จดหมายถึงลูก จากแม่

คิดถึงแต่ pause ไว้ก่อน ตามคำแนะนำของลูก

ภู ลูกรัก

        แม่เขียนจดหมายด้วยมือให้ลูก ส่งเสร็จ แล้วค่อยมาย่อลงในนี้ เผื่อลูกมาอ่าน

        ที่แม่เขียนเล่าเรื่องเล่นเกมทายชื่อร้านหนังสือ ร้านหนึ่งที่ คุณอาซาน อาของน้องทีม  เอามาเล่นในโกทูโน  แล้วแม่โชคดีที่ตอบถูก ได้รางวัล

(อาซาน คือ คนโพสต์ภาพ"ต้นไม้ตีลังกา" จำได้มั้ยครับ)

แม่อยากได้รูปของ ไมเคิล แองเจโล มาดูกันกับลูก 

"ฉันไม่ได้ทำอะไรที่วิเศษ หรือยากเย็นอะไรเลย กับ เดวิด "

"ฉันเพียงแต่แกะสลักส่วนที่ไม่ใช่เดวิด ออกไปเท่านั้นเอง"  

ลูกคงจำคำพูดเหล่านี้ได้

แต่นี่เป็นหนังสือ รวมภาพ ครับ  แม่ยังไม่รู้เหมือนกันว่ามีภาพเพียบ แค่ไหน

ดูรูปหนังสือในบล็อกของคุณอาซานแล้ว เบ้อเริ่มนะลูก

 

ความดีใจอีกอย่าง นอกจากหนังสือ คือ  แม่ดีใจที่ พ่อเคยจะพาเราไปเดินดูหนังสือในเรือ ลำหนึ่ง

ลูกคงจำไม่ได้แล้วล่ะ เพราะมันนานมามากแล้ว

แต่ถึงวันจริง เราทำไมจึงพลาดไม่ได้ไป แม่ก็ งง ๆ  จำไม่ได้เหมือนกัน

นี่คือประโยชน์ของพ่อเรานิ  มักจะพาเราไปในที่ ๆ คนเชย ๆ อย่างแม่ไม่รู้จัก

เรือ ลำหนึ่งที่ว่านี่ ชื่อเรือดูโลส หรือ ดูลอส น้า ค้นให้แม่หน่อย คนเก่ง

เพราะ แม่เพิ่งรู้รายละเอียดจากอาซานเขียนไว้สั้น ๆ ว่า มีการให้คน (อายุเท่าไรบ้างหนอ) สมัครเป็นอาสาสมัครไปกับเรือ

 

ตาโตเลยสิ เพราะลูกจะได้อ่านหนังสือมาก มาก มากและมาก จนตาลาย

ทีนี้แหละจะไม่บ่น ว่าไม่ค่อยมีหนังสืออ่าน (ว่าแล้วหนังสือเรียนน่ะ  อ่านทบทวนบ้างหรือยัง...ฮา )

 

ลูกค้นเรื่อง เรือดูโลส แล้วค้นเรื่อง ไมเคิล แองเจโลไปด้วยสิ

อ้อ ค้นเรอนัวร์ ด้วยนะ  โดยเฉพาะภาพ The luncheon

และถ้าลูกทายถูก (เราลองเล่นเกมกันมั่ง) 

ตอนนี้ แม่ชอบผลงานภาพของใครมากที่สุด

ในบ้านเราก็มีสะสมไว้เยอะเลย

 

รางวัลอะไรดีล่ะ  เอ้า แม่ยอมให้ลูกใช้คอมพ์มากกว่าแม่ผลัดละครึ่งชั่วโมง

คิดให้ดีก่อนตอบ

 

คิดถึง ลูก แต่ pause ไว้ก่อน ตามคำแนะนำของลูก

แม่เอง

<3   <3    <3    <3     <3