ท่องเที่ยวภาคเหนือ: ทำบุญขึ้นบ้านใหม่

ตามกำหนดการวางแผนกับเพื่อนๆ (เอ้บ อิ๋ว แหม่ม ม้า) ว่าช่วงหยุดวันปิยมหาราชปีนี้ตรงกับวันพฤหัสบดี ฉะนั้นแล้วถ้าลาหยุดพักร้อนวันศุกร์ จะเป็นการหยุดยาวสุดสัปดาห์ถึง 4 วันติดต่อกัน เพื่อไปร่วมงานเพื่อนทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่จังหวัดน่าน และท่องเที่ยวภาคเหนือ

งานทำบุญขึ้นบ้านใหม่คุณม้า ที่หมู่บ้านป่าหัด จังหวัดน่าน มีการประกอบพิธีกรรมตามประเพณีโบราณ ถวายภัตตาหารเพลแด่พระสงฆ์ เวลา 11.00 น. และการจัดงานเลี้ยงแขกเหรื่อที่มาในงานเลียงรับรองจนถึงเย็น คืนวันที่ 23 ตุลาคม 2551 พักค้างคืนที่บ้านเจ้าภาพ ลักษณะเป็นบ้าน 2 ชั้น ปลูกติดกัน 2 หลัง คงไว้ซึ่งศิลปะสมัยเก่ากับสมัยใหม่ได้อย่างลงตัว ต้นเสาหน้าบ้านเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่(ทั้งต้นแต่แกะเปลือกออกแล้ว) ทาสีอย่างสวยงาม ภายในบ้านอากาศถ่ายเท สะดวก เย็นสบาย ร่วมรับประทานอาหาร(พื้นเมือง)ร่วมกับเจ้าภาพ อาทิ แกงฮังเล แกงจืดผักกาดดองซี่โครงหมู อร่อยอย่าบอกใครเชียว ส่วนอีกเมนูคือ ลาบควาย (แต่ไม่ได้ชิมครับ)

เสร็จจากงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ออกเดินทางไปจังหวัดพะเยา ผ่านเส้นทางโค้ง ลาดชันภูเขา ชมวิวทั้ง 2 ข้างทาง มองเห็นทะเลหมอกไกลสุดตา มีการทำไร่ข้าว ข้าวโพดบนไหล่เขาของชาวเขาที่มองไปไกลลับตา นี่คงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ราคาข้าวโพดตกต่ำ เนื่องจากปลูกกันเป็นจำนวนมาก จอดแวะข้างทางถ่ายรูปวิว เป็นระยะๆ เนื่องจากมีเด็ก (น้องไอ-อุ่น น้องบอส น้องบอม) ร่วมเดินทางและเพื่อให้คนขับรถตู้ได้พักทำธุระส่วนตัวบ้าง แวะเยี่ยมคุณพ่อ-คุณแม่(สามี)เพื่อน(คุณแหม่ม) ที่หมู่บ้านร้องเชียงแรง อำเภอภูซาง จังหวัดพะเยา ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น เป็นกันเอง และร่วมรับประทานอาหารกลางวัน เมนูมีดังนี้ ข้าวสวย ข้าวเหนียว ลาบหมู ส้มตำปูปลาร้า ข้าวซอย ขนมจีนน้ำเงี้ยว เครื่องเคียง นะนาว ผักดอง ถั่วงอก ถั่วฝักยาว พริกแห้งทอด ขนมเทียน มะละกอ(สุก) เก็บจากริมรั้วข้างบ้าน รสชาติหวานอร่อย อาหารฝีมือของคุณแม่โดยเฉพาะขนมจีนน้ำเงี้ยว ผู้เชี่ยวชาญเรื่องอาหาร(คุณม้ากับคุณแหม่มรวมทั้งผู้เขียน) บอกว่า ฝีมือขั้นเทพ สอบผ่าน อร่อยจริงจริง ก่อนกลับคุณพ่อ-คุณแม่มีของฝากเป็นกล้วยหอม 1 เครือ มะละกออีก 1 กระสอบ(ใหญ่ๆ) ขอขอบพระคุณอย่างงาม โอกาสหน้าจะแวะเยี่ยมเยียนและรบกวนคุณแม่-คุณพ่อ(ร่วมรับประทานอาหาร)อีกครั้ง ส่วนลักษณะการปลูกบ้านเรือน มีรั้วรอบขอบชิด ชัดเจน การสร้างบ้านยังคงไว้ซึ่งศิลปะทางเหนือ บางหลังปลูกเป็นครึ่งปูนครึ่งไม้ บางหลังปลูกเป็นบ้านสมัยใหม่ ส่วนมากประกอบอาชีพทำนา หลังฤดูกาลเก็บเกี่ยวก็ไปประกอบอาชีพยังต่างถิ่น เช่น การค้าขายซาลาเปาที่ปักษ์ใต้ เป็นต้น

