เมื่อสองวันก่อน รถของมะนาวหวานเพิ่งเกิดอาการป่วยกระทันหัน
ชนิดที่ยังไม่เคยศึกษาไว้ล่วงหน้าค่ะ แต่โชคดีที่เกิดเหตุการณ์ในขณะที่ยังอยู่ในเขตชุมชน เพราะถ้าเกิดกลางทาง ที่เปลี่ยว และ ไกลบ้านคน ...
อาจต้องเเดินหาอู่กันลิ้นห้อยแหง๋มๆ....
เรื่องก็มีอยู่ว่า....มะนาวหวานมีธุระที่ต้องเข้าเมือง ..
แล้วก็หลังจากนั้นกะจะไปเดินงานดอกไม้งาม วันสุดท้าย
เพราะตั้งใจจะไปซื้อผ้าคลุมไหล่ ผ้าพันคอ ..
....เป็นของฝากและเอาไว้ใช้สักหน่อย..
แต่ระหว่างที่เพิ่งมาถึงแถวถนนสันโค้ง
รถก็มีเสียงน้ำเดือดปุดๆๆ...เงี่ยหูฟัง
เลยรู้ว่าคือเสียงจากหม้อน้ำหน้ารถนั่นเอง.....
แต่ด้วยความที่เคยฟังว่า ถ้าเครื่องยังร้อน อย่าเพิ่งเปิดหม้อน้ำ
เพราะแรงดันในหม้อน้ำสูงมาก จะเกิดน้ำกระเด็นสาดใส่ตัวเราได้...
..ก็เลยจอดทิ้งไว้ราวๆ เกือบ 2 ชั่วโมง
จนเสร็จธุระ ก็เปิดกระโปรงรถดูหม้อน้ำ ...เหอๆ น้ำแห้งหมดเลยนิ
...เอาไงหว่า...อ้อ ในรถมีน้ำขวดใหญ่อยู่ขวดนึงพอดี
.....เลยรีบเอามาเติม...
แล้วก็คิดว่า น่าจะดีขึ้น...ไปถึงงานดอกไม้งาม ก็ไม่มีอะไรผิดปรกติ
...เดินดูของเสร็จ กลับมาที่รถ ขับออกมาแถวท่ารถ บ.ข.ส. อีกรอบ
เพราะพี่สาวฝากซื้อถุงน้ำร้อน ก็กะว่าจะซื้อที่ร้านขายยาแถวนั้น.....
...แต่วนหาที่จอดรถก็ไม่มีเลยซักช่อง ก็เลยตัดสินใจวนออกมา
แล้วหูก็ได้ยินเสียงน้ำในหม้อน้ำเดือดอีกแล้ว...ที่นี่ไม่เดือดเปล่า
เกจ์วัดความร้อนขึ้นสูงเรื่อยๆ จนเกือบขีดแดง...
....ตายล่ะตู...ทำไงดีหว่า...เห็นที่จอดรถลานกว้าง
..ตรงที่เคยเป็นโรงหนังเก่า ทางเข้าตลาดสิริกร ..
....ก็เลยแว่บเข้าไปจอดทันที...
เมื่อจอดรถปั๊บ เจ้าของที่ก็อาดๆ เข้ามา
ไอ้ความที่เราตกใจ แทนที่จะหยิบตังค์จ่ายค่่าจอด
ก็รีบบอกว่า
"รถมีปัญหาค่ะ หม้อน้ำแห้งอีกแล้ว
ทั้งๆที่เพิ่งเติมไปเมื่อตะกี้นี่เอง ......ขับยังไม่ถึงไหนเลย ความร้อนก็ขึ้น"...
ลูกผู้ชายตัวจริง ก็ช่างน่่ายกย่องค่ะ
เขารีบบอกให้เปิดกระโปรง....แหะ กระโปรงรถค่ะ
...แล้วค้ำฝาไว้ รอสักพัก เพื่อระบายความร้อนออกไป
ขณะที่มะนาวหวานเหงื่อแตก ....
เดินงุ่นง่านนึกเบอร์คนรู้จักที่ใกล้แถวนั้น
...เผื่อเขาจะช่วยอะไรได้บ้าง...เออแฮะ...
นาทีนั้น มันตึ๊บไปหมด(หมายถึงคิดอะไรไม่ออก)
....ก็มีรถอีกคันสีดำงามกิ๊กมาจอดเทียบข้างๆ
สักพักมีชายรูปร่างกำยำ ผิวเข้ม ตัวโตเชียว
เดินมาทักถามด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ ว่า
"รถเป็นไรเหรอครับ..."
วุ้ย...เสียงใจดีนี่หว่า..แฮะ..
"รถความร้อนขึ้นค่ะ หม้อน้ำแห้ง หนูเพิ่งเติมตะกี้นี่เอง"
เขาก็รีบบอก อย่างคนที่มีความรู้เรื่องช่างยนต์มาว่า
"อย่าเพิ่งเติมทันทีนะครับ ถ้าเครื่องยังร้อนจัดอยู่
เพราะไม่งั้นจะทำให้ฝาสูบโก่ง"
...ในใจก็ไม่รู้ว่าอะไรคือฝาสูบ (เหอๆ ก็ไม่เคยเรียนอ่ะ)
แต่ดูจากใบหน้าที่เต็มไปด้วยมิตรไมตรีแล้ว
ก็ใจชื้นมาอีกนิด ที่รู้ว่า เออ..เรานี่โชคดีนะ
ที่ยามคับขัน ยังมีคนมีน้ำใจมาช่วย.....
