แสงหิ่งห้อยของแผ่นดิน
.
แสงหิ่งห้อยของแผ่นดิน
ศิวกานท์ ปทุมสูติ
.
ความยากความจนของแผ่นดินนี้ แท้จริงแล้วหาใช่เป็นความยากจนเงินทองไม่ เพราะเงินทองเป็นของมาทีหลัง คือมาทีหลังการทำงาน การงานอาชีพสำคัญของคนส่วนใหญ่ในประเทศของเราก็คือเกษตรกรรม ซึ่งเป็นเกษตรกรรมที่ผู้คนส่วนใหญ่มักทำกันตามยถากรรมและเหลวไหลไร้ภูมิปัญญาเพิ่มขึ้นทุกวันๆ
.
ภาครัฐและภาคการศึกษาขาดองค์ความรู้ความเข้าใจในอุดมวิถีที่แท้จริง การขับเคลื่อนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมนอกจากจะไม่อาจลงลึกถึงการเยียวยาความมืดบอดและอ่อนแอของชุมชนแล้ว มิหนำซ้ำยังพัดพากระแสความเสื่อมสาดซัดเข้าไปในเพิงเหย้าของชีวิตให้เสพติดบริโภคนิยมจนเกินบันยะบันยัง ตื้นเขินกับวิถีแห่งการดำเนินไป ตกเป็นเหยื่อซ้ำซ้อน...
.
ก่อให้เกิดปัญหาหนี้สินกินไร่ขายนา ปัญหาสิ่งเสพติด ไม่รู้จักกินไม่รู้จักใช้ ทำลายระบบนิเวศ ขาดโภชนาการอันเหมาะสม ขาดสุขภาวะอันพึงประสงค์ ทิ้งถิ่นทิ้งวิถี ครอบครัวแตกแยก ศีลธรรมเสื่อมทราม คุณภาพชีวิตต่ำ อาชญากรรมขยายตัว...
.
เรายากจนสติปัญญา รวมทั้งขาดแคลนความรู้ความเข้าใจชีวิตที่ดีงามเหมาะสม และซ้ำยังขาดทักษะการใช้ชีวิตที่อุดมด้วยภูมิธรรมสันติสุขต่างหากครับ
.
ในฐานะที่เป็นครูผมไม่อาจมองข้ามความเป็น "จำเลยร่วม" คนหนึ่งของระบบการศึกษา ระบบการศึกษาที่ยังไม่อาจจุดประทีปส่องทางมืดบอดของแผ่นดิน ยังไม่อาจสร้างเสริมความเข้มแข็งทางจริยปัญญาแก่สังคมนี้ได้อย่างจริงจัง ทุกวันนี้จึงมุ่งทุ่มเทพลังชีวิตเพื่อการจัดกิจกรรมเรียนรู้แก่เด็ก เยาวชน ครูอาจารย์ และผู้เกี่ยวข้องทุกภาคส่วนในแวดวงการการศึกษา แม้เป็นเพียงแสงหิ่งห้อยในพงหญ้าก็คงยังดีกว่าแฝงตัวอยู่ในความมืดเยี่ยงคากคกที่จ้องจับแมลงขณะแสงฟ้าแลบ และผมก็อยากหวังเห็นเพื่อนร่วมทางอีกหลายชีวิตที่จะมาร่วมกันเป็น "แสงหิ่งห้อยของแผ่นดิน" ด้วยครับ
.
พร้อมกันนี้จึงฝากบทกวีมาให้อ่านพินิจ "มิติ" ของแผ่นดิน...
.
โศลกบริภาษแผ่นดิน
แด่ลูก(โง่แกมหยิ่ง)ของพ่อ
ศิวกานท์ ปทุมสูติ, เนชั่นสุดสัปดาห์, ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๔๓.
