๒๔.วันนี้ที่รอคอยของเด็กห้องท้าย..เราทำได้
วันนี้เป็นวันที่รอคอยการพิสูจน์ฝีมือของเด็กๆชาว "จักรยานน้ำเก็บขยะ" เนื่องจากได้รับแจ้งจากท่าน"รองอ้อด" และท่าน"รองแป๊ะ" 2 ขุนพลฝ่ายบริหารของโรงเรียนของเราว่าจะมีการมาถ่ายทำรายการที่เน้นกิจกรรมที่เกิดจากไอเดียของวัยรุ่นของไทย ซึ่งในการมาถ่ายทำที่โรงเรียนของเราจะเน้นเกี่ยวกับเรื่องราวของโครงงานวิทยาศาสตร์ ที่มีโครงงานเกษตรมาร่วมนำเสนออีก 2 โครงงาน ซึ่งเป็นโครงงานที่ต่างได้รับรางวัลจากการไปประกวดมาแล้วเป็นเครื่องการันตี แน่นอนค่ะ...เด็กๆกลุ่มนั้นต้องพูดสื่อสารได้อย่างแคล่วคล่อง มีการนำเสนอที่เรียกได้ว่าเป็นมืออาชีพ (ระดับนักเรียน) แน่นอนจึงได้รางวัลกลับมา
เมื่อทราบจากท่านรองทั้ง 2 ท่านแล้วว่าโครงงานจักรยานน้ำเก็บขยะ จะได้รับโอกาสเป็นศิลปินหน้าใหม่ (หน้าไม่ช้ำ) เนื่องจากยังไม่เคยได้ไปแสดงที่ไหนมาก่อนเลย ยิ่งเด็กๆได้เห็นการถ่ายทำที่ดูราบรื่นของ 2 กลุ่มแรกยิ่งใจแป้ว...อืม..ไม่ได้การแน่หากปล่อยให้เขาอกสั่นขวัญแขวน ครูแป๋มจึงย้ำถึงจุดยืนว่าโครงงานของเรามีจุดยืนคืออะไร ต่างจากเขาตรงไหน (ต้องย้ำคิดย้ำทำค่ะเพราะเขาไม่เคยนี่คะ น่าเห็นใจจริงๆ) ซึ่งพอผ่อนคลายแล้ว คำตอบที่พวกเขาช่วยกันตอบเป็นเสียงเดียวกันก็คือ พวกเราเป็นเด็กห้องท้าย แผนการงานอาชีพ ที่คิดทำโครงงานวิทยาศาสตร์ที่เน้นการคิดวิเคราะห์ความรู้ที่ได้รับในชั้นเรียน บวกกับการได้ออกมาศึกษาสภาพแวดล้อมนอกชั้นเรียนตามแนวทางของกิจกรรมรายวิชาพื้นฐานชีววิทยา เกี่ยวกับมลภาวะทางน้ำ กับการทำงานของกังหันน้ำชัยพัฒนา มีการแยกกันไปศึกษาจากแหล่งเรียนรู้ที่แบ่งหน้าที่กันเอง นำมาจัดทำร่วมกันแบบลองผิดลองถูกครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งเป็นชิ้นงานที่เสร็จสมบูรณ์ในลักษณะต้นแบบ แถมยังคุยว่ามีการคิดกันแล้วว่าเสร็จงานนี้จะมีการจัดทำต่อยอดของเดิมออกไปอีก....อืม พลังพวกเขามากจริงๆค่ะ
