เชิญร่วมบริจาค
สิ่งของที่ท่านไม่ได้ใช้, ของเล่น, ข้าวสารอาหารแห้ง, เสื้อผ้าที่ท่านไม่ใช้แล้ว, ทรัพย์เพื่อบำรุงค่ากินอยู่และค่ายา ให้แก่ บ้านโฮมฮักของแม่ต้อย จ.ยโสธร เราจะบริจาคในวันที่ 29 ธันวาคม 2551 (ใครจะไปอีกก็ได้นะครับ ไปได้ทุกวัน)
ความเป็นมาของบ้านโฮมฮัก
“บ้านโฮมฮัก” เป็นบ้านแห่งความรักของเด็ก ๆ นับร้อยชีวิตที่มาอาศัยพักพิงในยามที่ไม่เหลือใคร เด็กๆ ที่นี่มีทั้งเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์จากพ่อแม่ เด็กกำพร้าไม่ติดเชื้อแต่ถูกชุมชนผลักไสด้วยความรังเกียจ เด็กที่พ่อแม่มีปัญหาไม่สามารถเลี้ยงดูได้ เด็กที่มีปัญหายาเสพติด เด็กบางคนมาด้วยหัวใจที่แตกสลายพร้อมกับร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำ ทารุณกรรมของผู้ใหญ่ เรื่องราวของเด็กบางคนดั่งนิยายที่กรีดกระชากใจผู้ที่ได้รับรู้ เด็กที่นี่มีทั้งหมด 104 ชีวิต ตั้งแต่อายุ 4 วันไปจนถึง20 ปี
“แม่ต้อย” ของเด็ก ๆ หรือ สุธาสินี น้อยอินทร์ หญิงเหล็กหัวใจแกร่งที่มีความตั้งใจงานเพื่อสังคม มาโดยตลอดนับตั้งแต่เรียนจบ จากจุดเริ่มต้นที่ได้ทำงานเกี่ยวกับการดูแลเด็ก โดยไม่รับเงินเดือน จนกระทั่งมาตั้ง “มูลนิธิ สุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน” อยู่ที่เลขที่ 3 หมู่ 12 บ้านประชาสรรค์ ต.ตาดทอง อ.เมือง ยโสธร โทร 0-4572-2241 แม่ต้อยก่อตั้งบ้านโฮมฮักมา 20 กว่าปีแล้ว แต่จดทะเบียนเป็นมูลนิธิเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เป็นพินัยกรรมเพื่อความอยู่รอดของเด็กๆ เมื่อเธอต้องจากไป ทรัพย์สินทั้งหมด บ้าน รถ ที่ดิน มรดก ของพ่อแม่ก็ขายหมดมาเป็นค่ายา ค่าอาหาร ค่าเทอม ค่าน้ำ ค่าไฟ ของเด็ก ๆ ที่สูงถึงเดือนละ 4-5 แสนบาท สุดท้ายแม้กระทั่งสร้อยที่ใส่ติดคอยังต้องขาย เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายให้เด็กๆ ซึ่งเปรียบเสมือนลูกๆ ของเธอก่อนเมื่อ เปิดเทอม
แม่ต้อยเล่าว่า บ้านโฮมฮักเป็นบ้านหลังที่อบอุ่นเพื่อเด็ก ๆ ที่ยากไร้ ขาดที่พึ่งพิง เราอยู่กันด้วยความรัก แต่แร้นแค้น
ปัจจุบันขายสมบัติจนหมดเกลี้ยงตัว แม้จะมีเงินบริจาคเข้ามาแต่ก็ไม่พอ เด็ก ๆ ที่บ้านโฮมฮักต้องช่วยเหลือกัน แบบพี่ดูแลน้อง ปลูกผัก หาแมลงกินประทังชีวิต แต่ด้วยความแห้งแล้งก็ยากลำบากเหลือเกิน แค่น้ำใช้อาบทั้งบ้านก็ไม่พอ จะเอาน้ำที่ไหนไปรดผัก แมลงที่หาได้ต้องเอาไปคั่วแล้วป่นโรยข้าวเพื่อให้พอกินกันทั้งบ้าน เด็กก็มีแต่ตัวเล็ก