ครั้งทวดปู่ทวดย่าทำนาไร่ ท่านถางไถถากทำตามประสา
ใช้ แรงคนวัวควายลงไร่นา พึ่งน้ำฟ้าป่าฝนที่ปรนปรุง
ถึงชั้นปู่ชั้นย่าทำนาทวด ทั้งเกี่ยวนวดลงแขกแลกแรงทุ่ง
ทุนคือเหงื่อปุ๋ยคือรักที่บำรุง มีข้าวหุงปลาหอมแวดล้อมชีวิต
จากไร่นาย่าปู่สู่แม่พ่อ ยังสายปอสายป่านอันศักดิ์สิทธิ์
เมื่อน้ำแห้งขอดรางชังโลงวิด เมื่อน้ำหลากดักสลิดตะเพียนทอง
ปลูกฟักแฟงแตงบวบชะอวบยอด ปลอดพิษปลอดรายจ่ายอันฟายฟ่อง
อยู่เรือนจากฟากสับประคับประคอง อยู่รวมน้องรวมพี่มีน้ำใจ
แม่รู้จักทอเสื่อทอเสื้อผ้า พ่อสานกระบุงตะกร้าจากไม้ไผ่
ฉากชีวิตเรียบงามความเป็นไป เรียบง่ายในวิถีที่เป็นมา
ด้วยกินอยู่พอเพียงเลี้ยงลูกหลาน หนี้ไม่พอกดอกไม่พาลถึงนากล้า
ทุนไม่หายกำไรมีแก่ชีวา แม้ไม่รวยหรูหรา…ก็อยู่เย็น
แต่วันคืนกลืนกินวิญญาณเก่า ลูกผ่าเหล่าหลานผ่ากอเกิดยุคเข็ญ
มันทิ้งไร่ทิ้งนาล้าลำเค็ญ ไปยอมเป็นวัวควายเที่ยวขายแรง
บ้างไปเรียนไปร่ำทำหัวสูง เดินตามฝูงควายใหม่หัวใจแหว่ง
ไปตามแบบตามเบ้าเขาปรุงแปลง ไปล่มแล้งชีวิตจิตวิญญาณ
ที่ทำนาทำไร่หัวใจเติบ คิดกำเริบเกินตัวทั่วถิ่นย่าน
เลิกใช้ควายใช้วัวเป็นบริวาร จ้างรถไถให้ทะยานเหยียบไร่นา
ซื้อปุ๋ยพิษเคมีภัยอีกสารพัด เพื่อหวังจัดเกษตรกรรมล้ำเลอค่า
เลิกลงแขกกลับลงทุนทุกเวลา ทุนไม่มีก็กู้มาไม่ปรารมภ์
จอดเกวียนแล้วเปลี่ยนเป็นรถกระบะ เพิ่มพันธะหนี้สินจนสะสม
ทั้งอุปโภคบริโภคเพิ่มโศกตรม ค่านิยม โง่แกมหยิ่ง สิงสู่ใจ
โอ้ลูกเอยหลานเอยไม่เคยคิด ยังก้าวเดินทางผิดอยู่เผลอไผล
จะไขว่คว้าปริญญากันไปไย ถ้ายังพาประเทศไทย-สู่หายนะ.
ความเห็น (11)
สวัสดีค่ะอาจารย์...
สบายดีนะคะ...
ตอนนี้หนูเป็นครูที่โรงเรียนวัดท่าไชย(ประชานุกูล)
จ.สุพรรณบุรี ค่ะ
จาก....อดีตลูกศิษย์
อายุบวรจ้ะ "ครูแกนด์"
ท่าไชยแค่นี้เอง
มีโอกาสพาเด็กๆ มาเรียนรู้ที่ทุ่งสักอาศรมบ้างก็ได้
สอนให้มีความสุขนะครับ
...
แวะมารับข้อมูลดีดีดีนะคะ
คุณ ...เอดีดี
ยินดีครับ
อายุบวร
...
กราบครูกานท์ค่ะ
คนไม่มีรากก็มักจะเป็น... "จำเลยร่วม" คนหนึ่งของการศึกษาด้วยค่ะ เพราะทำงานที่สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา หน้าที่หลักคือ การจัดทำนโยบายการศึกษาของชาติ...
คิดว่าแม้ทำอะไรไม่ได้มากนัก...แต่...แม้เป็นเพียงแสงหิ่งห้อยในพงหญ้าก็คงยังดีกว่าแฝงตัวอยู่ในความมืดเยี่ยงคางคกที่จ้องจับแมลงขณะแสงฟ้าแลบ....
ความดีนั้น แม้เล็กน้อยก็ควรทำ...อย่าหมิ่นว่าเพียงแค่น้อยนิดค่ะ....^__^....
- วันนี้เด็ก ๆ ท่องอาขยานของอาจารย์ค่ะ
- ขอขอบคุณแทนเด็ก ๆและครูที่โรงเรียนด้วยค่ะ
จากประสบการณ์ของความเป็นแม่ หลักสูตรสถานศึกษาสมัยใหม่ทำให้เด็กส่วนใหญ่อ่านหนังสือไม่ออก เพราะมุ่งเน้นแต่มาตรฐานสถานศึกษา แล้วเด็กน้อยเหล่านั้นจะทำอย่างไร
เด็กน้อยก็เป็นเหยื่อหรือเปล่าค่ะ
บนเส้นทางแห่งสำนึกภายใน
สัมพันธภาพมิเคยแปลกแยก
จากคนไม่มีราก ครูคิม แม่ลูกสาม ถึงทนง โคตรชมภู
ได้รับรู้ ได้รู้สึกรู้สา และได้สัมผัสกระแส
ภายในแห่งกัลยาณมิตร
อาบอุ่น
นี่มิใช่หรือ
ทางสู่อุษารุ่งราง
...
สวัสดีค่ะ เข้ามาทักทายค่ะ พี่คิมได้นำบทอาขยานของท่านมาฝากให้เด็ก ๆ ปอสองได้อ่าน เด็ก ๆ ชอบมาก นักเรียนบอกว่าคุณครูครับ/ค่ะ คุณครูหามาให้อ่านอีกนะครับ/ค่ะ ขอขอบคุณที่มีบทกลอนอันไพเราะให้เด็กอ่าน
ตัวเอ๋ยตัวหนังสือ เสียใจอะไรหรือเดินร้องไห้
จะมีกี่คนที่สนใจ จะมีกี่ใครใฝ่ร่วมทาง ............
- ขอบคุณครูนิน
ทุกรอยเท้าแห่งครูที่ปีติเบิกบาน ดอกไม้ในดวงใจของเด็กๆ ย่อมผลิแย้มร่าเริง