ไปไหน ไปไหน ก็สนใจแต่ "เมรุ..."

ช่วงหน้ากฐินนี้ ไม่ว่าเราจะไปที่วัดสาขาไหนเราก็สนใจ และมุ่งไปแต่... "เมรุ"

เมรุและเตาเผาศพเดี๋ยวนี้ช่างมีเสน่ห์ดึงดูดใจเราให้เข้าไปเยี่ยม ไปเยี่ยม ไปปีน ไปมุด ไปดู พินิจ พิเคราะห์ เปรียบประดุจหน้ากระดาษอันงดงามที่สรรค์สร้างไว้ให้กับชีวิต

ตั้งแต่ที่ฉันได้เข้าไปศึกษา ค้นคว้า ลงมือทำงาน จนได้เลื่อนฐานะไปเป็น "พระกรรมกร" ทำให้ความคิด ความรู้สึก และ "ชีวิต"  เปลี่ยนไป ลดความหวาด ตัดความกลัว ภัยและอันตรายใด ๆ ที่เกี่ยวเนื่องด้วย "ความตาย..."

"มรณานุสสติ" เป็นสิ่งที่ทรงคุณค่าอย่างล้ำเหลือสำหรับชีวิตที่จักต้องเดินอยู่บนความไม่ประมาท

หากหวาดกลัวความตาย ความหวาดกลัวนั้นจักนำมาซึ่ง "ทุกข์..."

ชีวิตนี้จึงต้องอยู่กับความทุกข์และแน่นอนว่าจักต้องทุกข์ไปจนตาย

เรานั้นจึงต้องเตรียมตัวเสียก่อนตาย รู้จักและทำความเข้าใจความตายให้ถ่องแท้

ชีวิตนี้นะ... ไม่ว่าใครที่เกิดมานั้นก็จักต้องตาย

ความตายนั้นไม่น่ากลัว ความไม่ตายสิน่ากลัวเสียกว่า

การที่ได้เกิดมามีชีวิตแล้วไม่รู้จักชีวิต ชีวิตนั้นย่อมกัดกินเจ้าของ

ชีวิตของเจ้าของที่ตระหนักอยู่ด้วยความตาย ชีวิตนั้นย่อมประเสริฐที่ได้เกิดมาเป็นคน

"เมรุ" เป็นเครื่องสติย้ำเตือนใจเราให้ได้นึกถึงความตายอยู่ในทุกขณะจิต

การที่ได้เข้าใกล้ ได้สัมผัส และสุดท้ายแน่นอนว่าจะได้ทำลายสรีระอันเน่าเปื่อยและผุพังนี้ เป็นสิ่งที่อุดมไปด้วยความดีที่ทำให้ใจดีด้วยการระลึกถึง "ความตาย...