งานมหกรรมวิชาการและศิลปหัตถกรรมภาคเหนือ
ห่างเหินจากการใช้อินเตอร์เน็ตไปเสียนาน เนื่องจากการผ่าตัดต้อที่ตา จำเป็นต้องพักสายตาเสียนาน เมื่อสัปดาห์ที่แล้วได้ไปเป็นคณะกรรมการตัดสินการประกวดผลงานนักเรียนในงานมหกรรมวิชาการและศิลปหัตถกรรมนักเรียนภาคเหนือ ที่จังหวัดลำปาง ดูผลงานนักเรียนตามเต็นท์และเวทีต่าง ๆ ต้องยอมรับว่าแต่ละเขตพื้นที่ได้พัฒนาการเรียนการสอนไปมากทีเดียว นักเรียนแสดงออกได้อย่างมั่นใจ การเรียนการสอนที่เกี่ยวกับงานอาชีพดูเหมือนจะโดดเด่นมาก งานมหกรรมวิชาการ และศิลปหัตถกรรมนักเรียน ได้ช่วยสะท้อนให้เห็นการจัดการศึกษาของแต่ละเขตได้เป็นอย่างดี เขตที่ได้รางวัลเหรียญทองไม่ใช่โรงเรียนที่มาจากเขต 1 เสมอไป คุณครูคงได้เก็บผลเอาไปวิเคราะห์กันบ้าง วันนั้นได้ไปตัดสินการแต่งคำประพันธ์ของนักเรียนระดับมัธยมปลาย หัวข้อในการแต่งคำประพันธ์ที่ให้เขียนก็คือ "สิ่งแวดล้อม" ได้ย้ำนักย้ำหนาให้นักเรียนเขียนตัวหนังสือให้คณะกรรมการอ่านออก เดี๋ยวคำประพันธ์ที่นักเรียนแต่งจะไม่ได้คะแนนเพราะกรรมการอ่านไม่ออก เลยอ่านผิดจากที่นักเรียนเขียน นักเรียนก็ทำท่าเข้าใจกันทุกคน ตอนตรวจผลงานนักเรียนก็ยังปรากฏว่า นักเรียนมัธยมปลายก็ยังมีลายมือเป็นตัวงอกอยู่ และที่สำคัญยังมีการเขียนตก ๆ หล่น ๆ ลองดูคำประพันธ์บาทนี้ก็แล้วกัน " ถ้าไม่ช่วยรักษาไว้ จะหาไหมาทดแทน" ดูเอาเถอะตก น หนูตัวเดียวเล่นเอาความหมายเปลี่ยนไปหมดเลย คุณครูที่เอาผลงานนักเรียนของตนมานั่งอ่านก็ถามว่า ทำไมนักเรียนจึงไม่ได้เหรียญทอง ทั้ง ๆ ที่แต่งได้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ ทั้งครู ลหุ ครบถ้วน ก็ต้องชี้แจงให้เห็นว่า นักเรียนใช้คำที่ไม่มีความหมายมาใส่เพื่อให้ได้เสียงครุ ลหุ แล้วจะเอารางวัลเหรียญทองอีกหรือคะ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
พักผ่อนสายตามาก ๆ ขอให้มีความสุขนะคะ
ตกแค่น หนู บางคำเขียนตก ความหมายนักหนากว่าอีกค่ะ
ขอบคุณสำหรับ ส.ค.ส. และคำอวยพรค่ะ เห็นภาพดอกไม้แล้วนึกได้ว่าได้ถ่ายรูปดอกกล้วยไม้ป่าที่บ้านไว้มากเหมือนกัน ถ้ามีเวลาจะนำขึ้นบล็อกให้ชมกันค่ะ
มีไรกูไม่ตอบมีไรวะสัส