สักวา


ยามค่ำ

สักวารักแท้

สักวาพ่อแม่เลี้ยงดูลูก

                                                                คอยพันธ์ผูกห่วงใยไม่เหห่าง

                                                                จะหนาวร้อนทั่วร่างสรรพางค์

                                                                ก็อยู่ข้างลูกน้อยคอยดูแล

                                                                                คลาลูกเศร้าพ่อแม่ก็เศร้าด้วย

                                                                ท่านคอยช่วยป้องภัยหลายหลากแง่

                                                                ความรักที่ให้ลูกมิเปลี่ยนแปล

                                                                คือความรักของพ่อแม่แท้จริงเอย ๚๛

คำสำคัญ (Tags): #สักวา
หมายเลขบันทึก: 230924เขียนเมื่อ 20 ธันวาคม 2008 20:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน 2012 23:07 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก

  • เป็นรักที่บริสุทธิ์
  • เป็นความห่วงใย
  • เป็นความห่วงหาออาทร
  • ไม่หวังผลตอบแทน
  • .............................

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ ขอบคุณครับคุณละเอียด ศรีวรนันท์ ที่เข้ามาเยี่ยมชม

สักวามารดาพระพรหมลูก...             ความพันผูกลูกจำความรักใส

ไม่เคยเปลี่ยนแปรรักจากหัวใจ...       รักยิ่งใหญ่รักของแม่...รักแท้เอย

ขอบคุณครับท่านอาจารย์วิโรจน์ พูลสุข

สวัสดีค่ะ

สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก ....อิอิอิ

ง่าแต่งไม่เป็นอ่าค่ะ

อาจารย์วิโรจน์ พูลสุข แต่งเก่งจังค่ะ

สักวา...รักอื่นมีหมื่นแสน

ไม่เหมือนแม้นรักลูกอย่างใหญ่หลวง

รักลูกเกินกว่าสิ่งใดในทั้งปวง

พ่อแม่ห่วงเพราะรักลูกดั่งดวงใจ...

ขอบพระคุณครับคุณครูเทียนน้อย ท่านอาจารย์umi ที่กรุณามาแววะเยี่ยมยาม

 

  • สวัสดีค่ะ  คุณพิมล..


  P ครูกานท์  ให้มาตามคุณสมาชิกหมายเลข 8 ไปส่งการบ้านค่ะ  ในบันทึกห้องเรียนกวี 1 กลอนล้อบทครู   ^^ 

ส่งการบ้านแล้วครับ ขอบคุณครับที่ห่วงใย

พ่อแม่ทุกคนรักลูก (เข้าใจค่ะ) แล้วไยไม่ดูแล

จริง ๆ ครับ (แต่เป็นบางคนนะ) ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ

สวัสดีครับคุณพิมล มองจันทร์

วันนี้แวะมาเยี่ยมห้องสักวาครับ

ผมรู้จักสักวาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือม.ต้นครับ
ที่โรงเรียนมีขาตั้งหน้าจั่วหนีบหนังสือพิมพ์ให้นักเรียนยืนอ่าน
ที่โรงเรียนรับ นสพ.สยามรัฐ ครับ
จำได้สมัยนั้นมีแค่ ๘ หน้า
จะมีสักวาตีกรอบอยู่หน้าแรก วันละ ๒ บท เขียนโดย มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ครับ
ท่านเป็นนักปราชญ์ นักเขียน นักการเมือง และศิลปินแห่งชาติ
นับเป็นปูชนียบุคคลท่านหนึ่งของไทย ครับ

ผมเริ่มสนใจบทกลอนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาครับ

ขอแถมนิดนะครับ

ขณะนี้ผมเขียนกลอนสำนวนใหม่ 3 สำนวนแล้วครับ

ขอเชิญอาจารย์ไปแวะอ่านพูดคุยกันนะครับ

http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/231779

http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/231692

 http://gotoknow.org/blog/nusuwutg/231522

 

ขอบคุณครับอาจารย์สุวัฒน์ เดี๋ยวจะเข้าไปอ่านนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท