บันทึกสุดสัปดาห์...


คงต้องโตให้มากกว่านี้และมีจิตใจที่เข้มแข็งให้มากกว่านี้

            เช่นเคยเหมือนทุกครั้ง..เย็นวันศุกร์ ดิฉันนั่งรถตู้จากที่ทำงานเพื่อเดินทางไปมสธ. และขับรถกลับบ้านที่สุพรรณพร้อมกับพี่สาว .. สัปดาห์นี้ดิฉันและครอบครัวมีความตั้งใจที่จะไปทำบุญกันค่ะ

           2 สัปดาห์ที่ไม่ได้กลับบ้าน เช้าวันเสาร์ทางครอบครัวของดิฉันไปปล่อยปลา.. ไม่ใช่การทำบุญนะค่ะ แต่เป็นการปล่อยปลานิล ปลาตะเพียน ปลาจีนลงบ่อที่บริเวณบ่อปลาของครอบครัวดิฉัน .. ครอบครัวดิฉันประกอบอาชีพทำนามาหลายปีแล้ว และเลี้ยงกุ้ง เลี้ยงปลามาเป็นเวลาเกือบ 2 ปีน่าจะได้ แต่เป็นครั้งแรกที่ได้ร่วมปล่อยปลา .. เพราะส่วนใหญ่จะมีหน้าที่ในช่วงของการจับปลามากกว่า .. ไม่น่าเชื่อว่าปลาตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ในถุงพลาสติกใบไม่ใหญ่มากนักจะมีลูกปลาจำนวนหนึ่งพันตัว และเราก็ต้องสุ่มนับนับดูว่าในถุงนั้นมีปลาอยู่จำนวนกี่ตัว .. ช่วงสาย ๆ ก็ถึงเวลาที่ดิฉันรอคอย พวกเราเดินทางไปยังวัดป่าเลย์ไลก์ วัดชื่อดังของจังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อปิดทอง ทำบุญวันเกิดและเสี่ยงเซียมซี

            กลับบ้านมาสัปดาห์นี้ทำให้ทราบว่าคุณแม่ของดิฉันมีอาการป่วยและดิฉันเองก็คอยดูแลอยู่อย่างไม่ห่าง ดูแลเท่าที่จะสามารถทำได้และบอกแม่บ่อย ๆ ให้คอยดูแล รักษาสุขภาพและพักผ่อนมาก ๆ ทำงานให้น้อยลง ในขณะเดียวกัน...ดิฉันก็คิดเสมอว่า คงต้องโตให้มากกว่านี้และมีจิตใจที่เข้มแข็งให้มากกว่านี้ เพื่อที่จะดูแลครอบครัวได้

            นี่แหละ.. บันทึกสุดสัปดาห์ของปลายเดือนพฤศจิกายนนี้...สัปดาห์นี้อากาศเริ่มเย็นมากขึ้น..ลมพัดแรง..รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

             แล้วจะหาอะไรสนุก ๆ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

คำสำคัญ (Tags): #สุดสัปดาห์
หมายเลขบันทึก: 226268เขียนเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2008 22:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:40 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • เหลือบเห็นคำย่อ "ม.ส.ธ." ในบันทึกเลยแวะเข้ามาอ่านครับ
  • ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ขอให้คุณแม่แข็งแรง เร็ว ๆ นะคะ

ดูแลท่านให้ดีที่สุด

ก็แค่ช่วงที่เรายังมีโอกาสทองจะทำได้นะคะ

ครูปูคิดอย่างนี้เสมอค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ (^__^)

ขอบคุณมาก ๆ นะค่ะ

ที่มาให้กำลังใจค่ะ

บางครั้ง เราวุ่นวายกับอะไรรอบตัวมากมาย งาน ผู้คน ตำแหน่ง หน้าที่

สิ่งเหล่านั้นมันเหมือนจะสำคัญเหลือเกิน

แล้วยังจะเพื่อนๆ เจ้านาย และบุคคลที่เราติดต่ออีกมากมาย

เราทำเพื่ออะไรกันนะ

บางครั้งก็เหนื่อย บางครั้งก็ท้อ

แต่ท้ายสุดแล้ว

คำว่าบ้าน คำว่าครอบครัว คำว่าพ่อแม่ สิ่งที่เราคุ้นเคยมาตั้งแต่เล็กจนโตแล้วต่างหาก

ที่กลับทำให้เรา อบอุ่นหัวใจ และมีความสุขยิ่งกว่า เงินทอง หรือการงานใดๆ ภายนอก

บางที นอกจากคุณแม่แล้ว ที่ต้องดูแลสุขภาพ คุณลูกเองก็ต้องดูแลสุขภาพใจและกายของตัวเองด้วย คุณลูกมีความสุขมากเท่าไหร่ คุณแม่เองก็จะมีความสุขและแรงใจมากกว่าหลายเท่า แต่ถ้าลูกทุกข์ แม่ก็ทุกข์กว่า อีกสักเท่าไหร่??

ห่วงน้อง และคำนึงถึงพี่กาญจน์เสมอค่ะ

ขอให้พระคุ้มครอง

ขอความดีปกป้องตลอดเวลา

นนท์ขอบคุณมากนะค่ะ..สำหรับข้อคิดดี ๆ กำลังใจและความปรารถนาดีที่มีให้ตลอด..

อยากบอกว่าตอนนี้ท้อจัง..รู้สึกเหนื่อย..

แต่ก็ยังดี..มีกำลังใจและโอกาสที่ดีกว่าหลาย ๆ คน

จะเป็นกำลังใจให้ .. เป็นห่วงเช่นกัน

และคิดถึงมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท