เมื่อวันทื่ 26-29 ตุลาคม 2551ที่ผ่านมา ดิฉันพร้อมคณะเล็กๆ 9คน ได้มีโอกาสไปเบิ่งลาว หลวงพระบางเมืองมรดกโลก นับเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม เมื่อมองมาย้อนดูบ้านเราก็ไม่ได้ด้อยกว่าในเรื่องของธรรมชาติ แต่วัฒนธรรมเราไม่เข้มแข็งอย่างลาว ฝรั่งมั่งค่านักท่องเที่ยวเยอะแยะ แต่แม่หญิงลาวก็ยังแต่งกายงดงาม รักษาความเป็นลาวได้อย่างภาคภูมิ ธรรมชาติของเขาก็อุดมสมบูรณ์ อาจเนื่องมาจากการที่ประชากรน้อย และที่สำคัญชาวลาวใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ทำให้การใช้ชีวิตไม่เบียดเบียนธรรมชาติ อยู่ในระดับที่ธรรมชาติรองรับได้ หลวงพระบางอยู่ในอ้อมกอดของขุนเขา เป็นปราการสำคัญที่ล้อมความเป็นลาวให้คงอยู่อย่างสมบูรณ์ สกัดกั้นวัฒนธรรมภายนอกเข้ามาได้เป็นอย่างดี
หากไทยขายวัฒนธรรมแบบไทยแท้น่าจะดี เพราะนักท่องเที่ยวต่างชาติน่าจะอยากดูวิถีไทยๆมากกว่ามาเที่ยวแหล่งบันเทิง ซึ่งบ้านเขาก็มีอยู่แล้ว เหมือนคณะของดิฉันที่เดินทางไปเยือนหลวงพระบางในครั้งนั้น แม้ไทยกับลาวมีอะไรที่คล้ายกัน แต่เราก็อยากมาศึกษา มาชม มาดูข้อแตกต่าง สิ่งที่ได้พบล้วนเป็นกำไรชีวิต
สวัสดีค่ะพี่สุภาภรณ์ เข้ามาดูผลงานค่ะ
สวัสดีครับ เป็นไงครับลาวกับไทย คงสนุกมากอยากจะไปด้วยจัง ครูสุภรภรณ์สบายดีนะครับ
ครูอาชีพเพื่อชาติ การเป็นครูไม่ยากแต่การเป็นครูอาชีพยาก สุขสันต์วันครู
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะเยี่ยม
สวัสดีค่ะ
น่ายินดี คุณครูได้ทัศนศึกษา ได้เห็นสิ่งดีงาม ได้ความรู้และประสบการณ์
สวัสดีปีใหม่ค่ะ เฮงๆๆค่ะ มีความสุขทุกๆวันค่ะ
แวะมาซินเจียยูอี่ซินนี้หวดใช้ ขอให้คุณพี่มีความสุข
สบายดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ หลวงพระบางสวยจังค่ะ
โดดเด่น สง่างาม วัฒนธรรมตะวันออก
ขอบคุณมากค่ะ ถ้ามีโอกาสไปด้วยกันไหมคะ ถ้าไปอีกจะหาภาพสวยๆมากฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทายกัน
คุณครูสบายดีนะคะ เเวะมาทักทายค่ะ ดูเเลสุขภาพด้วยนะคะ รักเเละเป็นห่วงคุณครู เที่ยวที่ลาวคงสนุกมากนะคะ หนูชักอยากจะไปด้วย คงต้องมีสักวันที่ได้ไปเที่ยวร่วมขบวนกับคุณครูอีกนะคะ
คอยไปลาวบ้างแล้ว ที่ประทับใจที่สุดคือเขาพูดเพราะจัง