เหตุการณ์หลังจากนี้คงไม่ต้องบอกว่ามันลุล่วงสมความประสงค์ได้ดั่งใจ ด้วยแรงใจจากน้องๆ พี่ๆ ตลอดจนครูอาจารย์บางท่านได้มาให้กำลังใจถึงขอบสระ ทุกคนนำเสนอ ตอบคำถาม รวมทั้งสาธิตได้ดีมาก......ทั้งที่คราแรกๆ....ดูแล้วก็สงสารกลัวเขาจะเป็นลมกัน อุตส่าห์เสริมหล่อ ตัดผมตัดเผ้า รีดผ้าเรียบกริบ หน้าขาวนวลด้วยแป้งฝุ่นประจำตัว เด็กเอ๋ยเด็ก....เด็กสายการงานอาชีพ แต่มีใจรักที่จะสร้างสรรค์ผลงานออกมาเพื่อพิสูจน์ตัวเองได้สำเร็จในระดับหนึ่ง และจากวันนี้เป็นต้นไป ก็ต้องหมั่นฝึกฝนฝีมือให้ดียิ่งขึ้นไปให้มากๆ.....แม้ว่าครูแป๋มจะต้องจากพวกเธอไป แค่ตัวจังหวัดโคราชแค่นี้ นั่งรถไฟแค่ 2 สถานีก็ถึงแล้ว ส่วนรถยนต์เหรอ ก็แค่ประมาณ 30 กิโลเมตร เราก็เจอกันแล้ว ทุกสัปดาห์ยังได้น่า. ครูแป๋มจะยังเป็นครูของพวกเธอเสมอ จะมาหาหรือโทรมาก็ได้ทั้งนั้น หรือเอาไว้ครูแป๋มจัดการตัวเองปรับตัวให้เข้ากับโรงเรียนใหม่เรียบร้อยแล้ว ครูจะมาเยี่ยมพวกเราเองดีไหม...ถึงตอนนั้นจะมีคนจำครูแป๋มได้ไหมหนอ....แต่ ณ วันนี้ เวลานี้ ครูแป๋มอยากตะโกนบอกพวกเธอดังๆว่า "ครูภูมิใจพวกเธอมาก รู้ไหม????.
ความเห็น (14)
ขอเป็นกำลังใจครับ ตอนนี้ผมก็สอนเกี่ยวกับโครงงาน ตอนนี้กำลังทำโครงงานจักรยานผสมปุ๋ยอยู่ อยากเห็นรูปแบบจักรยานน้ำเก็บขยะมากๆแปลกดีครับไม่เคยได้ยินมาก่อน อยากขอแบบมั่งครับ เผื่อได้เป็นแรงบันดาลใจให้กับนักเรียน สอนโครงงาน ม 2 ครับ วันหลังขอดูรูปหน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ เยี่ยมชมของผมที่ หมวดเกษตร อุตสาหกรรม นะครับ ช่วยชี้แนะด้วยขอบคุณล่วงหน้าอีกที่ครับ
ขอบพระคุณท่านประจักษ์เป็นอย่างสูงนะคะ เป็นส.ค.ส. แผ่นแรกที่ได้รับก่อนใครๆ สร้างความสดชื่นได้มากทีเดียว ขอบพระคุณนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูเด็กๆ ต้องขอโทษที่ช่วงนี้ยังรอภาพและเสียงจากเด็กๆค่ะ เป็นการทำงานที่ครบวงจรที่แม้แต่การจัดเก็มื่อทุกคนภาพ ตัดต่อภาพก็เป็นหน้าที่ที่นักเรียนจะนำมาส่งเมื่อทุกคนเห็นพ้องต้องกันแล้วจะนำผลงานมาส่งครูเอง ได้กระบวนการกลุ่มด้วยค่ะ สัญญาค่ะว่าจะนำมาเสนอให้รับทราบกันแน่นอนค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
ด้วยความคิดที่จะพัฒนาเด็กห้องท้ายว่ามีศักยภาพ
ให้ได้รับการยอมรับจากสังคม
แล้ววันหนึ่งก็มาถึง..
