18 มกราคม 2552 เป็นวันกองทัพไทย เป็นวันที่ยิ่งใหญ่ในใจของครูแป๋มอีกหนึ่งวัน ด้วยเพราะว่าคุณพ่อที่แสนดีของครูแป๋มก็เป็นวีรบุรุษแห่งกองทัพไทยนายหนึ่งเช่นกัน ตั้งแต่จำความได้ พวกเราพี่น้องก็ชาชินกับเสียงแตรนอน ตอนเช้าๆก็จะเห็นครูฝึกนำเหล่าพลทหารวิ่งออกกำลังกาย เห็นการฝึกที่หนักหน่วงของเล่าทหารหาญ แม้ยามสงบก็จะตามพ่อเข้าไปดูชีวิตความเป็นอยู่ของทหารกองประจำการ เคยไปที่โรงครัวดูการประกอบอาหาร ระเบียบความสามัคคีก่อนลัง รวมทั้งขณะที่ร่วมรับประทานอาหารกันด้วย ที่ค่ายสุรนารีของเราช่วงใกล้เวลา 6 โมงเย็น หรือช่วงเช้าๆข่าว 6 โมงเช้า เป็นนาฬิกาปลุกอย่างดีให้พวกเราทำภารกิจส่วนตัว แต่งตัวของใครของท่าน รีบมารับประทานอาหารเช้า โดยมีพ่อคอยสอนพวกเราให้มีระเบียบในการรับประทาน ไม่คุยเสียงดังระหว่างรับประทาน ให้ตักข้าวเอง ห้ามทานเหลือเป็นอันขาด พ่อบอกว่าชาวนาต้องทำนาทรหดอดทนขนาดไหนกว่าจะได้ข้าวมาแต่ละเม็ด ดังนั้นควรตักพอควร หมดแล้วตักใหม่ได้ แต่ถ้าตักมากไป ทานไม่หมดก็จะเป็นของเหลือ ซึ่งการทำโทษของพ่อคือการลดค่าขนมลง จะได้รู้ว่าคนที่เขาไม่มีกินนั้นลำบากแค่ไหน...
วันนี้ลูกๆของพ่อ ได้เติบโตมาเป็นพลเมืองที่ดีของประเทศชาติ (พวกเราจะช่วยกันประเมินกันเสมอๆ) อานิสงค์นี้ได้ส่งมายังเจ้าตัวเล็ก หลานปลื้ม หลานเปรม ตลอดจนลูกศิษย์ที่น่ารักของครูแป๋ม
วันนี้ วันกองทัพไทย วันที่ระลึกถึงความกล้าหาญของวีรชนที่เอาเลือด เอาเนื้อ เอาชีวิตเข้าแลก เพื่อรักษาอธิปไตยของชาติไทยเราไว้จนอยู่ทุกวันนี้ พ่อเราก็เป็นส่วนหนึ่งของวีรชนผู้กล้า พ่อจ๋าลูกอยากบอกพ่อดังๆๆๆว่าลูกภูมิใจ และรักพ่อที่สุดในโลกเลยจ้า..........
สวัสดีด้วยความภูมิใจค่ะ น้อง ครูแป๋ม
รออ่านด้วยความสุขนะคะ
ขอบคุณครับ
ค่ะ น้องจะอดทน และมีวินัยโดยเฉพาะวินัยของตนเอง ต้องโอเค ก่อนจะไปสอนผู้อื่น พยายามอยู่ค่ะ ลูกทหารย่อมเข้าใจกันเสมอ...
ดีใจที่มีผู้ที่รออ่านนะคะ
จริงค่ะ กับสิ่งที่ฝันไว้ อาจไม่ใช่สิ่งที่เป็น สำหรับครูแป๋มสิ่งที่ฝันไว้จะเป็นจริงเสมอ (ต้องพยายามสุดๆ)ความสุขอยู่แค่เอื้อม หากเราไม่คาดหวังสูงเกินไป..
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของรั้วของชาติค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่เห็นความสำคัญของทหารนะคะ พ่อกับน้องๆคงดีใจมากๆเลยค่ะ
ยินดีที่จะมีพี่น้องร่วมพ่อแม่เดียวกันเพิ่มอีกหนึ่งท่าน ก็พ่อและแม่ของพวกเราชาวไทยก็คือในหลวงและพระราชินีของเราในปัจจุบันนี่แหละค่ะ ดีใจไหมคะ...
สิ่งนี้เองทำให้ครูมีความอดทนสูงยิ่ง บทบาทคุณพ่อยิ่งใหญ่มากค่ะ
10. ปริม
คุณอาเป็นพ่อตัวอย่างเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ
คุนครูข๊ะ
นู๋แวะมาทักทายค่ะ
นู๋เช่อประภัสสรา ปานะโปย ม.2/10 เลขที่31นะค่ะ
คุนครูขาวันนี้นู๋เรียนกะครูนะค่ะ
คะแนนพิเศษค่ะ..อิอิ
ทุกวันนี้ยิ่งได้มาอยู่ใกล้ๆพ่อยิ่งปลื้มค่ะ