มาเกี่ยวข้าวด้วยกันค่ะ
บันทึกนี้ เป็นลงแขกเกี่ยวข้าวของแปลงที่นาของผู้บันทึกเอง ในวันหยุด และมีนิสิตจีน ที่ขออาสาไปเกี่ยวข้าวกัน เพราะอยากฝึกประประสบการณ์และเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวอีสาน มหาสารคาม จากภาพมีการเตรียมตัวอย่างดี ในการที่จะลงเกี่ยวข้าว นิสิตจากประเทศจีน ไปด้วยกัน 2 คน คือ น้องกาญจนาพร ( อยู่เมืองหนันหนิง) และน้องน้ำ (อยู่เมืองก๊วยหลิน) พ่อแม่มีอาชีพ ค้าขาย ลองมาชมบรรยากาศการเกี่ยวข้าวกัน เป็นแบบมือสมัครเล่น หรือมืออาชีพ ทำให้ได้เรียนรู้มากกว่ากว่าที่คิด
การเตรียมตัวก่อนลงเกี่ยวข้าว
นี่น้องรุ่ง หลานสาว สาขาภาษาญี่ปุ่น ปี1 ค่ะ ต่างคนต้องดูแลตนเอง และมีเครื่องป้องกันแดด
ตามสไตล์ของแต่ละคน
น้องกาญจน์.....สู้ๆๆๆๆๆค่ะ
เตรียมพร้อมค่ะ และวันนี้เป็นวันที่แดดร้อนมาก
(น้องกาญจน์ ค่ะ)บรรจงเกี่ยวข้าว แต่มีหัวใจเกินร้อย
(น้องน้ำค่ะ) ลงแขกเกี่ยวข้าวรอบสุดท้ายกับพี่ๆน้องๆ ที่มาช่วยพี่สาว เกี่ยวข้าวกัน
เกี่ยวเถอะนะ พ่อเกี่ยว ท่านเคยได้ยินเพลงนี้ ไหม เมื่อเราได้ยิน ก็อดนึกถึงบรรยากาศของท้องทุ่งเสมอ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ เป็นภาพที่น่ารักมากๆค่ะ พอลล่าอยากทำแบบนี้บ้างค่ะ ครั้งหนึ่งในชีวิตก็ยังดี อิอิ คิดถึงค่ะ
ขอบคุณค่ะน้อง paula ที่ปรึกษา~natadee
มาเกี่ยวข้าวด้วยกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูอ้อย แซ่เฮ
ขอบคุณมากค่ะ ที่ร่วมต่อยอดความคิด
เมื่อก่อนหายไปจากธรรมชาติ และถิ่นฐานบ้านเกิดนานมาก
เมื่อกลับมาอยู่บ้านตนเอง เห็นวิถีชีวิต และการทำตัวให้น้อมเข้าสู่ธรรมช่าติมากขึ้น และมีความสุขในการแบ่งปันด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูคิม
มาช่วยเกี่ยวข้าว ด้วยคน ที่พะเยา ไม่มีแล้วนะคะ มีเครื่องจักร รถเกี่ยวนวดข้าว แทน
สวัสดีค่ะ
ถึงแดดจัด...แต่ดูมีความสุขนะคะ
อิจฉาจัง
บ้านผมยังเกี่ยวไม่เสร็จเลย
อาทิตนี้ผมก็ต้องไปเกี่ยวข้าวอีก
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
เจริญพร โยมอนงค์
นิสิตได้เรียนรู้ประสบการณ์ตรง
เรียนรู้เขา รู้เรา ท่านว่ามีแต่ประโยชน์
เจริญพร
สวัสดีค่ะพี่พอ ครูใหม่ บ้านน้ำจุน
ขอบคุณมากค่ะ ที่มาช่วยเกี่ยวข้าว ด้วยคน
ขอบคุณค่ะ ทะเลดาว
เกี่ยวข้าวช่วยกันหลายคน สนุกเพลิดเพลิน พร้อมกับแลกเปลี่ยนวิถีชีวิตของนิสิตจีน พึ่งเกี่ยวข้าวครั้งแรก จะได้กลับไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง และ คนไทยมีน้ำใจ
สวัสดีค่ะน้องลีโอ คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)
สวัสดีค่ะน้อง สาสุขพอเพียง
ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
ขอส่งใจไปช่วยเกี่ยวข้าวนะ
อาทิตย์นี้ พั้นงค์...คงไม่ได้กลับบ้านค่ะ
ขอบคุณมาก liverbird
นมัสการค่ะ พระปลัด
ใช่ค่ะท่าน...นิสิตได้เรียนรู้ประสบการณ์ตรง
และเป็นการแบ่งปัน อีกทั้งการฝึกทำงานร่วมกับบุคคลอื่น
ประสบการณ์ชีวิตเป็นสิ่งสำคัญมากครับ ผมเดินทางไปสิงคโปร์ครั้งแรกเมื่ออายุ ๑๓ ปี แถมเป็นนายหมู่ลูกเสือไปด้วย ตอนอายุ ๑๙ ปีไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น ทำให้ผมได้พบเห็นสิ่งต่างๆมากมาย ส่งผลให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ และจินตนาการได้มากกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันครับ
ชื่นชมและสนับสนุนที่อาจารย์ให้ประสบการณ์เหล่านี้แก่ลูกศิษย์ชาวจีนครับ
สวัสดีค่ะ liverbird
สวัสดีค่ะท่าน อัยการชาวเกาะ
ประสบการณ์ชีวิตในช่วงวัยเท่ากัน และได้ลองทำอะไรที่มากกว่า นับว่าได้กำไรค่ะ
ขอบคุณที่ได้ ลปรร และได้ต่อยอดประสบการณ์ของท่าน