คิดถึงเทพธิดา

เทพธิดาแห่งลำประโดงความทรงจำ ความงามบริสุทธิ์ของพื้นเหย้าชาวชน อดีตที่เดินทางหายไปในอนาคตอันมิอาจเหนี่ยวรั้ง พร้อมๆ กับตุ๊กตาชีวิตยากไร้ไกลถิ่น ทิ้งวิถี...

                คิดถึงเทพธิดา

 

(กาพย์สาวหาบน้ำ ๑๓)

          สาวน้อย        กระโจมอก    

อาบน้ำท่านก            อาบอาทิตย์อุทัย       

นกน้ำ                     ลำประโดง     

เฝ้ายามอยู่โยง          ให้สาวแก้มใส 

ลอยคอ                   ในลำคู

มือน้อยค่อยถู            เนื้อนก…อกใจ

ขยับ                       เขยื้อนปม

เพียงเทพพนม           โฉมน้องยองใย        

ซ่อนรูป                    เรือนกายสาว 

ยิ่งเนียนใจหนาว         ทุกคราวฝันใฝ่

แฝงตัว                    ใต้บัวบอน     

ปทุมทิพย์อรชร          ช้อนน้ำรำไร   

ปลอดตา                  ลำประโดง     

ทำซิ่นตีโป่ง              กระทุ่มน้ำใส  

สายน้ำ                    กับสาวน้อย   

ตะวันรุ่งร้อย              สร้อยอรุณวิไล

          สนาน           สราญชื่น                

ระลอกหยอกกลืน       เกี้ยวโลมโฉมวัย       

กล้องภาพ               จากสวรรค์     

บันทึกภาพวัน           ชีวิตสวยใส    

นกกา                     ริมท่าชล       

ร่ายกวีนิพนธ์            เพราะพริ้งยิ่งใหญ่      

สายลม                   เล่นดนตรี               

บรรสานดีดสี            กับซอลำไผ่

กบเขียด                 ขับลำนำ

สาวน้อยอาบน้ำ        อาบรักฝากใจ 

          สาวน้อย       กระโจมอก    

จากนาท่านก            อาบน้ำท่าไหน

เปลือยอก               และเปลือยตัว

อยู่ใต้ฝักบัว             สิ้นแล้วหรือไร

ทุ่งนา                    และฟ้าโค้ง    

เทพธิดาลำประโดง    อยู่ไกล…แสนไกล

.

 

(เสียงปลุกยามค่ำคืน,ศิวกานท์ ปทุมสูติ,๒๕๔๑)

[พิมล มองจันทร์]

(โครงสาร)

งามคำแต้ม ตื่มลายภาษา

งามคำควร แมนความจริงแท้

แต่นั้น นงค์หล่าน้อย ลอยเล่นนที

เจ้าก็ เขียนหมั่นไว้ คนหย้องบ่เซา ท่านเอ้ย

[ครูกานท์]

ม่วนอีหลี คำริน

คำถิ่น อัตลักษณ์ วลี

ถนอมฮัก ไว้เด้อ

[พิมล มองจันทร์]

ขอบคุณครับคุณครู

[กวิน]

สาวน้อย       กระโจมอก    
จากนาท่านก            อาบน้ำท่าไหน
เปลือยอก               และเปลือยตัว
อยู่ใต้ฝักบัว             สิ้นแล้วหรือไร
ทุ่งนา                    และฟ้าโค้ง   
เทพธิดาลำประโดง    อยู่ไกล…แสนไกล


จบได้สะเทือนใจและให้คนอ่านได้ฉุคิดมากๆ เลยครับอาจารย์แถมเป็นกาพย์ประดิษฐ์ใหม่ด้วย ขอมาศึกษาและจดจำไว้ใช้บ้างครับ :)

[ครูกานท์]

• กาพย์สาวหาบน้ำ ๑๓ รูปรอยแห่งจินตภาพสาวหาบน้ำ ความงามในท่วงท่าเหยาะย่างของปลีน่องผ่องพรรณ ซึ่งเนิบนาบรับกันกับจังหวะยวบหยุ่นของถังน้ำที่คล้องสายยูอยู่ปลายคาน ภาพนั้นยังไหวประหวัดชัดใจคำนึงไม่รู้ลืมเลือน

หนึ่งในคำประพันธ์ใหม่ชุด "กาพย์หัวเดียว" รวมกว่า ๑๐ ชนิด ที่ประดิษฐ์คิดขึ้นจากความบันดาลจิตฝังใจในภาพชีวิตวิถีชนบท พื้นบ้านพื้นเมือง รากเหง้าชาวชน เช่น กาพย์สาวกระทายข้าว กาพย์ควายสะบัดหญ้า กาพย์หิ่งห้อย กาพย์ดอกฝน กาพย์แสงตะวัน กาพย์เต้นกำ กาพย์สร้อยปี่ซัง กาพย์นางแซว กาพย์กล่อมพระพาย กาพย์หยาดน้ำค้าง กาพย์ดอกโสน กาพย์ดอกแคร่วง ฯลฯ

[ครูกานท์]

• ขอเชิญชวนสมาชิก โรงเรียนกวีออนไลน์ ร่วมเขียน กลอนล้อบทครู ที่...http://gotoknow.org/blog/krugarn2/230617