าบันทึกนี้คือความรู้สึกที่เป็นตัวแทนคุณครูทั้งหลายได้ เพียงแต่เป็นเสี้ยวหนึ่งในความรู้สึกจริงๆที่เกิดขึ้น ได้แต่หวังลึกๆว่าหากลูกศิษย์ได้มาอ่านจะได้รับรู้บ้างว่า ที่ครูทำทั้งหมดก็เพื่ออนาคตของพวกเธอทั้งหลาย
คงไม่คาดหวังอะไรมากนักว่าการศึกษาของชาติจะทำให้เด็กมีความเท่าเทียมกัน แต่ในฐานะที่ดิฉันก็เป็นหนึ่งในหลายๆท่านที่ทำคศ.3ได้แต่วาดฝันว่าหากคุณครูทั้งหลายนำเพียงครึ่งหนึ่งไปใช้กับเด็กนักเรียน เราก็สามารถที่จะเป็นผู้ที่สร้างอนาคตของชาติ อย่างที่หลายๆคนคาดหวังได้อย่างแน่นอน
ดิฉันได้อ่านผลงานจากหลายๆท่านทั้งจากแหล่งอื่นๆและแม้แต่ในโกทูโน เพื่อนร่วมวิชาชีพของดิฉัน ได้สร้างผลงานอย่างมากมาย บางครั้งมานั่งคิดว่า ทำอย่างไรที่เราจะได้ดึงในสิ่งที่ท่านทั้งหลายได้ใช้ความพยายาม จนกลายมาเป็นผลงาน นำมาใช้จริงกับเด็กๆ
อาชีพครูน่าจะแตกต่างจากอาชีพอื่นอยู่พอสมควร ตรงที่เป็นอาชีพที่ไม่มีผลกำไร มีแต่ลงทุน ดูจากตัวเองก็น่าจะพอมองเห็นอย่างชัดเจนว่า เรามีแต่ให้
จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ต้องทำ “ชมรมตามรอยพ่อ” ภาษีนักเรียนที่เราต้องจ่ายมีตลอด เราต้องออกสู้ชุมชน พาเด็กไปร่วมกิจกรรม หรือแม้แต่วันเสาร์อาทิตย์ที่เด็กกลุ่มหนึ่งเขาจะมาเล่นและดูแลภารกิจอาสาของชมรมฯ เช่นมาดูแลแพะ มาทำร่องผัก หรือมาช่วยงานอื่นๆ เด็กดูจะมีความสุขที่ได้มาร่วมกิจกรรม ดิฉันเองก็มีความสุขกับเด็กๆ เมื่อเด็กมาช่วยงานตัวครูเองก็ดีใจ
ที่ชมรมฯในวันธรรมดา เด็กก็จะมาทำภารกิจดูแลแพะ หรือมานั่งพักผ่อน บางกลุ่มก็มาทานอาหารเที่ยงที่ชมรมฯ เด็กๆหลายคนก็เอาข้าวมาไว้ที่ชมรมฯ ดิฉันก็จะนึ่งข้าวเตรียมไว้ให้ลูกๆ พวกเขาจะหากับมาทานกันเอง ดูแล้วพวกเขามีความสุข ที่ได้มาทานอาหารที่บ้านของดิฉัน
ในฐานะครูรู้สึกภาคภูมิใจมาก ที่ลูกศิษย์มาเล่นที่บ้าน อย่างน้อยกิจกรรมต่างๆที่ทางชมรมฯมีก็จะซึมซับไปสู่เด็กๆ ดิฉันทราบจากผู้ปกครองว่าเด็กได้กลับไปเผ่าถ่าน ปลูกผักสวนครัว ซึ่งเด็กบอกกับผู้ปกครองว่า นำสิ่งที่ทางชมรมฯทำกลับไปทำที่บ้าน
แม้ว่าดิฉันจะเป็นครู แต่คิดว่า ยังเป็นแม่ เป็นพี่ หรือเป็นเพื่อน กับลูกศิษย์ ได้ทุกเวลาเช่นกัน เพราะนอกเวลาเรียนลูกๆก็จะมาสนุกและเล่นกับดิฉันเสมอๆ
นี่..ทางเข้าชมรมฯค่ะ นักเรียนมุสลิมคนแรกของ ร.ร. ถ่ายกับครูหนูยืนตรงค่ะ
หนูมายืนยันว่า สู้ๆๆๆๆ พอจะสู้กับนางสาวไทยไหวไหมค่ะ
พวกผมรักทั้งครูรักทั้งแพะครับ.. ที่เรียน ที่กิน ที่เล่น
ดูซิค่ะมันน่ารักขนาดไหน นี่น้องชายผมคร๊าบ...
คุณครูสอนให้ผมดูแลแพะครับ คุณครูยังไม่เคยแคะขี้ตาให้ผมเลย..