หลังจากนั้นทุกคนก็มุ่งสู่มหานครเชียงใหม่ คืนวันที่ 24 ตุลาคม 2551 พักค้างคืนที่บ้านพักหมู่บ้านนักกีฬาสนาม 700 ปี เชียงใหม่ โดยความอนุเคราะห์ของคุณป๋องกับน้องอ้อม และร่วมรับประทานอาหารเย็นที่ร้านน้องฟลุ๊ก สัมผัสชีวิตกลางคืนท่องเที่ยวราตรี(เฉพาะผู้ใหญ่ยกเว้นพี่ใบ)ที่ร้านตำนานโฟล์ค บรรยากาศประมาณว่าเป็นการร้องเพลงร่วมสมัยทั้งเก่าและใหม่ เช้าวันรุ่งขึ้นพาเด็กๆ ไปเที่ยวชม หมีแพนด้า ช่วง ช่วง หลินฮุ้ย อันเป็นทูตสันถวไมตรีจากสาธารณรัฐประชาชนจีนที่สวนสัตว์เชียง ชมสวนกล้วยไม้นานาพันธุ์ที่แปลกและหาดูได้ยากและฟาร์มผีเสื้อหลากหลายชนิด ที่สวนน้ำผึ้ง ออคิด (Sai Numphung Orchid Nursery) อำเภอแม่ริม

คืนวันที่ 25 ตุลาคม 2551 พักที่บ้านพักอุทยานแห่งชาติ กรมอุทยานแห่งชาติ ดอยอินทนนท์ จองห้องพักโดยคุณเอ้บและคุณอิ๋ว ได้ห้องพักเลขที่ 105 ราคา 3,500 บาท/คืน มีรายละเอียด ดังนี้ ห้องนอน 4 ห้องๆ ละ 3 เตียง 2 ห้อง ห้องละ 2 เตียง 2 ห้อง พร้อมผ้าห่มนวมอย่างดีและมี 3 ห้องน้ำ Complementary เป็นน้ำดื่มขนาด 1,000 ซีซี 2 ขวด แก้วน้ำ 5 ใบ และในห้องน้ำมีครีมอาบน้ำขนาด 500 ซีซี ไว้บริการ เลือกอาบน้ำเย็น-น้ำร้อนได้ตามใจชอบ บ้านทั้งหลังมีปลั๊กเสียบสำหรับชาร์ตแบตเตอรี่(โทรศัพท์)เพียง 1 เดียวเท่านั้น ไม่มีตู้เย็น อาหารและเครื่องดื่มสามารถสั่งซื้อทางโทรศัพท์ได้ก่อน 20.00 น. เพราะครัวจะปิดบริการ ถ้าจะให้ดีควรซื้ออาหารและเครื่องดื่มจากพื้นราบเพราะราคาอาหารบนดอย(อินทนนท์) ค่อนข้างแพง (สั่งต้มยำไก่บ้าน 2 ถุง น้ำแข็ง 1 กระติก ราคา 370 บาท) แต่ถ้าคิดว่าเป็นการกระจายรายได้ไปสู่รากแก้วหรือไม่อยากหอบหิ้วขึ้นไปด้วยก็ไม่ว่ากัน ดีที่พวกเราซื้ออาหารและเครื่องดื่มที่ตลาดแม่เหียะ และเตรียมอาหารเช้า ขนมปัง แยมสตรอเบอร์รี่ มาตุนไว้บางส่วนจึงประหยัดค่าใช้จ่ายได้พอสมควร ทานข้าวเย็นร่วมกันในบรรยากาศเป็นกันเองกับเพื่อนๆ ที่ไม่(ค่อย)ได้เจอกันมานาน รวมทั้งเพื่อนที่ทำงานที่จังหวัดเชียงใหม่มาร่วมแจมอีก 3 คน สนุ๊ก..สนุก การร่วมรับประทานอาหารเย็นกับเพื่อนๆ ก็เคยนะ แต่ครั้งนี้แปลกตรงสถานที่และบรรยากาศ มีความสุขมาก โดนสุดสุด ดื่มด่ำกับการสูดอากาศยามเช้า เห็นหมอกทั่วบริเวณ สูดอากาศเข้า(เต็ม)ปอด สดชื่นดีนักแล รอบๆ บ้านพักรายล้อมไปด้วยต้นสนสามใบ นึกถึงบรรยากาศบนภูกระดึง จังหวัดเลย แต่ต่างกันที่สมัยนั้นไปเที่ยวเป็นฤดูหนาวแต่ตอนนี้เป็นฤดูฝนต้นฤดูหนาว จึงทำให้ไม่สามารถสัมผัสบรรยากาศฤดูหนาว แต่ก็ถือว่าอากาศเย็นสบาย