วันที่ประกาศว่าถึงเป็นเด็กห้องท้ายก็สามารถทำได้
และทำได้ดีไม่ได้แพ้ใครๆ
ด้วยจิตอาสาที่ทุ่มเทให้กับงานของทุกฝ่าย
กิจกรรมของเด็กห้องท้ายได้รับการยอมรับจากสังคม
จนมีสื่อมาทำข่าวเผยแพร่
เบื้องหลังความสำเร็จอันนี้เป็นความปรารถนาของครูแป๋ม
ที่จะให้เด็กห้องท้ายรับรู้ว่าพวกเขาก็มีศักยภาพหากว่าตั้งใจ จริงใจ และรักงาน
คำพูดของครูแป๋มที่แนะให้เด็กช่างเป็นเหตุผลที่งดงามคมคายเหลือเกิน
ดังเนื้อความที่ยกมาข้างล่างนี้
ครูแป๋มจึงย้ำถึงจุดยืนว่าโครงงานของเรามีจุดยืนคืออะไร ต่างจากเขาตรงไหน (ต้องย้ำคิดย้ำทำค่ะเพราะเขาไม่เคยนี่คะ) คำตอบที่พวกเขาช่วยกันตอบคือ เน้นการคิดวิเคราะห์ความรู้ที่ได้รับในชั้นเรียน บวกกับการได้ออกมาศึกษาสภาพแวดล้อมนอกชั้นเรียนตามแนวทางของกิจกรรมรายวิชาพื้นฐานชีววิทยา เกี่ยวกับมลภาวะทางน้ำ และกังหันน้ำชัยพัฒนาและการแยกกันไปศึกษาจากแหล่งเรียนรู้ที่แบ่งหน้าที่กันเอง นำมาจัดทำร่วมกันแบบลองผิดลองถูก จนกระทั่งเป็นชิ้นงานที่เสร็จสมบูรณ์ในลักษณะต้นแบบ
- สวัสดีค่ะ ท่านสุวัฒน์
- ขอบคุณที่ได้ขยายความดั่งตาเห็น
- เด็กๆคงดีใจที่มีผู้เห็นความสำคัญ
- ขอบคุณค่ะ
เด็กสุรธรรมฯ
นายแน่มากน่ะ..
รางวัลชีวิตของครู ก็อยู่ที่ตรงนี้แหละครับ
- สวัสดีจ๊ะ เด็กสุรธรรมฯ
- เอ่อ บอกเด็กโนนสูงฯ หรือครูแป๋มน๊อ!!!!
- ค่ะ ท่านฯรองวิชชา ที่เคารพ
- ที่ท่านกล่าวมา ตรงใจแป๋มที่สุด
- ท่านเป็นแรงใจหนึ่งที่กล่าวสนับสนุน
- เรื่องราวเด็กห้องท้ายนับจากวันแรกที่แป๋ม
- เข้ามาที่นี่ยังและแวะมาเสริมแรง ให้กำลังใจ
- มิได้ขาด..เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ใจดี เข้าถึง สัมผัสได้
- ว่าหัวใจเจ้านายที่ดี นี่สิ ต้องอย่างรองฯวิชชา...
อ่านเรื่องราวจบลง บอกไม่ถูกเลยในความรู้สึกตัวเอง เห็นใจครูพร้อมสงสารนักเรียนค่ะ ฝากให้นักเรียนจำคำสอนของครูไว้ ดูครูห่วงนักเรียนมาก เอาใจช่วยค่ะ มายินดีที่ทำสำเร็จสมกับความพยายามมานาน อย่ายอมแพ้กันนะคะเด็กๆ
- สวัสดีค่ะ คุณสุทธิโสภา
- ขอบคุณที่แวะมานะคะ
- เด็กๆคงดีใจมากเมื่อรู้ว่า
- มีผู้ร่วมยินดีอีกท่านหนึ่ง
- ท้ายสุดครูแป๋มก็ภาวนา
- ให้เขาอย่ายอมแพ้เช่นคุณ
- ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
- ยินดีที่ได้รู้จักด้วยนะคะ.
- คิดถึงจัง ต้นหายป่วยรึยังเอ่ย เป็นห่วงนะจ๊ะ
น้องทรายละจ๊ะ วันนี้เป็นอย่างไร ขอบใจที่โทรมาคุยกับครูแป๋มนะคะ
ขอบใจทรายที่ใส่ใจครูนะคะ