เพลงรักสะท้านยมโลก

ขอตั้งชื่อแบบเรียกคนอ่านหน่อย 555

บันทึกนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพลงที่ไม่ได้ฟังมาซะนาน ชอบและมีเรื่องราวเช่นเคย มาเร็ว มุงเข้ามาจะเล่าให้ฟัง หยิบบันไดมาด้วยถ้าไม่ชอบโอเปร่า จะได้ปีนขึ้นมาฟังด้วยกัน

เพลงที่จะกล่าวถึงนี้เป็นเพลงที่มีเนื้อหาเศร้าสร้อยคร่ำครวญ เป็นเพลงที่ Orpheus ร้องเกี่ยวกับการพรากจาก Eurydice ภรรยาที่รักยิ่ง ก่อนอื่นก็ขอเล่าเกี่ยวกับออฟิอุสย่อๆ คือเป็นเทพองค์หนึ่งที่มีเสียงเพราะมาก ขึ้นชื่อเรื่องการร้องเพลง มีพิณเป็นของคู่กาย ต่อมาก็ไปรักกับนางพรายน้ำชื่อยูริดิส ซึ่งในงานแต่งงานก็มีลางไม่ดีตอนระหว่างทำพิธี



ต่อมาไม่นานยูริดิสก็โดนงูกัดตาย ออฟิอุสก็เศร้าเสียใจมากจนในที่สุดก็ตามลงไปยังยมโลก ไปร้องเพลงคร่ำครวญให้เทพฮาเดสกับเพอเซโฟนฟังจนใจอ่อนปล่อยคนรักกลับมา แต่มีข้อแม้ว่าห้ามหันกลับมาดูจนกว่าจะพ้นแดน นายนี่เดินมาเรื่อยๆ เห็นเงียบมากเป็นห่วงคนรักเลยหันกลับไป เท่านั้นเองก็เสียโอกาสได้คนรักกลับคืน ในที่สุดก็ต้องกลับไปคนเดียว ร้องเพลงเศร้าไปเรื่อยจนไปถูกคนอื่นฆ่าตาย ในที่สุดวิญญาณก็ลอยลงยมโลกไปหาคนรัก อ่านเรื่องละเอียดเกี่ยวกับสองคนนี้เพิ่มเติม

ชื่อดั้งเดิมของเพลงนี้คือ 'Che Faro Senza Eurydice' เป็นเพลงที่ร้องในองค์ที่สามของโอเปร่าเรื่อง Orfeo ed Euridice ต้นฉบับเป็นภาษาอิตาลี ภายหลังนาย Gluck ได้นำเรื่องนี้ไปแสดงที่ปารีสใช้ชื่อว่า Orphée et Eurydice แล้วก็แสดงเป็นภาษาฝรั่งเศส รวมถึงเพลงที่ร้องด้วย เพลงนั้นที่จะแนะนำก็เลยเปลี่ยนชื่อไปเป็น 'J' ai perdu mon Eurydice' นั่นเอง แปลเป็นภาษาปะกิตก็ "I've lost my Eurydice" นั่นเอง

เวอร์ชั่นนี้ร้องโดย Maria Callas เสียงโหยหวนได้ใจดีแท้ ลองฟังดูค่ะ



J'ai perdu mon Eurydice

J'ai perdu mon Eurydice...
Rien n'égale mon malheur.
Sort cruel, quelle rigueur!
Rien n'égale mon malheur,
Je succombe à ma douleur.
Eurydice ... Eurydice ...
Réponds-moi, quel supplice!
C'est ton époux fidèle;
Entends ma voix qui t'appelle ...

J'ai perdu mon Eurydice...

Eurydice ... Eurydice
Mortel silence, vaine espérance,
Quelle souffrance!
Quels tourments déchirent mon coeur!

J'ai perdu mon Eurydice...