เก็บสัมภาระออกเดินทางมุ่งตรงสู่ ดอยอินทนนท์ ดินแดนที่ได้ชื่อว่า “สูงสุดแดนสยาม” (The Highest Spot in Thailand ) สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 2,565.3341 เมตร เสียดายอากาศไม่เป็นใจ มีฝนตกตลอดการเดินทางขึ้นดอย จึงไม่สามารถชมวิว 2 ข้างทางได้เลย และลงจากรถตู้ไปยืนถ่ายรูปใช้เวลาประมาณ 20 นาที ต้องรีบกลับขึ้นรถ เนื่องจากฝนตกปรอยๆ เกรงว่าจะไม่สบาย ถึงกระนั้นก็ยัง(แอบ)ถ่ายรูปร่วมกับน้องๆ ที่ขับรถมอเตอร์ไซค์ขึ้นดอยด้วย ขากลับแวะตลาดข้างทางซื้อของ อาทิ ถั่วต้ม ข้าวโพดต้ม ยอดฟักแม้ว ลูกฟักแม้ว ฟักทอง ฯลฯ ลิ้มลองรสชาติอาหารเหนือ ข้าวซอย ขนมจีนน้ำเงี้ยว เป็นอาหารกลางวัน

ก่อนเดินทางกลับได้ แคปหมู น้ำพริกหนุ่ม กาละแมใบตอง หมูฝอย จากร้านวนัสนันท์ จังหวัดเชียงใหม่ มาฝากพี่ๆ น้องๆ ที่ทำงานครับ

แวะเยี่ยมบ้านญาติคุณเอ้บ คุณอิ๋ว ที่จังหวัดกำแพงเพชร เนื่องจากเป็นทางผ่านและร่วมรับประทานอาหารเย็น ขอขอบพระคุณไว้นะที่นี้ด้วย

การเดินทางไป-กลับโดยสวัสดิภาพ โดยรถตู้เช่า(ป้ายแดง เพิ่งซื้อมาได้ 2 เดือนเศษ ดาวน์ 4 แสนบาท ผ่อนเดือนละ 2 หมื่นบาทกว่าๆ) คนขับชื่อ พี่ติ๊ก(สรายุทธ) เบอร์โทรศัพท์ 08-0291-1651, 08-4655-0943 ราคาค่าเช่า 2,000 บาท/วัน ค่าเช่าที่พัก ค่าอาหารเครื่องดื่ม(คนขับรถตู้) ค่าน้ำมันรถและก๊าช NPG ผู้เช่ารถตู้ต้องรับผิดชอบ(ค่ากิน-อยู่)ทั้งหมด เนื่องจากขณะเดินรถขึ้นภูเขาแรงขับเคลื่อน(รถ)ต้องใช้น้ำมันเท่านั้น เพราะถนนมีความลาดชันและโค้งจำนวนมากเกรงว่าจะเกิดอันตราย ส่วนพื้นราบจะใช้ระบบก๊าซ ออกเดินทางจาก กทม.เวลา ประมาณ 22.00 น. ถึงจุดหมายคือ อำเภอปัว จังหวัดน่าน เวลา 8.30 น. ขณะเดินทาง(ขา)ไปใช้บริการน้ำมันเบนชิน 91 (ราคาประมาณ 28.50-31.50 บาท/ลิตร) มากกว่าก๊าซ เพราะเส้นทางที่เดินทางไปนั้นปั๊มก๊าซจะปิดบริการ(ก่อน 22.00 น.) และเกิดม๊อบชาวไร่ข้าวโพดปิดเส้นทางการจราจรเพื่อเรียกร้องขอเพิ่มราคาจากรัฐบาล จึงทำให้ต้องเสียทั้งเงินและเวลาในการเดินทาง อย่างไรก็ตาม ควรศึกษาเส้นทางและวางแผนการเดินให้ดีก่อนออกเดินทาง เพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายและเวลา ส่วนขากลับมีการวางแผนเป็นอย่างดีทำให้ประหยัดค่าน้ำมันไปได้มากเลยทีเดียว(ใช้ก๊าซ NGV แทน ราคาประมาณ 8.50-10.50 บาท/กก.) เนื่องจากการท่องเที่ยวครั้งนี้เราไปกันแบบครอบครัว(เพื่อน) ทำให้รู้สึกสบาย ผ่อนคลาย หายเครียด(กับงาน)ไปได้มากมายก่ายกองโตๆ...อิอิ

สุเทพ ธุระพันธ์

27 ตุลาคม 2551