ฉบับที่ (๑๗) โครงงานแก้ปัญหาและพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาพอเพียง

พัฒนาสังคมร่วมกันเถอะ

ฉบับที่ ๑๗

กานต์วลีที่สุดคิดถึง

..เพื่อนบ้านพ่นยาฆ่าแมลง กลิ่นยาฉุนแรงลมเป่า

มลภาวะลอยถึงบ้านเรา แต่เช้าจรดเย็นดมกลิ่นยา

แมลงหนีตายจากบ้านเพื่อน สู่เรือนบ้านเราเป็นหนักหนา

พืชผักปลอดสารนานา พลอยพาเสียภูมิคุ้มกัน

เคยพูดกับเพื่อนเหมือนญาติ เกษตรธรรมชาติสิสร้างสรรค์

นิเวศน์เขตคามสัมพันธ์ วิถีชีวันมั่นยืน..^๑

เมื่อความเจริญหลั่งไหลกันเข้ามา ทุกสิ่งก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปนะ กานต์วลี สภาพเสื่อมโทรมของทรัพยากร สิ่งแวดล้อม น้ำ ดิน รวมไปถึงคุณภาพของทรัพยากรมนุษย์ การไม่ใส่ใจ การเอารัดเอาเปรียบและการขาดความรู้ ก่อให้เกิดปัญหาแก่ชุมชนอย่างมิอาจที่จะหลีกเลี่ยงได้ ผมได้อาสาเข้าร่วมกับแผนพัฒนาชุมชนแบบมีส่วนร่วม ในขั้นตอนแรกนั้นกลุ่มของพวกเราร่วมกันวิเคราะห์ ถึงสภาพปัญหาของชุมชน ที่เป็นเรื่องเร่งด่วนและจำเป็นที่จะต้องแก้ไขก่อน และสามารถที่จะแก้ไขได้ สภาพปัญหาที่เราพบเห็นมากที่สุด เห็นจะเป็นปัญหาของการเสื่อมสภาพ การเสื่อมโทรมของทรัพยากรสิ่งแวดล้อม ซึ่งเกิดมาจากสาเหตุที่สำคัญคือคน

เราทำโครงงานรณรงค์การเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมทุกด้าน เราหาวิธีการจากภูมิปัญญา โดยใช้วิธีการแบบมีส่วนร่วมของชุมชน สภาพแวดล้อม รวมทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต ของชุมชนดีขึ้นอย่างทันตา ชุมชนของเรากลายเป็นชุมชนที่ปลอดสารพิษ ปลอดอบายมุขและปลอดซึ่งสารเสพติด เหล้ายาบุหรี่

กานต์วลี ภาพการร่วมมือร่วมแรงและร่วมใจของชุมชน นั้นได้ก่อให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืนเพื่อลูกเพื่อหลานของชุมชนเอง

ก้าวต่อไปของชุมชน ของเราก็คือ โครงงานในการพัฒนาศักยภาพของชุมชนของเราในการนำพาความกินดีอยู่ดีมาสู่ชุมชน เราได้คิดค้นวิธีการใหม่ ๆ ในการเพิ่มผลผลิต ของชุมชน โดยผ่านการร่วมมือขององค์กรเอกชนและภาครัฐ และดำเนินการหาทางสร้างและขยายตลาดในการนำผลผลิตของเราสู่ชุมชนภายนอก

กานต์วลี หากเรามีความตั้งใจจริง ศึกษาถึงสภาพปัญหา หาเครื่องมือวิธีการ พิจารณากระบวนการอย่างรอบคอบ ปัญหาก็จะหายไปหมดสิ้น เมื่อสภาพของชุมชนมีความกินดีอยู่ดี ลูกหลานของหมู่บ้านที่ไปทำงานในเมืองหลวง ก็เริ่มหวนกลับมาสู่แผ่นดินถิ่นเกิด สู่อ้อมอกของครอบครัวอันอบอุ่น ทุกคนกลับนำเอาความรู้มาพัฒนาท้องถิ่นของตน

กานต์วลี นำความรู้ ความสามารถของกานต์ มาร่วมกันพัฒนาเพื่อบ้านเมืองของเราเถอะ ผมยังคงรอคอยกานต์อยู่เสมอ แม้จะรู้ว่าเป็นคงเป็นเพียงหมอกควันที่กำลังจะสลายหายไปในไม่ช้า

รักกานต์ นิรันดร์

อภิษฐา

เขียนใน GotoKnow โดย กานท์กวี
ใน กานต์วลี-เศรษฐศาสตร์พอเพียง

คำสำคัญ (Tags): #เศรษฐศาสตร์พอเพียง

หมายเลขบันทึก: 225525เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2008 05:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน