ใต้จันทร์บ่มีจัน
ที่ผ่องพรรณผิวเหลืองนวล
กลิ่นหอมระคนชวน
ก็บ่พบหาบ่มี
ไฉนเรานั่งเหงาคอย
ความเลื่อนลอยอยู่ไกลที่
เพียงพึ่งผลิมาลี
เผยอบานบนก้านเบา
เฝ้ามองอยู่ใต้จันทร์
ว่าสักวันคงสิ้นเหงา
จันหอมจะกล่อมเกลา
ให้ดวงจิตสุขเกษม
เรไรระบายเสียง
ใช่ว่าเพียงจะปรีเปรม
รอเจ้ามาเติมเต็ม
ให้สุขสมปรารถนา
โอ้ดวงศศิธร
ที่โคจรบนนภา
ใยเล่าจึงส่องมา
ให้ยลแสงสุนทรี
ฤาเจ้ามายิ้มเยาะ
จะหัวเราะชื่นฤดี
พบจันทร์จันบ่มี
เอ่ยวจีเป็นแสงนวล๚๛
เขียนตอนจันทร์ยิ้ม แต่เสียดายวันนี้ไม่จัทร์ให้ชม
บทกลอน :สักคนบนฟ้า
ตะวันลับขอบฟ้าอีกคราแล้ว
ช่อดอกแก้วชูช่อล้อลมหนาว
กลิ่นกรุ่นหอมช่อชูลู่ลมพราว
บางดอกขาวหล่นพรูสู่ดินพลัน
แหงนมองดาวพราวพร่างอยู่กลางฟ้า
มีจันทราแต้มยิ้มอิ่มใจฝัน
ดาวคู่เดือนเป็นเพื่อนฟ้าหลังสายัณห์
ดวงตะวันอยู่เพื่อนฟ้าหลังราตรี
ขอสักคนส่งสู่ใจได้ไหมฟ้า
ขอใครมาปลอบใจใครคนนี้
ขอสักคนที่จริงใจฟ้าช่วยที
ขอภักดีให้กันแค่นั้นพอ
มาชมจันทร์เจ้าเอ๋ยลอยเด่นดวง
แสงทั้งปวงดวงจันทร์ส่องแสงกว่า
ยิ่งจันทร์เพ็ญเด่นดวงกว่าดารา
ในนภาข้าชมจันทร์วันเพ็ญ..เอย...อิ อิ อิ .
ไพเราะมากเลยครับท่านอาจารย์umi
ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมชม