หมากัดกัน ทำให้รู้จักอาจารย์
เย็นนี้เดินมาขึ้นตึกหอพัก ก็ได้ยินเสียงหมา มันจะกัดกันตรงสามแยก เดินไปดูใกล้ก็ได้รู้ว่าที่ชุมนุมกัน 5-6 ตัว ที่หน้าทางแยกนี่เพราะว่า มีคู่หนึ่งมันติดเก้ง ตัวผู้สีขาวคงไม่พอใจกะเห่าให้หลุด ไม่เลิกลาก็ขึ้นไปซ้อนมั่วเลยทีนี้ (หมาก็ยังงี้ละชอบกัดกัน! ตามวิสัย) ผมก็ดูมัน นึกว่าจะถ่ายรูปมันสักหน่อย เก้ๆกังๆ ก็มีสาวหน้าแฉล้มลงมาจากตึก เดินมา หยุดด้วยท่าทางลังเลที่จะเดินต่อ พูดติดๆกัก เพื่อสื่อว่า มันจะกัดไหม (พร้อมกับยกเท้าขึ้นข้างหนึ่ง แล้วทำมือเป็นรูปตัว ซี ไปจับที่ราวข้อเท้า) คุยไปได้เล็กน้อย จึงทราบว่าไม่ใช่คนไทย เป็นอาจารย์มาจากฟิลิปินส์ (หน้าเหมือนคนไทยมาก) ผมเลยอาสาเดินเป็นเพื่อนเธอ ผ่านฝูงหมา (มีตัวหนึ่งหันมาจ้องหน้าผมอีก) เลยไปจนลานจอดรถ คิดว่าเธอคงสบายใจแล้ว ก็ขอตัวกลับ
- อันนี้เป็นข้อดี ของหมาข้างถนน ทำให้คนเรารู้จักกัน (ถ้าเธอไม่กลัว เธอเก่ง เธอก็คงไม่ต้องการความช่วยเหลือ)
- ดีที่ว่าเธอไม่กลัวคนแปลกหน้า (คนบางคนไม่กลัวคนแปลกหน้า แต่กลัวคนหน้าแปลก)
BTW, She's very pretty!
ความเห็น (1)
อ่านแล้ว ประทับใจมากค่ะ หวีดหวิว ตรง BTW ค่ะ....เชียร์ สู้ สู้