ชีวิตฉันติดเบรก
คุณเคยเจอช่วง "ชีวิตติดเบรก" ไม๊
มันอาจจะหมายถึง ชีวิตเราโดนเบรกด้วยเหตุการณ์อะไรสักอย่าง หรือไม่เราก็เบรกชีวิตที่วุ่นวายของเราเองให้มันอยู่นิ่งๆซะงั้น หรือ อยู่ดีๆชีวิตก็เหมือนติดแหง็กขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้ จะทำอะไรก็ติดขัดโดยไม่รู้สาเหตุ ไม่รู้เอาไงต่อกับชีวิตดี
มันน่าแปลกนะคะ ชีวิตคนเราเนี่ย (เท่าที่ตัวเองรู้) เหมือนถูกจัดวางไว้แล้วอย่างเบ็ดเสร็จ
ในช่วงวัยเด็กเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น...
โตหน่อยถูกส่งเข้าโรงเรียนก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนให้จบมหาวิทยาลัย ไม่ต้องคิดอะไรมาก เพียงแต่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด อาจจะมีคิดบ้างก็ตอนเลือกเรียนมหาลัย แต่ก็นั่นแหละ ก็ถือว่าคิดน้อยอยู่ดี
ชีวิตก็เป็นของมันไปเรื่อยๆ เรียนจบทำงาน เรียนต่อ แล้วก็กลับมาทำงาน...
พอเข้าสู่ช่วงวัยทำงาน หากมีความทะเยอทะยานสูงๆ ก็ไต่เต้าให้ได้เป็นนู่นเป็นนี่ ไขว่ขว้าหาสิ่งที่อยากได้ อยากได้ตำแหน่ง อยากให้คนนับหน้าถือตา อยากเป็นคนดัง อยากได้รถ อยากได้บ้าน อยากได้ตังส์ สารพัดจะอยากได้
ไอ้ความทะเยอทะยานนี่ มันทำให้เหนื่อยนะ บางทีก็..ไม่ได้ทำให้เรามีความสุข เพราะเราอยากเป็นในสิ่งที่คนอื่นอยากให้เป็น ทำให้เราลืมที่จะมีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ
คุณเคยไม๊ อยากเป็นคนสำคัญขององค์กร อยากเป็นคนทำประโยชน์ให้บ้านเมือง อยากเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง อยากรู้จังว่าต้องใช้กำลังใจมากขนาดไหนถึงจะทำให้สิ่งเหล่านี้สำเร็จ แล้วบนเส้นทางที่จะไปสู่สิ่งเหล่านี้ พวกเขามีความสุขไม๊ เขามีความสุขกันได้ยังไง
วันนี้ฉันตัดสินใจ ถอยหนึ่งก้าวสำหรับการเดินทางของฉัน ก็ชีวิตฉันมันติดเบรกซะแล้วนี่ ฉันรู้สึกว่าฉันเหนื่อยเหลือเกิน ฉันก้าวถอยหลัง หยุดพัก เพื่อฉันจะได้ทบทวนว่า ไอ้ความสุขเล็กๆที่ฉันต้องการมันคืออะไร
ฉันรู้เมื่อไหร่แล้วฉันจะบอกนะ
ความเห็น (2)
แวะมาอ่าน..แล้วลองทบทวนดูตัวเอง
ที่ผ่านมาติดเบรกเป็นบางครั้ง..บางครั้งเบรกแรงไป..ก็หัวขมำล้มลุกคลุกคลาน
บางครั้งก็เบรคอย่างนุ่มนวล..แล้วแต่จังหวะนะคะ
แล้วตอนนี้รูแล้วหรือยังว่า ความสุขเล็ก ๆ ที่ต้องการ มันคืออะไร???
รอฟังอยู่...