วันจันทร์ เริ่มงานน่าจะเป็นวันที่มีความสุข แต่วันนี้...รู้สึกอย่างไรบอกไม่ถูก...
มนุษย์เรา ...มีหลากหลายอารมณ์ ...ในหนึ่งนาที ก็ปรับแทบไม่ทัน
รัก โลภ โกรธ หลง ....ดูเหมือนจะตัดไม่ขาด กับ
วิถีชีวิต ของปุถุชน
คำว่า เดาใจ...ไม่ถูก ...ใช้กับตัวเองก็ได้
ใช้กับบุคคลอื่นก็ดี ...
บ่อยครั้งนะคะ ...ที่อารมณ์ของตนไม่มั่นคงเอาซะเลย
หงุดหงิด อารมณ์เสีย ...หลายคนบอกว่า ...ต้องปล่อยวาง
วันนี้ ...เหมือนกับอารมณ์ของศิลปิน จะเกาะติดสถานการณ์ทางใจ
...เฝ้าครุ่นคิด...ถึง...ผู้จากไป.. คุณพ่อผู้วายชนม์
แล้วก็มาโทษตัวเองว่า ... เรามีเวลาดูแลท่านน้อยเกินไป
เราไม่ได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดีเท่าที่ควร ...
เรา...ปล่อยให้ท่านทุกข์ทรมานใจหรือเปล่า ...
อีกสารพัดคำถาม ....
สุดท้าย ...หวังเพียงว่า...วันนี้...แม้เราจะไม่ได้อยู่กับท่านตอนท่านเสียชีวิต
แต่สิ่งที่เราทำได้...คุณความดี ...ความรัก...ความเมตตา ...ยังคงอยู่ในใจมิลืม..
สัญญากับท่าน ...ผ่านลม ผ่านฟ้า ...
ลูกจะเป็นคนดี....
คิดดี หวังดี ทำดี ...ทุกอย่าง...หากผลของกรรมดีมีอยู่จงส่งผล ให้ท่านสู่สุคติ
แวะมาให้กำลังใจนะคะ
สุดท้ายถ้าเรานึกว่าเราทำได้ไม่ดีในตอนนั้น..เราก็จะเสียใจไม่รู้จบ
เริ่มเดินใหม่และบอกกับตัวเองว่าลูกจะเป็นคนดี....
แค่นี้ท่านคงพอใจสุดๆแล้วนะคะ
* add
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
สัญญา...ว่าจะเป็นคนดีไม่รู้จบค่ะ...