ต่อจากบันทึกที่แล้ว
ตอนนี้ทำหนังสือขอย้ายวันทำงานแล้ว ดีใจมากๆไม่ต้องมาทำงานวันเสาร์แล้ว ปัญหาที่เคยเจอก็ไม่ต้องเจออีก เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ (ขอเครียดกับงบการเงินมหาลัยอย่างเดียวพอ)
ดีใจด้วยครับ แต่เอ้ ใครมาเครียดแทนละครับ
ใครมาเครียดก็คิดว่าไม่ดีทั้งนั้น
เรามาแก้ที่ต้นเหตุดีไหม
อะไรที่ทำให้เราเครียดแล้วก็ช่วยๆแก้
แค่คิดว่าจะแก้ ยังไงก็เริ่มเครียดแล้วละครับ
จริงอย่างที่อาจารย์อาลัมว่าคะ มันเครียดตั้งแต่ต้องคิดว่าจะแก้ยังไงแล้ว
เพราะเรื่องนี้มันต้องแก้ที่คนไม่ใช่กฏ ถ้าคนไม่ยอมเข้าใจในกฏ ยังไงก็แก้ไม่ได้
มาแก้ที่วัฒนธรรมของเราก่อนได้ไหม ว่าที่ผ่านนั้นไม่ใช่วัฒนธรรม (แต่เป็นการช่วยเหลือเฉพาะเวลานั้นๆ) จะมาอ้างแล้ว แต่ก่อนทำได้ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นไร เพราะตอนนี้คือปัจจุบันแล้ว
แต่ก่อนมหาลัยจะช่วยนักศึกษาหรือมหาลัยให้ความสะดวกแก่นักศึกษา (มากกว่า)
แต่ถามว่า (ตอนนี้พวกเราจะช่วยมหาลัยอีกครั้งได้หรือป่าว)
จงให้อะไรแก่สถาบันนี้ หากเจ้าให้มันได้
ดีใจด้วย แวะมาเยี่ยม ตอบแล้วนะครับ แม่ของลูกผู้น่ารัก
ดีใจด้วย แวะมาเยี่ยม ตอบแล้วนะครับ แม่ของลูกผู้น่ารัก