อยากมีชีวิตที่ดี มีความสำเร็จ มีความสุข มีความสามารถ ให้ซึมซับเอาเอง จากตัวอย่างดีๆ รอบตัว ที่มีอยู่มากมาย
ที่จริงคนเราทุกคนเป็นคนร่ำรวยตัวอย่างดีๆ เรื่องราวดีๆ ที่อยู่รอบตัว แต่คน ส่วนมากมองไม่เห็น หรือไม่เอาใจใส่ ผมเป็นคนโชคดีที่เอาใจใส่เรื่องนี้ ทำให้ผมมีบุคคลในอุดมคติสำหรับเอาอย่างเต็มไปหมด
เมื่ออายุน้อย ผมมีผู้ใหญ่ที่ผมต้องการเลียนแบบ และมีเพื่อนบางคนที่ผมถือเป็นตัวอย่างเอาไว้สังเกตว่าเขาทำตัวในเรื่องนั้นอย่างไร จึงจับใจผมจริงๆ เมื่ออายุมากขึ้นผมมีทั้งผู้ใหญ่ มิตร และศัตรู เป็นครู มีทั้งครูที่เราหมั่นสังเกตเพื่อเอาอย่าง และครูที่เราใช้สั่งสอนฝึกฝนตนเองไม่ให้ปฏิบัติ ไม่ให้ตกหลุมดำแห่งอเวจี ที่เป็นหลุมพรางชีวิต
โดยวิธีนี้ ในระยะยาว ผมได้ศัตรูกลับมาเป็นมิตร เพราะเขาเป็นศัตรูฝ่ายเดียว ผมกลับใช้เขาเป็นครู
ผมสอนตัวเองว่า เรื่องอะไรเราจะไปเสียเวลาหมกมุ่นอยู่กับเรื่องไม่ดี หรือด้านไม่ดีของเรื่อง เวลาในชีวิตของเราสั้นนิดเดียว เราต้องใช้ให้คุ้ม โดยการใช้เวลาซึมซับตัวอย่างดีๆ ซึมซับสิ่งดี (ด้านดี) และซึมซับความดี ตัวเราก็จะค่อยๆ พัฒนาทักษะที่ซับซ้อนที่ช่วยให้เรามีชีวิตที่ดี
เมื่ออายุมากขึ้น คนที่ผมพบปะส่วนใหญ่เป็นคนคราวลูกคราวหลาน ผมบอกตัวเองว่าผมต้องฝึกซึมซับตัวอย่างที่ดีจากคนเหล่านี้ให้ได้ ผมไม่มุ่งทำตัวเป็นคนแก่ให้คนอื่นเคารพเอาเป็นแบบอย่าง แต่มุ่งทำตัวเป็นนักเรียน หาทางเรียนรู้จากคนรุ่นใหม่ ซึมซับจากตัวอย่างที่ดี ที่เป็นคนรุ่นใหม่ ที่ผมทึ่งอยู่บ่อยๆ ว่าเขาสามารถคิดและทำสิ่งดีๆ เหล่านั้นได้อย่างไร
อยากมีชีวิตที่ดี ต้องฝึกเป็นบุคคลเรียนรู้
วิจารณ์ พานิช
๑๖ ต.ค. ๕๑
บนรถโค้ชไปชะอำ
ขอบคุณข้อคิดค่ะ กำลังฝึกเรียนรู้ค่ะ
ขอบพระคุณครับ
ขอบคุณอาจาย์วิจารณ์ มากค่ะ ที่เขียนบทความดี ๆอย่างนี้
หากผู้ใหญ่ในบ้านเมืองได้เข้าใจและทำตัวเป็นต้นแบบที่ดี ประเทศไทยคงพัฒนาไปไกลกว่านี้
จะรออ่านบทความของอาจารย์ต่อไปค่ะ
ซึมซับ
ในสิ่งที่ มี และ เป็นอยู่
หาสิ่ง ที่ดี และ ไม่ดี ในตัวของมัน
ก่อนที่อะไรๆ มันจะเปลียนไป