นี่ไม่ใช่สนามชนแพะนะครับ
เขาล่ะ..เจ้าโบ่ จ่าฝูงผู้ยิ่งใหญ่
เดี่ยวจะหาว่าหนูเลี้ยงแพะไม่เป็น
เรื่องรีดนมแพะต้องผม ฝีมือขนาดไหน
ยืนยันครับว่า คุณครูเป็นทั้งครู ทั้งแม่ ทั้งพี่
ไม่ใช่ลูกหนูนะค่ะ ลูกแพะค่ะ
ต้องถามผมครับ..นี่สายพันธุ์ซาแนน 100 %
ต่างชนิดยังไม่ทะเลากันเลย
กะว่าจะให้เป็นของขวัญเลยละค่ะ สำหรับทุกท่านที่มาเยี่ยมชม
คุณครูทำดีแล้วนะคะ เยี่ยมมากค่ะ มาเป็ฯกำลังใจให้นะคะ ชีวิตครูมีค่ายิ่งที่สร้างคน ปั้นคน ชี้นำทาง หลอมหัวใจให้ใฝ่ดี จงภูมิใจเถิด มันเป็นแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ๋นะคะ สู้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ มีพระราชดำรัสตอนหนึ่งดังนี้ " งานพัฒนาชนบทเป็นงานที่สำคัญ เป็นงานที่ยาก เป็นงานที่จะต้องทำให้ได้ด้วยความสามารถ ด้วยความฉลาด คือทั้งเฉลียว ทั้งฉลาด ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ มิได้มุ่งที่จะหากินด้วยวิธีใด ๆ ใครอยากหากิน ขอให้ลาออกจากตำแหน่ง ไปทำการค้าดีกว่า เพราะถ้าทำผิดไปแล้ว เราก็อยู่ไม่ได้ ก็เท่ากับเสียหมดทุกอย่าง "
ขอให้กำลังใจอาจารย์ ในการดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง นะครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูคิม
คุณครูคิม
สลามครับขอเป็นกำลังใจสู้เพื่ออนาคตชาติครับ
สวัสดีดีค่ะ คุณครู
คิดถึงคุณครูค่ะ สบายดีนะคะ
ปิดเทอมจะไปเยี่ยมคุณครูค่ะ
สลามค่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจค่ะ ทำได้เท่าที่เรามีเวลาและโอกาสค่ะ เพื่ออนาคตของชาติค่ะ
สวัสดีจ้ะ..ลูกศิษย์ที่น่ารัก...คิดถึงครูก็แวะมาเยี่ยมเด้อ..นะคะ
เป็นกำลังใจให้ ... (ครู) พี่คนนี้นั้นมีแต่ให้
อ๋อ เพลงนี้ใช้ได้ไหมคะ :) ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณpoo ...เพลงนี้ใช้ได้ค่ะ ...ไพเราะด้วย
มาเยี่ยมแล้ว ขอชื่นชมครับ สู้ๆๆ
ขอบคุณค่ะ ที่แวะเยี่ยม และให้กำลังใจ..ค่ะ สู้ๆๆๆ
@ ตามมาเยี่ยมชมกิจกรรมดีดีของโรงเรียนร่องคำ
@ นี่คือ "ครูอาชีพ" ที่เป็นมากกว่าอาชีพครูคร๊าบ...
สวัสดีค่ะ
สะออน...อมีนา
อมีนา หมาแมว แล้วก็แพะ ควรชี้แนะ ให้หลายคน ไปยลโฉม
อมีนา แพะแมว แอ่วประโลม จะเพี่ยง...โอม บอกใครใคร ให้ไปดู
อมีนา เลี้ยงแพะ รีดนมแพะ เหมือนอีแมะ คนงามเลิศ ประเสริฐหรู
ทำสบู่ ผิวละไม ลองใช้ดู สรรพคุณ พึ่งได้รู้ ถูแล้วดี
พี่น้องเรา ชาวร่องคำ กาฬสินธุ์ หรือว่าถิ่น โคกใหญ่ โพธิ์ชัยศรี
คำพอุง หนองนกทา สามัคคี ชอบของดี สบู่นม ไปชมเอา
ตรงไปที่ ร่องคำ มัธยม สบู่นม จะซื้อปลีก หรือซื้อเหมา
หรือจะดู แพะน่ารัก ผู้คางเครา เลี้ยงแพะแมว ในคอกเล้า ดูเข้าที
สวัสดีค่ะ คุณครูเสรี(จานจ้อย นะคะ)
ขอบคุณหลาย ๆ เด้อ ที่เข้ามาแวะเยี่ยมชม แต่งกลอนน่ารักให้ด้วย ขอบคุณอีหลี หลายๆค่ะ
สวัสดีค่ะ ครู คิดถึงคุณครูมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ ไปเที่ยวงานเกษตรแฟร์ เห็นต้นไม้สวยๆคิดถึงคุณครูค่ะ
สวัสดีจ้ะ ขอบใจมากๆนะจ๊ะ ถ้ามีต้นไม้สวยๆ ก็มาฝากครูด้วย..ครูยินดีรับจ้ะ
สวัสดีค่ะครู เม้นแล้วน้าค๊ะ
คุณครูครับ/ค่ะ
ไหนบอกว่าอาชีพนี้มีแต่ให้ไง่ครับ/ค่ะ
ทำไมเราทั้งสองมะได้ทุนเลย ฮือ ฮือ อิอิอิอิอิ
ก็ได้มะเป็นไรหรอก มะได้ก็ไม่เป็นไร
เดี๋ยวก็ได้เอง อิอิ (ปลอบใจตัวเอง อิอิ)
ไม่ได้ ไม่เป็นไร เราทำใจ ไว้หน้านี้
ทุกอย่าง ที่เรามี มันไม่ดี เท่าทุน ทุน ทุน ทุนการศึกษา อิอิ
คุณครู เป็นผู้ให้ทางการศึกษษ เป็นผู้ชี้นำนักเรียนไปในทางที่ถูกต้อง ครูเป็นผู้เสียสละ เป็นมากกว่าเรือจ้างค่ะ ขอยกย่องวิชาชีพครูที่มีความอดทน พร่ำสอน ให้คนๆหนึ่งอ่านหรังสือเป็น มีความรู้ มีอาชีพค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ...ที่ให้กำลังใจและเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
ลูกศิษย์ก็เหมือนลูกเราคนหนึ่งค่ะ...
ขอให้มีความสุขค่ะ โชคดีค่ะ
อัสลามมูอาลัยกุมค่ะคุณครูมีนา
ครูเก่งมากๆๆๆเลยค่ะ
หนูเห็นครูลงไอไลด้วยค่ะ