พี่ชายเจ้าของที่ฝากรถก็ดีมากๆ
วิ่งไปหาน้ำมาเติมหม้อน้ำให้จนเต็ม แล้วแถมใส่ขวดมาอีก 2 ขวด
เผื่อเหลือเผื่อขาดระหว่างที่จะไปอู่ ที่เขาชี้ทางว่า
ไปทางแยกศรีทรายมูล ....ก็ค่อยยังชั่วน่า..ไม่ไกลเท่าไหร่..
ก่อนจะขับออกมาก็ขอบคุณชายสองวัยทั้งคู่ด้วยความซาบซึ้งจริงๆ
(แหะ แต่เสียดาย ลืมถามชื่อ แซ่ ) ไว้เจออีกเมื่อไหร่
จะขอบคุณในน้ำใจวันนั้นที่ช่วยเหลือมะนาวหวานจริงๆค่ะ...
ขับไปจนเจออู่ ที่เป็นโรงหมอรักษาหม้อน้ำรถยนต์โดยเฉพาะเลย
...เขาเช็คดูสักพัก ก็บอกว่า
"พี่ครับ หม้อน้ำไม่ได้รั่วหรอกครับ ผมว่าฝามันไม่ดี
ซีลรองฝากด้านในมันกรอบและฉีก เลยทำให้น้ำดันออกมาจากหม้อน้ำ
จนแห้ง และความร้อนที่ขึ้น เพราะ น๊อตพัดลมตัวนึง
มันเสียครับพี่ต้องหาเปลี่ยนใหม่
วันนี้ไม่ทันแล้ว (จะ5 โมงเย็นแล้วล่ะ)
พี่เปลี่ยนวันอื่นก็ได้ครับ เดี๋ยวผมจะถอดออกก่อน
ที่นี่พี่ก็ขับได้สบาย ไม่ต้องกลัวแล้วล่ะครับ..."
หลังจากนั้นเขาก็อธิบายอะไรอีกยืดยาว
ไอ้เราก็เออๆ ออๆ อย่าง งงๆ แต่ในใจ
ก็คิดว่า เออแฮะ อู่นี้ก็ดีนะ เขาซื่อสัตย์ดี
รถป่วยไม่มาก เขาก็เช็คและแก้ไขตามอาการ
ไม่เหมือนอู่หน้าเลือดบางอู่ ที่บางทีรถเสียนิดเดียว
แต่พี่แกเล่นบอกมาซะเป็นสินรายการก็มี...
"เสร็จแล้วครับ ค่าฝาหม้อน้ำใหม่ 120 ครับ"
เออ...จริงใจดีอ่ะ..เสร็จแล้ว ก็ยิ้มออก
ขอบคุณช่างผู้ซื่อสัตย์ในอาชีพ
แล้วขับรถกลับบ้านอย่างใจชื้นทีเดียวค่ะ....
นี่ก็ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ของมะนาวหวาน ที่อยากนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ เผื่อใครเจอเหตุการณ์แบบมะนาวหวานบ้าง จะได้ไม่ตกใจไงคะ...
อ๋อย..ถ้าสวยหยั่งงี้ มีคนรุมเข้ามาอาสาช่วยซ่อมให้แหง๋มๆค่ะ...อิอิ
เข้ามาอ่านเรื่องเล่าของคุณเรื่องรถมีปัญหา คุณเล่าได้ดีน่าติดตามครับ
เพลงที่เปิดไพเราะมากครับ ฟังแล้วน้ำตาจะไหล ผมเป็นคนอ่อนไหวครับ
ผมอ่านประวัติคุณแล้วก็คล้ายๆกันครับ
ลองแวะเข้าไปอ่านกลอนที่ผมเขียนดูครับ แนะนำติชมได้ครับ
เรื่องรักร้อยสร้อยสายไม่สันทัด
ไม่เจนจัดรักร่ายสวายสวิง
รู้เพียงว่ารักใครจากใจจริง
มีกลอนอิงมาให้อ่านอย่าผ่านตา
ขอเรียนเชิญเป็นแขกเพื่อแลกเปลี่ยน
ชมติเตียนรับได้ใช่ขายหน้า
อยากให้กลั่นกรองเป็นเช่นครูบา
น้อมก้มมาด้วยจริงใจได้พบพาน
ขอบคุณมากครับ
ตลอดเวลา
http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/233295
คนรักหาย
http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/234010
บันทึกซ้ำ
http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/232721
แผลรักแผลร้าย
http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/233150
ความรักเอย
http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/233128
หวานนักรักนี้
http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/232204
เหอๆ....ถ้าเห็นรูปมะนาวหวานสวยขนาดนี้ได้..
ก็แสดงว่าสายตามีปัญหาอ่ะค่ะ...อิอิ