เรื่องเล่า...ชาว ส.พ.ค. ตอน ๑

  

              ส.พ.ค.  บ้านเก่าในอดีต  บ้านหลังแรก  เป็นบ้านชั้นเดียว  ไม่มีฝา  หลังคา  มุงจาก  หน้าร้อนเย็นสบาย  หน้าฝนสนุกมาก  บางวันมีน้ำไหลผ่านลอดโต๊ะ เก้าอี้  นักเรียนออกมาวิ่งไล่ตากฝนเปียกปอน หน้าหนาว  แสนจะเย็นยะเยือก  แต่ก็ไม่สะท้านสะเทือนกลับอบอุ่นด้วยความรักและความเอื้ออาทรต่อกัน

                บรรยากาศการเรียนการสอนในบ้านหลังเก่า  เป็นการจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการและเน้นนักเรียนเป็นสำคัญโดยแท้  เพราะครูมีไม่กี่คน  แต่ละคนสอนหลายวิชา  ครูจึงนำรายวิชาต่าง ๆ มาบูรณาการสอน  ในคาบหนึ่ง ๆ ก็สอนสัมพันธ์กับวิชาอื่นได้หลายวิชา  คาบไหนไม่มีครูสอนเพราะลาหรือไปราชการ  ครูที่อยู่ก็ให้นักเรียนเรียนรู้ด้วยตัวเอง  ถึงเวลาพักหรือเวลาว่างตอนหลังเลิกเรียน  ครู นักเรียนได้มีโอกาสพูดคุยอย่างทั่วถึง เป็นกันเองเพราะนักเรียนมีน้อยและจะจำกันได้ทุกคน  สำหรับกิจกรรมของโรงเรียน ครู  นักเรียน จะช่วยกันทุกคนด้วยความจริงใจ

                ผอ.ชอบ  สุขสวัสดิ์  เป็นผู้บริหารคนแรกของโรงเรียนเรา  ท่านเป็นผู้ที่มีอารมณ์สุนทรีย์  สนุกสนานมาด้วยประสบการณ์  แก้ปัญหาได้ด้วยความสุขุมคัมภีรภาพ  เราจะจำเอกลักษณ์ของท่านคือ  ท่านชอบร้องเพลง  ชู้ทางใจเป็นอันดับแรก  ในชุดละ  5 เพลง  เป็นอย่างน้อย  ทุกเพลงไพเราะเหมือนกับนักร้องอาชีพจริง ๆ บรรยากาศการทำงาน  เป็นแบบพี่น้องพึ่งพาอาศัยกันด้วยความรัก  ความเป็นมิตรไมตรี  ครู  อาจารย์อยู่ในวัยหนุ่มสาว  มีไฟในการทำงาน  และมีบรรยากาศการเรียนการสอน  ที่สนุกสนาน  ครู  และนักเรียนได้ทำกิจกรรมกันอย่างทั่วถึง  ในช่วงนี้โรงเรียนเรามีวงดนตรีทิวสน  มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักดีในชุมชน  เรามีเพลงมาร์ชประจำโรงเรียน  ซึ่งเป็นศูนย์รวมใจและทุกถ้อยคำทำนองเพลงร้อง  เป็นความภาคภูมิใจของเราชาว ส.พ.ค. ทุกคน