ปีที่แล้ว อยู่เฉยๆ เหมือนชีวิตก็เดินไปได้เรื่อยๆ แต่ก็มีเรื่องให้คิดเยอะแยะเลยค่ะ
หลายครั้งก็มีคำถามในใจเกิดขึ้นเหมือนกัน คำถามหลายๆ คำถามมาพร้อมกับความสับสน ความมึนงงไปบ้าง เรื่องบางเรื่องก็ต้องคิด ต้องตัดสินใจ หลายๆ อย่างก็ดันคิดไม่ออกซะงั้น......
พอมีประเด็นกิดขึ้น ก็ทำตัวเองให้ได้นึก ให้ได้คิด และมีประโยคหนึ่งที่คิดอยู่ในใจเสมอ คือ
ประโยคนี้ก็ติดอยู่ในสมองเสมอค่ะ ซึ่งมันก็สร้างกำลังใจเล็กๆ ให้บอกตัวเองว่า ยังไงก็ต้องเดินต่อไป อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องเดินต่อไป เวลาคุยกับเพื่อนหรือคุยกับใครก็พูดคำนี้ออกมาบ้าง เพื่อสร้างกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ ให้กับคนอื่น
และก่อนสิ้นปี ก็เจอเหตุการณ์แบบไม่คาดคิด เพราะน้องที่รู้จักกันเสียชีวิตไปด้วยโรคร้าย ซึ่งได้เขียนถึงวันนั้นในอนุทินเลขที่29103 ไว้ ก็เลยทำให้ได้คิดถึงอีกประโยคหนึ่ง คือ
ช่วงนี้ก็กำลังวุ่นวายกับการเรียน ซึ่งบทบาทนี้ก็เป็นอีกบทบาทของการเป็นนักศึกษาอีกครั้ง ตอนแรกก็คิดว่าจะรับมือได้ แต่ไปๆ มาๆ ความหนักใจก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ วันนี้เจอเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันตอนม.ปลาย และเพิ่งจบป.โท ที่คณะอุตสาหกรรมเกษตร เลยถามเรื่องเรียน เพื่อนก็ให้ประโยคแทงใจมาอีกประโยค จำประโยคได้ไม่แม่น แต่ขอเรียบเรียงใหม่สั้นๆ ค่ะ คือ
ชีวิตที่เลือกแล้ว การสร้างกำลังใจก็เป็นสิ่งหนึ่งที่จะช่วยให้กำลังแรงใจเกิดขึ้น หากมันไม่เป็นไปตามเป้า ชีวิตก็คงไม่ได้เสียหายอะไร แถมยังได้บทเรียนและทักษะเพื่อการตัดสินใจเลือกที่จะทำต่อสิ่งที่กระทบต่อการดำเนินชีวิต ว่าเราจะรับจะปรับตัวอย่างไร ให้มันสร้างความสมดุลแห่งการเดินดำเนินชีวิตต่อไปค่ะ และคงจะนึกถึงประโยค ชีวิตยังอีกยาวไกล เพื่อสร้างแรงใจให้ตัวเองอีกครั้งค่ะ
บทเรียนชีวิตของปีที่ผ่านมา เยอะแยะมากมายเลยทีเดียวนะคะ
เอาไว้มีเวลาจะมาเขียนเพิ่มเติมค่ะ
^_^
ชีวิตฉัน ฉันเลือกเอง
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายกันอย่างรวดเร็วเลยนะคะ
มาฝากประโยคเด่นในใจกันเยอะๆ นะคะ ^_^
สวัสดีปีใหม่ครับ
ขอให้มีสุขภาพจิต สุขภาพกายที่สมบูรณ์แข็งแรงครับ
ชีวิต ที่ สว่าง
ชีวิต ที่ สะอาด
ชีวิต ที่ สงบ
โชคดีครับ
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
ขอบคุณที่แวะมาอวยพร ดิฉันขอให้ทุกท่านมีความสุขมากๆ เช่นกันนะคะ
ไม่มีความล้มเหลว มีแต่บทเรียนของชีวิต
อนินจัง ทุกขัง อนัตตา