แถมท้ายอีกเพลง เดี่ยวเปียโน Orphée et Eurydice เศร้ารันทด



ใครไม่ถูกใจเพลงโรแม้นซ์แบบฝรั่งก็เชิญไปอ่านเรื่องนี้แทน แบบไทยจ๋าแน่นอน
วันเวลาแห่งการรอคอย ยาวนาน เทียบเท่า... "อสงไขย"

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณมากค่ะ โหยหวนดีจังคะ  น้องซูซาน สบายดีนะคะ

[Sasinand]

เพลงเพราะค่ะ แต่เศร้าไปนิด

[Little Jazz]

ครูอ้อย: สบายดีค่ะ บางอารมณ์ฟังเพลงโหยหวนแบบนี้ก็ดีนะคะ
พี่ศศินันท์: ก็เศร้าค่ะ เพราะเป็นเพลงที่ชายหนุ่มคร่ำครวญถึงคนรักที่จากไปเพราะความตาย อารมณ์เศร้าแบบนี้ทำให้นึกถึงอีกเพลงคือ Love song for a Vampire จากเรื่อง Dracula ของ Brahm Stoker ค่ะ

[ข้ามสีทันดร]

ซินเจียยู่อี่ ซินนี่ฮวดไช้

เฮงๆๆๆๆๆ นะครับ :)

[ยุวนุช]

อิ อิ น้องซูซาน ความรักก็ทำให้เป็นทุกข์เช่นนี้นะคะ ต้องไปโศกศัลย์คร่ำครวญกวนยมโลก

แต่ความทุกข์ ความบีบคั้นก็เป็นแรงบันดาลใจให้ศิลปินแทบทุกแขนงสร้างสรรงานชิ้นเอกมากมายไว้ให้โลก

เดี๋ยวจะไปฟังเพลงซักหน่อย

[ดร. ทิพวัลย์ สีจันทร์]

เห็นด้วยกับ "คุณนายดอกเตอร์" ค่ะ

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"

หากไม่ปรารถนาความทุกข์ ก็ต้องฝึกจิตให้คลายจาก "ความผูกพัน"ค่ะ

เป็นเรื่องที่พูดง่ายแต่ทำยากมั่กมั่กค่ะ

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญ...พี่ฝากหนูซูซานช่วยแนะนำเพลงประมาณว่า ฟังแล้วให้อารมณ์และความรู้สึกแห่งรักที่เป็น "ความรักสากล" หรือ "Universal Love" หน่อยสิคะ

[Little Jazz]

กบ: ขอใจมากสำหรับคำอวยพร

พี่นุช: เพลงแบบนี้ก็ฟังได้เป็นบางอารมณ์ค่ะ ศิลปินท่านบิลท์ไว้ซะสะเทือนล้ำลึกไปหน่อย ลำไส้ใหญ่สั่นคลอนหมด 555 อันที่จริงส่วนตัวชอบฟังโอเปร่าแต่ชอบฟังเสียงผู้ชายร้องค่ะ แบบ Andrea Bocelli เสียงนุ่มๆ ฟังสบายหูหน่อย และชอบเพลงที่ค่อนข้างช้ามากกว่าเพลงเร็ว ชอบฟังเนื้อความกับเมโลดี้แบบเก็บทุกเม็ด

อ.ตุ้ม: Universal Love นี่หายากค่ะ ยิ่งถ้าไม่เอาเรื่องศาสนามาเกี่ยวด้วยก็จะเหลือไม่เท่าไหร่ 

คนแต่งเพลงมักจะแต่งเกี่ยวกับความรัก ไม่แอบรัก สมหวัง ก็อกหัก เศร้าโศก พัดพราก เป็นหัวข้อที่โดนใจคนบนโลกนี้เพราะเพลงก็สะท้อนสิ่งที่เกิดขึ้น เหตุการณ์พวกนี้มันวนซ้ำอยู่ไม่กี่เรื่องเลยขายได้ตลอด แต่ก็ใช่ว่าไม่มีคนแต่งเพลงแบบที่อาจารย์ว่าซะทีเดียว โดยมากจะเป็นเพลงพวกนิวเอจ คือหลุดจากการใช้เนื้อหาคำพูดสื่อสารความรู้สึก หันมาบรรยายเป็นท่วงทำนองผ่านเครื่องดนตรีที่ทำให้เราต้องจินตนาการต่อเอง และถ้าบรรยายเกี่ยวกับความรักก็มักจะเป็นความรักในธรรมชาติ ก่อให้เกิดความรู้สึกล้ำลึกกว่า ฟังแล้วนึกถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าความรักแบบชายหญิง ลองฟังเพลงนี้ดูค่ะ Koko by Ryuichi Sakamoto เป็นศิลปินคนโปรดทีเดียว