แม่สอดสะอื้น
ยืนห่างฝั่งธาราสายตาจ้อง
นวลละอองมาแม่สอดมือกอดหนาว
ใจสะอื้นยืนร้องไห้น้ำตาพราว
อกปวดร้าวตาแลแม่น้ำเมย
ด้วยความรักความหวังพังสลาย
สิ้นเยื่อใยกลับกลายตรมระทมเอ๋ย
ถูกเขาทำช้ำหม่นคนคุ้นเคย
จึงคืนกลับลำน้ำเมยใจเฉยชา
เฝ้าครวญคร่ำริมฝั่งน้ำระกำหมาง
แม่น้ำเมยบอกนางทียังมีข้า
อยากปลอบใจให้หายช้ำซับน้ำตา
จากอุราระทมที่ขมกลืน
แสนเจ็บปวดรวดร้าวหนาวหน่วงหนัก
จะขอรักษาใจให้หายชื่น
จะฟูมฟักด้วยรักทุกวันคืน
สาวแม่สอดอย่าสะอื้นกลืนน้ำตา
สาวแม่สอดหม่นหมองสองตาเศร้า
สายตาจ้องมองดูเงาเหงาหนักหนา
จูงมือขึ้นให้ตื่นจากนิทรา
วันวิวาห์ผมขอรักขอภักดี
-สวัสดีครับอาจารย์
-แวะมาเที่ยวแม่สอดด้วยคนครับ
-ภาพสวยมาก ๆ ครับ...
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับคุณเพชรน้ำหนึ่ง
ขอบคุณทุกคำชมครับ
ลองแวะอ่านกลอนสำนวนก่อนหน้านี้หน่อยนะครับ
ยังมีอีกหลายบทให้แนะนำติชมกันครับ
หากมีเวลากลับมาใหม่นะครับ
ยินดีให้ถามทุกเรื่องครับ
สวัสดีค่ะคุณสุวัฒน์ อาจารย์กลอนรัก หายไปนานเลย คงสบายดีนะคะ
มาอ่านกลอนแม่สอด แล้วยิ่งคิดถึงแม่สอด แม่เมย ประทับใจค่ะ
...
เนื่องในวาระดิถีปีใหม่ ขอกราบอาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศํกดิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้ท่านอาจารย์และครอบครัว ประสบความสุข สุขภาพแข็งแรง สมหวังดั่งใจปรารถนานะคะ
สวัสดี ครับ อาจารย์สุวัฒน์
ตามคุณ poo มาสวัสดีปีใหม่ 2553 กับอาจารย์ เช่นเดียวกัน ครับ