ครูและอาจารย์ที่อยู่ในความหมายของผม คือ คนที่จุดประกาย คือคนที่ริเริ่มให้ผมรู้จักการเรียนรู้ในรูปแบบของยุคสมัยของชั้นปีนั้น ๆ ที่สำคัญคือแบบอย่างที่ทำให้ผม เป็นอิสรชนเฉกเช่นทุกวันนี้
ครู : ครูในความทรงจำ ในความหมาย ของอิสรชน
ทุกวันที่ ๑๖ มกราคม ของทุกปี ใคร ๆ ก็รู้กันอยู่ว่าคือ วันครู วันที่ใครต่อใครก็พูดถึงไม่แพ้วันเด็ก และที่เหมือนกันอีกอย่างนึงก็คือ เป็นวันที่แต่ละคนจะคิดถึงครูเพียงวันเดียวของปี เป็นประเด็นที่จะพูดถึงกันอย่างกว้างขวางในแง่มุมต่าง ๆ ที่จะเน้นความรัก ความผูกพัน และความห่วงใยต่อ ครูในประเทศนี้ได้ไม่เกิน ๑๐ วันจากนั้น ก็จะจางหายไปตามกาลเวลา ..
ครูในความทรงจำของผมมีอยู่หลายท่าน แต่ก็ยอมรับนะครับว่า ออกจะเลือน ๆ ครู คนแรกในระบบโรงเรียนที่จำได้ชื่อ ครูส่งศรี สอนอนุบาลทักษิณา ย่านสุขุมวิท ครูท่านต่อมา คือ ครูสถิต สอนโรจน์เสรีวิทยา ย่านสุขุมวิท ครูอัมพร ครูสมจิตร สอนที่เดียวกันกับครูสถิต ครูรวิวรรณ สอนที่วัดบางเตย อาจารย์ชื่นจิตต์ อาจารย์เล็กดา อาจารย์จารุวรรณอาจารย์ฐิติวดี อาจารย์อุษณีย์ อาจารย์เชน อาจารย์สมยศ อาจารย์สมปอง สอนลาดปลาเค้าพิทยาคม อาจารย์ชะเอม อาจารย์ทรงจิต อาจารย์ประยงค์ สอนวิทยาลัยครูพระนคร อาจารย์ชอบ อาจารย์มนัส อาจารย์สำนักบัณฑิตอาสาสมัคร ธรรมศาสตร์ แต่ละท่านที่ผมไล่เรียง คือ ครูและอาจารย์ของผมเท่าที่ผมจำชื่อได้ สอนมาตั้งแต่ผมอยู่ชั้นอนุบาลจนจบชั้นปริญญาตรี
ครูและอาจารย์ที่อยู่ในความหมายของผม คือ คนที่จุดประกาย คือคนที่ริเริ่มให้ผมรู้จักการเรียนรู้ในรูปแบบของยุคสมัยของชั้นปีนั้น ๆ ที่สำคัญคือแบบอย่างที่ทำให้ผม เป็นอิสรชนเฉกเช่นทุกวันนี้
ปีนี้ ไม่มีอะไรมากครับ ผมขอน้อมรำลึกถึงครูและอาจารย์ของผม ด้วยความเคารพรักและซาบซึ่งถึงบุญคุณที่ทำให้ผมเป็นอิสรชนเช่นทุกวันนี้