ๆ บางส่วนก็ป่วย บางส่วนไปโรงเรียน ที่โตขึ้นมาหน่อยก็ต้องดูแลน้องตัวเล็ก ๆ ที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ และบางคนก็ต้องพยาบาลน้องๆ ที่เจ็บป่วยซ้ำร้ายแม่ต้อยของเด็กกำลังป่วยด้วย “มะเร็งลำไส้ระยะสุดท้าย” ซึ่งหมอบอกว่าเธอจะอยู่ได้อีกไม่เกิน 6 เดือน แต่หัวใจแม่เกินร้อยที่เธอมอบให้เด็กๆ ทำให้เธอสู้ บางคืนเธอถูกรุมเร้าด้วยอาการปวดที่ไม่ได้พักผ่อนจากการทำงานหนัก กลางคืนถึงกับนอนไม่ได้ ต้องลุกออกมาเดินที่ข้อเท้าจะมีกระดิ่งเป็นลูกกระพรวนห้อยไว้ เพราะยามเธอออกมาเดินเด็ก ๆ ได้ยินเสียงกระดิ่งจะได้ไม่กลัวคิดว่าเป็นผี .. แต่จะมีวันไหนที่แม่ต้อยไม่ลุกออกมาเดินอีกแล้วก็ไม่รู้ !?! แล้วเด็ก ๆ จะอยู่กันได้อย่างไร ต้องกำพร้าครั้งที่สองในชีวิตกันอีกแล้วหรือ ? ปัจจุบันบ้านโฮมฮักกำลังประสบภาวะขาดแคลนทุนทรัพย์ อย่างหนัก และขาดครูพี่เลี้ยง ขาดเจ้าหน้าที่ อาสาสมัครที่ทยอยถอนตัวออกไป
“พี่ ๆ จะกลับมาหาพวกหนูกันอีกมั๊ยคะ” “พี่หนูอยากได้เสื้อสีแดงไว้ใส่ หนูจะได้ใส่ก่อนตายมั๊ยคะ”
และอีกมากมายคำพูดอันเสียดแทงหัวใจทุกคน อยากให้สังคมได้รับรู้ ก่อนจากกันโบกมือลาด้วยน้ำตาและแววตาของเด็ก ๆ
ที่มองรถ จนลับตาพร้อมกับความหวังว่าจะมีใครมาเยี่ยมเยือนและนึกถึงพวกเขาเหล่านั้นกันอีกบ้าง…
สำหรับผู้มีจิตศรัทธาบริจาคช่วยเหลือเด็ก ๆ โอนเงินไปได้ที่ ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขา ยโสธร ชื่อบัญชี มูลนิธิสุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน เลขที่ 561-2-21187-7 โทร. 0-4572-2241 อยู่ที่เลขที่ 3 หมู่ 12 บ้านประชาสรรค์ ต.ตาดทอง อ.เมือง จ. ยโสธร
(ถ้าคิดไม่ออกว่าแม่ต้อยคือใคร แนะนำให้ดูโฆษณาของไทยประกันชีวิตนะครับ)
สวัสดีคะ มาให้กำลังใจค่ะ
*_* ร่วมด้วยช่วยกันนะคะ
ขอบคุณครับ ข้อมูลทุกอย่างผมขโมยมาจากบล็อกของครูเทียนน้อย (คงอภัยผมบ้างนะ)
สวัสดีคะ มาให้กำลังใจค่ะ
*_* ร่วมด้วยช่วยกันนะคะ
อ่าช่วยลบออกให้อีกอันสองอันกับอันนี้ได้ไหมค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ไม่เป็นไรครับ อ่านเยอะๆ ได้กำลังใจดี
แปลกนะเคยดูรายการของต๋อย ไตรภพ เกือบ 15 ปี แล้วหล่ะ แม่ต้อย ก้ออกรายการว่าเป็นมะเร็งตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว มะเร็งขั้นสุดท้ายนี่ เป็นได้นานขนาดนี้ก็ดีนะ ที่ยังมีชีวิตอยู่ได้
คนดี โลกยังจารึกความดีนั้นไว้ ยินดีให้การช่วยเหลือและบอกต่อค่ะ