ได้เห็นลูกๆทั้งสามหนุ่มน้อยในวันนี้แล้ว มีหลายๆเรื่องที่รู้สึกว่า ดีใจที่เราได้พยายามตั้งใจที่จะสร้างสมให้เขามาแต่เล็กแต่น้อย ไม่ว่าจะเป็นการรู้จักหน้าที่ การรับผิดชอบตัวเอง การเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม การมีจิตสาธารณะ ซึ่งสิ่งต่างๆเหล่านี้ยิ่งเริ่มสอนลูกได้เร็วเท่าไหร่ เขาก็รับได้ดีเท่านั้น และต้องเป็นการสอนแบบที่เป็นการกระทำจริงๆไม่ใช่การพูดแต่ปาก เราเองก็ต้องเป็นแบบอย่างในเรื่องที่เราอยากสอนลูกด้วย
สิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆและรู้สึกว่าคุณพ่อคุณแม่หลายๆท่านอาจจะ"หลุด"ในเรื่องนี้ เป็นคุณสมบัติที่มีค่ายิ่งอย่างที่เขียนเป็นชื่อบันทึกนั่นแหละค่ะ เพราะเราเองก็ต้องฝึกที่จะต้องเคารพตัวเองให้ได้ด้วยเหมือนกัน ซึ่งเรื่องนี้สำคัญมากๆ เพราะการฝึกเรื่องนี้กับลูกนั้น เราต้องให้เกียรติลูก ต้องคิดว่าลูกคือ บุคคลคนหนึ่งที่เป็นตัวของเขาเอง มีสิทธิที่จะคิดจะทำอะไรด้วยตัวของเขาเองในแต่ละวัย เราต้องรู้ขอบเขตที่จะให้เกียรติลูก รู้ว่าเรื่องอะไรที่เราต้องจ้ำจี้จ้ำไช (จริงๆแล้วน่าจะมีน้อยมาก หากเราเริ่มสอนในสิ่งที่ถูกต้องกันมาแต่เล็กแต่น้อย) เรื่องอะไรที่ควรให้ลูกรับผิดชอบตัวเอง ลด ละ เลิก ความคิดเผด็จการทั้งหลายออกไปเสียตั้งแต่ลูกยังเล็กๆ แล้วจะดีทั้งกับตัวเราและลูก หัดชักจูงลูกด้วยการให้เหตุผลไม่ใช่การบังคับ
วิธีการที่ทำได้ชัดๆก็คือ เชื่อในสิ่งที่ลูกพูด ไม่จับผิด ไม่ตรวจสอบ ไม่ประชดประชัน พูดกันอย่างตรงไปตรงมา เราคิดอย่างไรเราต้องหัดพูดให้ตรงกับที่คิดและเป็นไปในทางสร้างสรรค์ (แค่กฎข้อนี้ก็สุดยอดแล้วนะคะ ในการฝึกตัวเราเอง เพราะยิ่งทำตั้งแต่ลูกเล็กๆได้มากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเป็นคนนิสัยดีขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น) มาถึงวันนี้ที่ลูกๆโตเป็นวัยรุ่นแล้ว เราจะพบว่า เขารู้หน้าที่ รู้เรื่องควรไม่ควร และมีเหตุมีผล รู้ว่าเรื่องอะไรๆก็คุยกับแม่ได้ เพราะแม่จะไม่โวยวายอะไรก่อนที่จะฟังเหตุผลให้รู้เรื่องก่อน เห็นความเป็นตัวของเขาเองในวันนี้และเปรียบเทียบตัวเราเองกับเมื่อครั้งลูกยังเล็กๆแล้ว รู้สึกว่าวันเวลาที่ผ่านมานั้นคุ้มค่ายิ่งนักค่ะ (เราเองนิสัยดีขึ้นมากมายทีเดียวนะคะ)
เขียนเอาไว้เพื่อชักชวนให้คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายมาใช้โอกาสในการเลี้ยงลูกให้ดี แบบที่เราเองก็ได้พัฒนาตัวเราไปด้วย เรียกว่าได้ทั้งขึ้นทั้งล่องกันเลยนะคะ
ยินดีด้วยกับหนุ่มน้อยทั้งสามที่ได้รับการหล่อหลอมกล่อมเกลาที่ดีค่ะ
ขอบคุณคุณ ใบบุญ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอเลยนะคะ โอ๋แวะไปตามอ่านบันทึกจิตอาสาฯ (แต่ไม่ได้แสดงตัว...ตามเคยค่ะ..) มาตลอด อ่านบันทึกล่าสุดแล้วเจ็บแทนเลยค่ะ ตอนนี้แผลที่แก้มกับที่แขนหายดีหรือยังคะ
คุณป้อมนี่ แฟนตัวจริงเลยนะคะ ขอบคุณมากๆส่งกำลังใจมาให้ไม่ขาดสายเลย คงมีโอกาสให้ 3 หนุ่มได้สวัสดีตัวจริงๆกันสักวัน